Voor de deur van de CBK-werkplaats ligt een strook grind op de grond. Verder kijkend lijkt het op grind maar het zijn keramiek gebakken steentjes. Handgevormd vertelt Anne. Het roept bij mij herinneringen op van thuis. Het tuinpad naar de voordeur was grind. De tuin van de huisarts om de hoek was een grindtuin.
Door het geluid van de voetstappen wist ik van te voren wie er aan kwam.
De voortuin van de pastorie bestond ook uit grind. Elke zaterdag werd dit grind aangeharkt. Op zondag moesten alle kerkgangers kunnen zien dat er geen prulletje, blaadje of onkruidje tussen het grind ligt.
De strook van keramieken steentjes roept bij mij allemaal herinneringen op naar thuis.
27 Augustus heeft het cbkzuidoost de opening van een nieuwe expositie; (T)Huis- the shifting concept of home. Met het kleiner worden van de wereld is het begrip (t)huis niet meer zo eenduidig. In deze expositie verkent gastcurator Sasha Dees verschillende definities van dit begrip. Het is een geografische locatie, zoals het land waar je woont. De plek waar je leeft. Of daar waar je naasten zijn. Thuis is ook een gevoel. Het is waar je je veilig en comfortabel voelt. Thuis is dat wat je kent, waar je jezelf kan zijn, waar je hoort. Staatsburgerschap, grenzen, visa, taal, bankrekening, educatie, werkervaring, oorlog en mensenrechten maken het niet altijd mogelijk om te kiezen om naar huis te gaan, om thuis te zijn …..
Ik ben benieuwd hoe Anne Verhoijsen haar steentjes zal exposeren. Terwijl wij jeugdherinneringen ophalen maakt zij foto’s. Zij vertelt mij dat ze er ook nog geluidscompilaties bij wil maken. 27 Augustus staat dus in mijn agenda genoteerd!
http://www.visionsofparadise.nl/
“Tuis” en “Paradys” beteken albei (vir my) ’n gemoedstoestand, iets wat ek voel en waarmee ek tevrede / gelukkig is. Dankie vir die insiggewende leesstuk en die links na Anne Verhoijsen se werk.
LikeGeliked door 1 persoon
mogge Rob
je weekend voorbij de vakantie nog niet , dat jij bent nog thuis
maar volgens mij voel jij , je op het werk ook wel thuis
ook al zal er daar als ook niet bij je thuis een grindpad zijn
geniet de dag
LikeLike
Thanks for Rob your observations I really like it. Hope to see you all at the opening or on another moment.
LikeGeliked door 1 persoon
Dan wens ik je alvast heel veel plezier 27 augustus. Ik kan me er nog geen voorstelling bij maken, maar ik ga zo kijken op je links.
Jij ook regenachtige groeten!
LikeGeliked door 1 persoon
Zelden iemand zo gepassioneerd kiezels zien fotograferen …
Mooie gedachte … de kiezels van thuis , want het triggerde iets 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Mij geven steentjes een zomers gevoel…
LikeGeliked door 1 persoon
t schiere van
herinnern is
t stimuleren van
gedachtenkennis
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk logje, zo zie je dat er altijd weer momenten zijn dat je terug gaat in de tijd en het is nog leuk ook! Associaties zul je altijd overal bij hebben… Veel plezier de 27e!
LikeGeliked door 1 persoon
Voor mij is thuis: daar waar ik woon, ondanks of dankzij vele verhuizingen en honderden ‘thuisjes’ op plekken waar mijn lief en ik wild kampeerden.
LikeGeliked door 1 persoon
Horen wie er langskwam
lijkt me erg ver gezocht,
maar wel kondigde het bezoek
zich aan.
Ook ik heb een tijd
in een huis
met grind oprijlaan gewoond
Wie ik me vooral herinner
in de komst
was mijn opa
met zijn kever
( ook dat maakt een specifiek geluid)
kwam hij kalmpjes aanrijden
vanuit Noord Hollland
voor een weekje naar randje Gelderland.
