Tijdens het surveilleren in pauze loop ik met een verbaasd gezicht naar twee jongens. Terwijl er nog een klap wordt uitgedeeld, krijg ik te horen; “Wij zijn vrienden.” Even verderop trappen een aantal jongens iemand. Daarop aflopend zeggen zij in koor:” Dat is een spelletje.” Door mijn vermanende blik stoppen zij toch met hun spelletje. Ik word oud en begrijp hier weinig van.
De ophef rondom de paardenslachter komt weer bij mij naar boven. Maakt het uit of wij een paardenbiefstuk eten of een runderbiefstuk? Zo hoor ik hondenliefhebbers klagen over het eten van honden in Azië, terwijl zij een konijnenboutje zitten te eten.
“Waarom ik mijn vrienden niet opeet” is een boek van Matthieu Ricard. Terwijl ik in de boekhandel sta met zijn boek in mijn handen kwamen bovenstaande herinneringen bij mij naar boven. Jazeker, ik heb als kind rollebollend over het schoolplein gevochten. Het hoe en waarom kan ik mij niet meer herinneren. Gelukkig denk ik nu beter na over mijn acties. Zo heb ik ook altijd genoten van een stukje vlees. Het ene dier is mij dierbaarder dan het andere dier. Zoals ik met evenveel smaak kippensoep of Antilopenbiefstuk heb gegeten, zo laat ik nu elk dier aan mij voorbij gaan.
Mijn eten zonder dier smaakt mij zelfs veel beter. Ik heb Matthieu Ricard nog nooit ontmoet, maar ik weet het zeker wij zijn vrienden.
http://www.onlinedierenkrant.nl/waarom-ik-mijn-vrienden-niet-opeet/
Wij eten steeds maar minder vlees. Omdat alternatieven ook smaken en ik mijn vrienden graag zie grazen in de weide…
LikeLiked by 1 persoon
Ook ik eet geen vlees. Ik heb ooit stampij gemaakt over gans met kerst omdat ik die dag de dieren en dus de ganzen ook verzorgde op mn school. Ik heb een zwak voor kip maar wil het niet meer eten.
LikeLiked by 1 persoon
Ps de vega saté is jummmm
LikeLiked by 1 persoon
Wat heb je hier weer een heerlijk stukje over geschreven! (En ook ik eet geen vrienden… 😉 )
LikeLiked by 1 persoon
Leuk geschreven blog, goed opgebouwd! Maar toch blijf ik een ‘vriendeneter’.
LikeLike
Je maakt nog meer vrienden door af en toe een dag over te slaan …
Vriendelijke dag,
LikeLiked by 1 persoon
Ik eet ze niet allemaal…..alleen als het er te veel worden 🙂
LikeLiked by 1 persoon
Ook ik blijf dieren eten, als zal hond nooit op mijn menu komen te staan. Was ik in Azie geboren, zou ik daar vast ook anders over denken 😉
Echter ga ik niet tegen de natuur in van mezelf, als mens, als omnivoor. Ik neem wel een voorbeeld aan mijn voorouders en eet alleen dieren, die respectvol hebben mogen leven.
LikeLiked by 1 persoon
Rob, je hebt weer een fijn stukje geschreven . Dieren zijn ook mijn vrienden, maar toch denk ik daar niet aan als ze gebraden op mijn bord liggen, niet iedere dag, maar ik sla het niet af. Iedereen moet dat vleet eten maar voor zich zelf uitmaken, het gaat tenslotte om een gezellig leven , ook met een kip aan het spit.
Bert
LikeLike
tja ik eet met mate vlees maar het blijft raar dat is waar
LikeLiked by 1 persoon
Ik pak in de supermarkt vrijwel altijd vleesvervangers. Reden is voor mij de enorme druk die het verzorgen van vlees op het milieu drukt. Als iedereen zou stoppen met vlees eten, is het probleem van de versnelde klimaatverandering zo aan banden gelegd. Daar hoef je niet empathisch voor te zijn naar andere dieren toe. Alleen al empathisch naar de eigen mens is voldoende.
Het argument dat de mens een omnivoor is pleit alleen maar voor een keuze geen vlees meer te eten. Je kunt zoveel andere dingen eten die hetzelfde effect op het lichaam hebben. Waarom dan nog vlees, als dat onder andere je eigen gezondheid op lange termijn ernstig gaat beïnvloeden. Binnen niet al te lange tijd is klimaatverandering, als we zo doorgaan, doodsoorzaak nummer 1. Inmiddels is het met 7 miljoen doden door toedoen van luchtvervuiling al doodsoorzaak nummer 2 (na tabak). Lijkt mij belangrijk om iets tegen te doen, toch?
LikeLiked by 1 persoon
Er zijn genoeg argumenten om te stoppen met vlees eten. Vreemd genoeg worden deze argumenten slecht opgepakt.
