Jammer genoeg kan niet iedereen buiten spelen. Soms zijn er extra middelen nodig. Leuk om te weten dat er een speeltuinbende is. Voor kinderen met een beperking wordt er gekeken wat en welke aanpassingen er nodig zijn.
Ik herinner mij vooral de bossen, weiden en akkers rondom het dorp waar ik opgroeide. Ouder wordend werd mijn leef- en speelgebied steeds groter.
Mooi om te weten dat er nu ook aandacht voor de kinderen die minder makkelijk bewegen en/of spelen. Vooral de speeltuinbendewijzer geeft tips en aanwijzingen voor een mooie leuke speeltuin bij u in de buurt.
Karen, moeder van Lin, gaf mij de tip van deze website:
http://speeltuinbendewijzer.nl/
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
mogge Rob
dat is zeker een goede zaak
zelf groeide ik op in Nieuwendam , aan de Breek en daar was / is een fijne speeltuin
nog droge groet
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben geboren in de tijd dat een ‘speeltuin’ amper bestond. We moesten al heel ver reizen om eens een schommel te mogen ervaren…
LikeGeliked door 1 persoon
mooi dat ze bestaan
LikeGeliked door 1 persoon
Juist nu is het belangrijk dat de jeugd buiten kan spelen en niet met iPads en laptops en tv binnen blijft zitten. Ik ben van 1938 en ik weet wat het betekent als een kind niet buiten kan spelen. Ik zag n 1945 hoe er meer en meer speeltuinen kwamen, sport accomodaties kwamen er later bij, Bert
LikeGeliked door 1 persoon
In de nieuwe wijken zie ik ze volop, speelplekken voor de hele kleintjes, maar ik denk niet dat daarin veel rekening wordt gehouden met gehandicapte kinderen, in de oude stadsdelen zie je waarschijnlijk nog minder speelgelegenheden. Mooi initiatief dus en nu nog een site om die ouders achter hun laptops weg te jagen…..de speeltuin in!
LikeGeliked door 1 persoon
haha, ik ben al weg 😛
LikeGeliked door 1 persoon
Je gaat toch niet zo laat en in dit slechte weer met Lin buiten spelen?
Vrolijke groet,
LikeLike
Ieder kind moet kunnen spelen…en sinds kort kom ik ook weer op die plekken…
Heerlijk om even met de kleinkinderen naartoe te wandelen (zij op de fiets) en dan even een pauze inlassen. Maar ook de “echte” zijn leuk om te bezoeken.
Moet het wel droogzijn en niet zoals nu regen…
Groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi initiatief.
Maar ik moet zeggen dat ik niet vaak meer kinderen zie ondanks de speelmogelijkheden en ideale omgeving hier. Alleen de ukkies, soms met een ouder, vaker met opa of oma.
De rest heeft het meestal te druk met hun elektronica en/of muziek.
Het zijn de ouders zelf of leerkrachten die de aanzet moeten geven voor een buitenspel, tijdens gymnastieklessen of zo. Dan vinden kinderen het misschien leuk.
Eerlijk gezegd waren wij er vroeger ook niet altijd blij mee dat we zo vaak naar buiten moesten.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kijk uit op een speeltuin. Geweldig vind ik dat, want ik zie mijn zoon daar later (hij is nu 1 jaar) ook echt spelen en genieten. Vroeger speelde ik in de speeltuin aan de overkant van de straat. Maar ook in de bossen. Geweldig vond ik dat. Zo anders dan vele kinderen die maar binnen blijven. En als je daarbij niet gestimuleerd wordt door de ouders om naar buiten te gaan, zal dat niet snel veranderen. Zonde is dat. En dan vergeet je bijna dat spelen helemaal niet vanzelfsprekend is.
LikeGeliked door 1 persoon
Toen ik je stukje las, dacht ik eraan dat ik als kind graag in een zandbak speelde en toen schoot me opeens een fameuze oneliner van Rodney Dangerfield te binnen:
“I was such an ugly kid that when I played in the sandbox, the cat kept covering me up.”
