Een van mijn favoriete schrijvers heeft prachtige meesterwerken geschreven over het bloeiende onkruid om hem heen. In zijn verzameld werk deel 14 zijn drie titels in één band verzameld de halve pulproman “De liefde van Annie Mols” (1959), de – volgens Boon mislukte – zedennovelle “Het nieuwe onkruid” (1964) en de uitgebreid herschreven versie “Als het onkruid bloeit” (1972). Deels zijn er mooie eigentijdse uitwerkingen van het lolitaverhaal in te lezen en deels zijn er de ontdekkingen van opgroeiende pubers in te vinden. Het zijn drie boeken die ik met veel plezier heb gelezen. De titels leren ons dat onkruid mooi is. En in het beschreven verdriet van de verhalen komen ook mooie dingen te voorschijn. Niet altijd ben ik een boekenwurm geweest. Fietstochten en wandelingen rondom Eindhoven hebben gemaakt dat ik overal geniet van kleinschalige landschapselementen. Uitgestrekte weidelandschappen kunnen mij niet bekoren. Het vlakke en oneindige geven mij altijd een winderig en koud gevoel.
Nu valt mij steeds meer op dat er in Nederland twee elementen verdwenen zijn uit de weidelandschappen. Het vee staat vooral voortdurend op stal en niet meer in de wei. En de weiden kleuren en geuren niet meer door allerlei weidebloemen. Vlees en zuivel staan steeds verder bij ons vandaan. Het doorzichtige verpakkingsplastic en de nietszeggende etiketten hebben niets meer te maken met gelukkig grazende en herkauwende koeien uit mijn jeugd.
Hoeveel Nederlanders weten nog waar ons zuivel en vlees vandaan komt? Megastallen worden overal gepland en gebouwd. Stallen worden geruimd voor de meest vreemde besmettingen en/of ziekten. Toch heeft iedereen het over dierenliefde.
Weemoedig denk ik terug aan het dolen tussen akkers en weilanden. Paadjes met platgetreden onkruid of plekken met manshoog bloeiend onkruid. Grote bossen bloemen plukkend en vrolijk terug thuis de geur van buiten meebrengend.
Bloeiend onkruid, staat in mijn boekenkast.
Toch zie ik het ook graag, geurend en kleurend, in en rondom onze akkers en weiden.
Ik zie het ook graag, behalve in mijn eigen tuin 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zag vorig w-end wel 100 koeien in een wei staan.
Ik keek mijn ogen uit, want zeldzaam.
LikeGeliked door 1 persoon
De Alpenweides, dat is pas genieten van geur en kleur.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
Ook hier in Drenthe staan nog wel koeien in de wei, maar ze zijn gedoemd te verdwijnen, vooral nu het melkquota is opgeheven en de beer van de megaboerderijen daarmee helemaal los is 😦
LikeGeliked door 1 persoon
Hier by ons wei die beeste en melkbokke nog so langs in die pad in die wilde soetgras. Die kleinboere maak hulle vas met lang rieme of gevlegte tou sodat hulle nie oor die snelweg en voor die motors in kan loop nie. Ek verlang egter terug na die dae toe hoenders los op die werf geloop het en hulle eiers gelê het net waar hulle wou. Nou sit alle hoenders in groot sale met klein hokkies en lê onbevrugte eiers. Nie die eier of die hoender smaak na enigiets nie.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan me hierbij wel aansluiten. Toch heb ik het idee dat de laatste jaren sommige weide bloemen weer in opkomst zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Deze beelden vallen me ook steeds te binnen als ik verhalen uit mijn jeugd schrijf. Toen leefde ik als het ware tussen koeien en varkens. Hier moet met al een stukje fietsen om dieren in de weide te kunnen zien.
LikeGeliked door 1 persoon
Waar is de tijd dat ik bij mijn oma tussen het koren bloemen plukte. Klaprozen, margrieten, korenbloemen en zo’n geel bloempje, het leek op kleine orchideetjes.
