Sim City

Ik herinner mij dat de kinderen van een goede vriend Sim City speelden. Op de computer van mijn vriend werden de meest uitgebreide maatschappijen en wereldsteden opgebouwd. Met hun computervaardigheden zat het wel goed. De snelheid waarmee gespeeld werd duizelde mij soms. Maar op het beeldscherm groeide alles in een moordend tempo.

Bij de huidige politieke discussies krijg ik steeds meer het idee dat veel mensen en politici politiek willen bedrijven zoals kinderen Sim City kunnen spelen. Een druk op de knop en iets verdwijnt wat je tegen staat. En met een andere knop verkrijg je juist die maatschappij die men voor ogen heeft.

Sim City is een spel, politiek moet naar mijn idee alleen serieus gevoerd worden. Met de berichtgeving over vluchtelingenopvang krijg ik vooral het idee dat teveel mensen denken dat het een spel is. Het scanderen van “minder, minder, minder” gaf dit al aan. Maar de rondvliegende varkenskoppen bij demonstraties en bouwplaatsen voor azs’s lijken hier ook op.

Veel politieke beslissingen hebben een lange voorbereidingstijd in achterkamers en in de schijnwerpers van de politieke arena. Tel daar de ambtelijke werktijd nog eens bovenop. Wij doen in Nederland niet zo maar iets. Met onze afspraken binnen Europa, de Verenigde Naties, de NATO en andere verdragen zijn altijd betrouwbaar. Die betrouwbaarheid telt voor onszelf maar zeker ook voor onze partners.

Voordat ik Sim City leerde kennen speelde ik “Mens erger je niet”, een simpel spel met eenvoudige regels. Tussentijds de spelregels veranderen kan en mag natuurlijk niet. Vals spelen mag volgens mij. Het gegooide aantal ogen met de dobbelsteen blijft het aantal toegestane stappen op het bord.

In de Nederlandse politiek lijkt het er steeds meer op dat de spelregels tussentijds kunnen veranderen. Ook merk ik steeds meer dat er getallen veranderen naar hoe het uitkomt. Uit onze Vaderlandse Geschiedenis komen meer en meer donkere, verzwegen feiten naar boven. Zal dat straks ook zijn de gebeurtenissen waar wij nu middenin zitten? Ik maak mij daar zorgen over. M.b.t. wapenproductie, wapenhandel, deelname aan oorlogsgeweld en de zorg om onze medemensen in binnen- en buitenland kunnen en moeten wij beter vind ik. Daar zijn geen varkenskoppen bij nodig. Het leven en de politiek is te serieus om daar spelletjes mee te spelen.