Patrick, Patricia en Patty, anekdotes van een docent
De nasleep van een schooljaar.
Van pet naar prima. In de loop der tijden leer je een heleboel mensen kennen. Per schooljaar komen er zo’n 200 kinderen voorbij. Een gedeelte krijg je het volgende schooljaar natuurlijk weer te zien. Gemiddeld zijn het per schooljaar toch wel zo’n 100 nieuwe leerlingen. Met invallesuren en buitenschoolse activiteiten komen er dan weer een flink aantal leerlingen bij. Namen ga ik steeds meer vergeten. Verhalen en anekdotes blijven weer wel goed in mijn geheugen hangen. Met vier scholen en verschillende afdelingen heb ik in de loop der jaren een aantal kinderen voorbij zien komen.
Om mijzelf ouder te voelen komen vroegere leerlingen met hun kinderen nu op open dagen en inschrijvingen weer voorbij.
Gisteravond wordt ik in de wachtrij voor de kassa van een supermarkt aangesproken door een oud-leerling. Zelf maakte ik mijzelf vooral onzichtbaar. Maar als ik dan toch aangesproken wordt moet ik wel reageren. Meneer, mag ik u iets vragen? Werkt of werkte u op een school? Bij deze jongeman bleef een herinnering in mijn geheugen naar boven komen. Tijdens mijn lessen heeft Patrick in een half jaar maar 1 gewoonte laten zien. Tijdens mijn lessen kleedde Patrick zich telkens 3 uit tot op zijn ondergoed. Eerst werd zijn normale kleding vervangen door de bedrijfskleding van een Amerikaanse fastfood keten. De tweede keer werd zijn kleding vervangen door de bedrijfskleding van een Nederlandse supermarkt. En de derde keer zat Patrick weer in zijn normale kleding in de banken. Schoolspullen heb ik van deze jongeman nooit gezien. Een antwoord op een vraag over de lesstof heb ik ook nooit gekregen.
Patricia is een van mijn eerste leerlingen uit mijn eerste examenklas. Via via hoor ik dat zij even verderop ook les geeft en dus eigenlijk collega is geworden.
Patty een van mijn huidige leerlingen heeft een intakegesprek bij een nieuwe school gekregen. Enthousiast komt zij terug met de harteljke groeten van Patricia. Het intakegesprek is goed verlopen en Patty heeft een nieuwe school!
Om Patrick niet al te veel voor gek te zetten heb ik voor dit blog maar andere namen gebruikt. Wel beschrijft dit blog mooi dat het soms pet en soms prima is om verhalen en anekdotes te onthouden uit het schoolleven. Om het verhaal compleet te maken. Patrick herkende mij wel, maar wist uit de hele rij van scholen niet meer te herinneren waar hij mij van kende. Terwijl hij het rijtje scholen opnoemde kreeg ik vooral de indruk dat hij elk schooljaar op een nieuwe school zijn verkleedpartij mocht voortzetten.
Wat ik wel onthouden heb dat hij mij tijdens een van mijn lessen wist te vertellen dat hij ook bij de verschillende baantjes na een week te horen kreeg dat hij weer mocht verdwijnen …….