Nu hebben ze hier aan het stadhuis bijenkorven geplaatst en de stukken gras zijn bezaaid met de vergeten bloemen…
En er zou ook een goede oogst aan honing zijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Onkruid kan heel mooi zijn. Kijk hoe mooi de bermen met ”onkruid” vaak zijn. Mooi blog
LikeGeliked door 1 persoon
Hier in de buurt niet veel koeien in de wei, wel een varken achter een hek maar vooral heel veel kippen loodsen hier. Er blijken hier veel meer kippen als mensen te wonen. Toch is de natuur hier wel mooi hoor met vooral veel bos en duinen waar ik dagelijks doorheen ren. Maar ook het rondje Gaasperplas is mooi hoor qua natuur 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, de tijd blijft niet eeuwig op hetzelfde punt hangen. Soms jammer, soms goed.
Hier zien we nog een paar weiden met koeien maar meer en meer half-open loopstallen waar de dames het naar hun zin lijken te hebben.
Schapen daarentegen lijken wel bij bossen uit de grond te komen, voor de jeugd van nu zijn zìj het plaatje van ‘weet-je-nog…
Overigen nog bedankt voor de boektitels. Ik ken Boon maar ga deze boeken toch reserveren.’.
LikeGeliked door 1 persoon
En wanneer je vandaag de dag nog koeien in de wei ziet is dat stukje land meteen flink overbevolkt!
LikeGeliked door 1 persoon
Korenbloemen en pinksterbloemen plukt ik op weg naar school
LikeGeliked door 1 persoon
Dan moet je naar Vlaanderen komen. Hier staan de weiden nog tjokvol vee en zijn de bermen nog ware lustoorden voor onkruid. En zo heb ik het graag.
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk stuk! Doet me denken aan een opmerking die mijn schoonmoeder vorig jaar maakte. Ik had het onkruid tussen de stoeptegels in onze tuin weggehaald, maar een mooie bloem aan de zijkant van het pad had ik laten staan. “Waarom heb je het onkruid daar niet weggehaald?” vroeg ze. “Omdat er zo’n mooie bloem in zit!” was mijn antwoord. Onkruid kan ook heel mooi zijn!
LikeGeliked door 2 people
Nou ik moet zeggen als ik door onze polder ziet, zie ik echt hele bermen en sommige weilanden vol met bloemen en mooi onkruid staan en ook de oevers van de Lek, een paradijs voor insecten en vlinders. Zeker deze tijd is het prachtig.
LikeGeliked door 1 persoon
Denk dat wat jij omschrijft hier wel nog aanwezig is…
Het brabantse landschap met koeien in de weide en als je ze weet te vinden ook mooie paadjes
Groetjese
LikeGeliked door 1 persoon
ha die Rob
ik net thuis van een super mooi weekend
zou zeggen pak eens de fiets en rijd bijvoorbeeld door Eem en Arkemeder polder , of zo als ik zag vanuit de trein van Leeuwarden naar Harlingen , en zojuist van Leeuwarden naar hier , hele kuddes koeien
en onkruid ken ik niet , dat is iets wat de mens het noemt , er bestaan alleen maar kruiden zonder toevoeging ” on ”
groet , karel
LikeGeliked door 1 persoon
ja ik zelf ben van “50 Rob
en zo lang kom ik al in dat mooie dorp aan het IJselmeer 🙂
blije groet
LikeLike
Ik zie toch weer een verschuiving hoor…weer de koeien terug in de wei en mensen gaan weer vaker naar de boerenwinkel 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Jaren geleden keken mijn man en ik jaloers onze ogen uit als we door Nederland reden en daar die uitgestrekte landschappen vol leven zagen…
Maar hoewel we ons nog steeds storen aan de Vlaamse lintbebouwiing, gingen we de voorbije jaren toch steeds meer de kleinschaligheid van de Vlaamse landbouwgebieden (vooral hier in de Kempen) waarderen. Om de honderd meter is er wel een houtkant of een berm, terwijl de uitgestrektheid van Nederland (vooral als we wandelen) soms wel eens ‘saai’ dreigt te worden…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat vind je hier ook hoor, niet alles is eindeloos poldergebied 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Robje,
Hoorde laatst van een bevriende koeien houdende boerin dat ze subsidie krijgen om de koeien in de wei te zetten . Voor een klein bedrijfje met weinig personeel is het veel extra werk om de koeien naar de wei te brengen maar ze hebben het er voor over .
Heb je wel eens een filmpje gezien van Koeien die na de winter het land weer opmogen .
Zoooo ontzettend leuk , dansende koeien die springen en rollen … heeerlijk om te zien.
En onkruid is alleen maar een naam 😉 t blijft groen …..
LikeGeliked door 1 persoon