C’est le ton qui fait la chanson, of de juiste toon vinden

Tijdens het lesgeven probeer ik vooral de juiste toon te vinden om mijn leerlingen iets te leren. Tijdens een prachtige voorstelling in het Lucent Danstheater in Den Haag verwonder ik mij over mooie tonen die er door de zaal klinken. De Ambassadeur van de Socialistische Republiek Vietnam, de Heer H. E. Mr Nguyen Van Doan met zijn vrouw hebben op 23 september een Gala voorstelling georganiseerd. De Republiek bestaat nu 69 jaar. Ter ere van deze verjaardag zijn er “Vietnam dagen in Nederland 2014”.

Drie wonderlijke muziekinstrumenten heb ik leren kennen;

K’lông pút, een instrument gemaakt van bamboe. Bij de openingen van de bamboe-pijpen wordt met de handen geklapt, waardoor er verschillende tonen ontstaan. De Bahnar uit de bergen hebben dit instrument ontwikkeld.
Đàn nhị of đàn cò, een instrument met 2 verticale snaren dat als een viool met een strijkstok wordt bespeeld. Nhị betekent twee. De klankkast is bespannen met een slangenhuid. Vergelijkbare instrumenten komen in heel ZuidOost-Azie voor.
Đàn bầu, een citer met 1 zijden of koperen snaar en een bamboe klankkast. Met een houten pookje wordt de snaar op spanning gebracht en wordt de toonhoogte veranderd. Het verhaal is dat blinde oorlogsweduwen op straat iets proberen te verdienen met dit instrument. Tegenwoordig wordt het geluid meestal elektronisch versterkt en veel gebruikt in Vietnamese folk muziek.

Tijdens de voorstelling heb ik aandachtig de instrumenten proberen te bekijken. Dit terwijl ik ook nog eens genoot van de mooie muziek. Voor mij is Vietnam vooral een land dat te lang onder opeenvolgende oorlogen heeft geleden. Op mijn eerste school kregen Vietnamese bootvluchtelingen een omscholing naar werk in Aalsmeer. Op markten kom ik overal een kar met de kleine Vietnamese loempia’s tegen. Maar verder weet ik feitelijk niets over de rijke cultuur van dit land.

Bij het lesgeven komt dat ook voor. Globale wetenswaardigheden hoor je over leerlingen. Maar de diepere achtergronden blijven vaak verborgen. Bij toeval kunnen details van het leven van een leerling te voorschijn komen. Vaak helpt mij dat om de juiste toon in mijn lesgeven te vinden. De rijke en bijzondere klanken van het Vietnamese concert zal ik alleen nooit meer bereiken.

A-muzikaal als ik ben heb ik wel genoten van de prachtvoorstelling. Het heeft mij in ieder geval iets geleerd over Vietnamese tonen en muziek.