Vriendelijke groet,
LikeLike
mogge Rob
ben blij met je woorden bij mij , ook ik ben dol op honden , en met hem in de foto heb ik prachtige herinneringen , graag had ik ook zo een mooie en lieve hond gehad , maar kon hem door de meest vreemde werktijden niet de aandacht geven die hij verdient , en nu , nu kan ik mij er geen veroorloven
Kom ik op het eten van een stukje vlees , ja ik eet er nog wel van , maar toch ook al veel minder
zonnige groet
LikeLiked by 1 persoon
Nog steeds in tweestrijd hier..
al is het eerder een kwestie van zelfbeheersing/luiheid en is vlees eten zo met z’n tweetjes een stuk makkelijker/vanzelfsprekender.. maarja.. *smoesjes*
LikeLiked by 1 persoon
Fijn blog weer. Sinds ik zelf kippen heb (die gewoon oud mogen worden) weet ik pas hoe grappig dit ‘meest veelzijdige stukje vlees’ is; ze zijn zó goed voor het humeur. Elke dag moeten we om ze lachen, bijvoorbeeld als ze op een holletje komen aandraven en – omhoog kijkend – tegen je aan gaan praten. Ze trekken altijd gezellig samen op, hebben echt eigen karaktertjes, zijn zeer alert (zien de buizerd in de lucht eerder dan wij) en kunnen met overgave genieten van een zonnetje en een stofbadje. En dan te denken dat zoveel van hun soortgenoten tijdens hun leven worden behandeld als ‘dingen’ zonder gevoel of bewustzijn. Dat geldt helaas voor veel meer dieren. Ik eet vrijwel nooit vlees, maar vleesvervangers. Ik eet nog wel vis, maar verantwoord gevangen of niet: ook daar zijn de nodige misstanden. Gelukkig hebben we in elk geval echte scharreleitjes. 😉 En verder kan het geen kwaad om te blijven nadenken over wat we eten.
LikeLiked by 1 persoon
Onlangs stond ik met de fiets te wachten tot het verkeerslicht op groen ging. Komt er daar een vrachtwagen met luid knorrende varkens langs gereden. Waarschijnlijk op weg naar het varkensslachthuis in een naburig dorp. Dit beeld en geknor bleef me de rest van de dag bij. Ook al eet ik weinig vlees, toch ligt er hoe dan ook een stuk dood beest op mijn bord of tussen de boterham. Ik leef dus ook in een tweestrijd met mezelf op dat gebied.
LikeLiked by 1 persoon
Ik eet steeds vaker vlees met mate
LikeLiked by 1 persoon
wij hebben in de hongerwinter kat gegeten, Met de kerst had mijn moeder voor 80 gulden een panklaar konijn gekocht maar het was een dakhaas, hoorden wij achteraf. .Het was verrukkelijk, later wel eens met lange tanden konijn geproefd, maar het haalde er riet bij en smaakte naar pis..
Na de bevrijding waren er geen katten meer in Amsterdam, Maar vanwege de muizen hadden we er een nodig, we moesten goudgeld betalen voor een schuw lief dier dat we jaren hebben gehad. Hij at liever kaas dan muis.
LikeLiked by 2 people
@fialas
Een vegetarische kat dus. Gefeliciteerd ermee!
LikeLiked by 1 persoon
Dit hoorde ik ook van mijn ouders; het was lekker alleen al door de honger.
LikeLike
Rob, vrienden eten doe ik niet maar een klein stukje vlees, af en toe, is niet te versmaden.
LikeLike
Ik ben er eerlijk in, ik eet vlees. Ik vindt het heerlijk. En als ik bij mij in de buurt rondkijk zijn er weinig mensen die niet eens naar de MacDonalds gaan. En dat doen wij dan weer niet.
LikeLike
Ook ik eet vlees, maar lang niet elke dag, ook niet op brood.
Ik neem ook altijd maar een klein stukje, daar heb ik gewoon genoeg aan!
Maar ik respecteer mensen die geen dieren eten..
Groetjesss
LikeLike
als iedereen er zo over dacht, zou heel wat ellende uit de wereld zijn, rob!
LikeLiked by 1 persoon
ha die Rob
dus je pikte je op je eigen terrasje een koel glas lekkers , gelijk heb je
zonnige groet
LikeLike
Wat een mooi stukje!
Ik ben zelf geen vegetariër, maar denk dat ik het best zou kunnen.
Ik moet wel zeggen dat er sinds een maand of vier bewust minder vlees op tafel komt. Misschien dat ik het toch nog wel overweeg om het helemaal te laten.
Bedankt voor je bezoekje op mijn blog.
LikeLiked by 1 persoon
Ik denk, dat ik hier weer totaal off topic reageer. 😉 In vriendenboekjes van mijn leerlingen staat vaak de vraag: “Wat is jouw lievelingsdier?” . Ik antwoord dan altijd: “kip” . Tussen haakjes “gebakken” De meeste kinderen begrijpen deze.
LikeLiked by 1 persoon
Roasted duck zal nu niet gewaardeerd worden …….
Vrolijke groet,
LikeLike
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit gevochten heb of slaande argumenten gebruikte.
Vlees eet ik nog wel, zij het met mate, en ik heb vooralsnog geen plannen om me tot het vegetarisme te bekeren.
LikeLiked by 1 persoon
Wij doen af en toe in de week even een vleesloos dagje. Er zijn prima alternatieven voorhanden. Maar helemaal zonder is wel lastig. Exotische dieren eet ik niet en ik zoek zeker niet de plofkip of het gemartelde schaap als eten op. Honden zijn huisdieren, die eet je niet. Net zo min als slangen of zo. Overigens groeide ik op in de grote stad en daar was het handig als je niet alleen verbaal sterk was, maar ook fysiek. Door schade en schande wijs geworden kon ik mij best weren. Hielp later veel. Gepest werd ik echt niet. Toch een gevolg van de jeugd in een wijk vol lieden die we nu de Baby-boomer-generatie noemen….Watjes waren het niet….nog niet..:)
LikeLiked by 1 persoon