Nostalgie!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, steentjes en stenen kunnen iets toevoegen aan je gemoedsrust. Grind daarentegen is vooral gunstig als je geen waakhond hebt, een evt. inbreker komt niet geluidloos aan je deur 😉 En ja, ook wij konden de stappen herkennen van diverse familiekeden.
Wat thuis en huis betreft denk ik vrij gemakkelijk. Ik waardeer de omgeving waar ik woon en die waar we vroeger woonden maar eerder is het: waar mijn brood is, is mijn vaderland. Als het woonhuis maar liefde bevat.
LikeGeliked door 1 persoon
dank je Rob
regen groet
LikeLike
Yes sometimes certain things when we look at it will bring back memory of our childhood and home 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik krijg kippenvel van lopen op grind en ik wil het beslist liever niet in mijn tuin. Ik heb ooit ergens gewoond waar heel veel grind op het pad lag. Ik weet nu uit ervaring als je dat wekelijks harken achterwege laat, het gras en onkruid er dwars doorheen komt groeien. Ik mis mijn huisje in het buitengebied. Maar het grind niet!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuke dingen zijn dat!
LikeGeliked door 1 persoon
Thuis was voor mij bij mijn ouders en vooral mijn moeder, na haar overlijden na mijn vader is mijn “thuis “weggevallen . Een gevoel dat ik nergens anders meer voel, alleen bij herinneringen 😊
Ik wens je een hele mooie ervaring bij de expositie.
Fijne avond, groetjes Laura
LikeGeliked door 1 persoon
Ook ik ben opgegroeid in een pastorie waar het half-cirkelvormige pad naar de voordeur met grind was belegd. Op zaterdagmiddag vond mijn vader het steeds een goed idee als ik het enorme grindbed aanharkte. Dat deed ik heel percies en in stilte kon ik erg de pest in krijgen als er daarna iemand naar onze voordeur kwam en grove voetsporen achterliet die mijn werk grondig verstoorden. Ik hoor nog het knarsen van het grind onder de voeten en van mijn tanden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben erg honkvast. Maar heb heel wat aan forenzenverkeer gedaan toen de bedrijven waar ik mijn carriere wilde voortzetten of uitbouwen van lokatie naar lokatie trokken soms. Zou ik hen ook gevolgd zijn naar een ander land? Wellicht, maar ik weet ook dat ik mijn sociale netwerk, mijn familie, mijn vrienden, heel erg lastig kan missen. Net als de taal het eten, of de Westertoren. Dat jij er ook andere zaken bijhaalt om het begrip thuis te kunnen uitleggen doet me afvragen wat je daarmee bedoelt. Moeten we iedereen die daar zin in heeft hier een zgn. thuis bieden? Zijn we daartoe in staat? Ik vrees het niet. Financieel/economisch is het een ramp. En thuis is echt waar je voor gaat. Je accepteert ook de nadelen van thuis, en gaat niet proberen het thuis van anderen te veranderen. Ik zou het nooit in de bol halen om bij anderen thuis de verfkwast te pakken en daar de boel naar mijn smaak om te bouwen. Kijk, en daar wringt best een knellende schoen in het denken van al te groot idealisme. Mijn thuis is mijn thuis omdat ik dat zelf zo heb opgebouwd en aangepast. En niemand komt er bij mij in om dat voor mij te doen, behalve als ik dat als huisbezitter en bewoner vraag….logisch toch?
LikeLike
De eerste generatie gastarbeiders zijn op uitnodiging naar Nederland gekomen. Afgebeuld, uitgewerkt, afgekeurd en ontslagen worden deze mensen nu door velen vervolgd. Deze mensen hebben in hun hart daar een thuisland, maar door hun hier geboren kinderen zijn zij hier nog steeds ontheemd.
Bezorgde groet,
LikeLike