Toen ik dat de eerste keer las, heb ik de hele avond blauw gelegen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben/was ook zo’n lelijk kind.
Ik begrijp nu mijn weerzin voor katten.
Ook ik kom langzaam bij van mijn lachbui.
Vrolijke groet,
LikeLike
Ik had hier nog niets van gehoord en schreef bij KarenMee da ook :”Ik kan me voorstellen dat je een beetje gefrustreerd raakt door alle tegenwerking. Maar ik geeft toe, bij een speeltuin zou ik daar ook niet meteen aan denken.” Het lijkt me ook lastig om achteraf een hoop zaken te gaan wijzigen. De meeste speeltuinen zijn niet echt een vetpot. Aan de basis moet dus wat gebeuren, niet als het klaar is.
LikeGeliked door 1 persoon
als je geluk hebt kan je eind deze week de tuin in , voor dat het weg rot
ik ga voor het ” gelukkig ” hebben we het weer niet in de hand
de wereld is toch al idioot genoeg
milieu top in Parijs
duizenden doden in Peking , door luchtvervuiling
en nu moeten wij denken dat het goed komt
de wereld is door gedraaid , als al het eten op de veilingen en vernietigd
lang leve de wereld politiek
houd de mensen arm en hongerig
en de wapen industrie sterk
een zeer regenachtige groet
LikeLike
niks zo plezant als spelen!
voor jong en oud! 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Het is tof om te kunnen spelen
LikeGeliked door 1 persoon
Een andere tijd, andere zeden. In mijn jeugd, hartje Amsterdam, speelden we gewoon op straat. Er stonden weinig auto’s geparkeerd en had dus relatief gezien best veel ruimte. Niet ver van ons huis was een groot park, aan het einde van de straat, de Rivier Amstel. Een speeltuin was er ook. Met leuke speeltoestellen. En later, ik ging op de fiets met de vriendenkring onderweg, het Amsterdamse Bos. Prachtige speelterreinen waar van alles te beleven was. Als je langs de Amstel naar het zuiden reed kwam je daar de Ringdijk tegen. Een oude dijk voor een ringspoorbaan die er nooit kwam. Met restanten er op van Duitse luchtafweerbunkers. Drijfzand voor de deur van Buitenveldert, een wijk die toen werd gebouwd. Het waren schitterende speelplaatsen. Als ik nu wel eens op die oude plekken kijk zie ik dat het oude park vol zit met nieuwe buurtbwoners, die heel anders omgaan met het park als wij vroeger deden. Waar de vroegere kerk stond aan de Amstel is nu een speelplaats met tegels er onder. In de straten kan niet meer gespeeld. Vol geparkeerd met auto’s, ook te druk met fietsers en scooters. De oude Ringdijk ging ten onder in de enorme Ringweg en Metrobanen. Onherkenbaar veranderd. Voor echt spelen met iets van groen boven de bol blijft het Amsterdamse Bos over. Prachtig gebied. Of het nog wordt gebruikt zoals ik dat vroeger deed weet ik niet. Ik zie er veel mensen sporten en hun honden uitlaten….ook leuk…
LikeLike
In het dorp waar ik ben opgegroeid was/is een instelling voor meervoudig gehandicapte kinderen. Toen er een woning in onze wijk werd gereserveerd voor begeleiders kwam iedereen in opstand. Hoewel men nog niet begreep dat het om begeleiders ging sprak men er schande van dat er gehandicapte kinderen bij kwamen.
Gehandicapte kinderen hoorde tenslotte ver weg en vooral uit het zicht te blijven ….
In deze blogpost gaat het er mij om dat er ruimte en aandacht is voor elk gehandicapte kind. De door jou genoemde plekken ontberen nu nog steeds een toegankelijkheid voor het gehandicapte kind …..
Mijn collega vertelde deze week hoe slecht de toegankelijkheid van bijvoorbeeld de grootste en modernste bioscoop in Amsterdam is. Eerder schreef ik al eens hoe gehandicaptentoiletten ontbreken of vol staan als extra werkkast …….
Bezorgde groet,
LikeLike