In mijn opleiding leerde ik over bodemvorming en grondlagen. Water, wind, planten en dieren veranderen de omgeving. Met het speuren in de grond is zo laagje voor laagje de geschiedenis van een plek te ontdekken. Meestal kun je zo van boven naar beneden het verleden van gisteren tot eeuwen teruglezen. Grotere krachten hebben soms het geheel opgetild en omgedraaid terug gelegd.
Tot nu toe heb ik bij mijn woonplek twee tuinen mogen aanleggen. Voordat er in Nederland een huis wordt gebouwd wordt er meestal een dikke laag zand aangebracht. De diameter van de zandkorrels en de vorm van de zandkorrels zegt iets over de plek waar het zand gewonnen is. Maar feitelijk is het een saaie en dode bodem om een tuin op aan te leggen. Beide keren begon de bovenlaag langzaam door humus te verkleuren. In de 25 jaar hebben de planten en het bodemleven het witgele zand ietwat bruin van kleur gemaakt.
Mijn eerste tuin heb ik opgehoogd met de grasmat van mijn buren. Retour bracht ik het zand dat ik uit de ondergrond van mijn tuin omhoog spitte. Mijn buren een mooi zandbed voor hun terrastegels. Ik een humusrijke toplaag van hun grasmat. Twee keer voordeel.
Mijn tweede tuin heb ik flink omgespit om alle wortelonkruiden kwijt te raken. Tot een meter diep heb ik de hele tuin gezeefd. Omdat de tuin door klink flink lager was komen te liggen heb ik er daarna een halve meter klei op aangebracht. Nu na 20 jaar heeft het bodemleven de bovenste halve meter flink gemengd. De wortelonkruiden zijn volledig verdwenen. Ook van de klei is weinig tot niets meer terug te vinden. Wel wordt de bovenlaag steeds donkerder van kleur.
Na dat de grond door mij dus flink geroerd is neemt de natuur nu langzaam het heft weer in handen. Bodemvorming blijft een langzaam proces!
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
Wij hebben echte vette (klei-) poldergrond, en we wisten toen we bouwden dat die toch een stukje moest opgehoogd worden. ‘Weg met die vette grond, teelaarde moet ik hebben’, zei mijn naaste buur. Hij graafde een heel stuk af en zou die afvoeren in containers. ‘Gooi maar naar mijn kant!’ zei ik tegen de kraanman.
Mijn buurman liet teelaarde komen, ik zaaide in de kleigrond. Ons gras werd prachtig groen, het zijne werd rost toen het eens twee weken niet regende. Wij hadden/hebben heel wat onkruid in het gras, hij in het begin bijna niks. Maar wat zien we na 21 jaar? De consistentie van zijn grond en de onze is weer helemaal dezelfde. Klei lijkt wel terug naar boven te klimmen bij de buren :).
‘Het geheel opgetild en omgedraaid’, net zoals je schrijft.
LikeGeliked door 3 people
dat doen de wormen en de mollen.
LikeGeliked door 1 persoon
Goed van hen 🙂 !
LikeGeliked door 1 persoon
Het is inderdaad een langzaam proces maar je geduld wordt hoe dan ook beloond.
LikeGeliked door 1 persoon
mogge Rob
lang geleden op de tuinbouw en nadien landbouw school had ik ook deze vakken
weet er niks meer van hoor 🙂
als je door de natuur wandelt of zo als ik ook in vele tuintje kom zie je grote verschillen , de natuur zelf zal veel doen zo niet alles , maar een goede humus in de grond zal toch beter zijn dan wat dan ook
natuurlijke groet
LikeGeliked door 1 persoon
Daar heb je flink werk van gemaakt; het kan alleen als de tuinen van een sterke afscheiding zijn voorzien . Het gaat langzaam maar je krijgt er wat voor terug.
25 Jaar geleden groeven wij ons achteruintje ook uit, het origineel is zanderige en grinderige, droge, oude bosgrond. We stortten er een vrachtwagen betere grond in.
Ik heb er nog steeds plezier van maar ik heb het idee dat het kweken en laten afsterven van veel bloem- en plantensoorten de grond eveneens vruchtbaarder maken.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij mijn oude huis in de polder was de ondergrond veen en klei. Daarover heen kwam een laagje zand. Die tuin bleek daardoor heel vruchtbaar, alles groeide als een gek.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een werk maar je hebt er iig plezier van
LikeGeliked door 1 persoon
wau, inderdaad, wat een werk! ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen om mijn tuin een meter diep af te graven en te zeven enz…
LikeGeliked door 1 persoon
Graag gelezen
LikeGeliked door 1 persoon
Een tuin goed onderhouden vergt een hoop werk en tijd hoor,
maar het geeft je wel voldoening lijkt mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier hebben we een heksenkring in het gras…dus zal ook tot een meter diep moeten graven om die kwijt te raken…al vind ik het eigenlijk best wel mooi 😉
Maja kan niet met kinderen in de tuin…groetjes
LikeGeliked door 1 persoon
De kunst is voor een goede basis te zorgen, daarna is het wat mij betreft zaak om de natuur zoveel mogelijk zijn gang te laten gaan en hooguit hier en daar wat bij te sturen.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar zit dan aardig wat werk in die tuin. Maar ik vind alles beter dan een betonnen tuin.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja de natuur kan er wat van, pakt altijd terug wat ooit van haar was.
LikeGeliked door 1 persoon
Boeiend… Wij wonen in een gebied dat voor een deel werd ontpolderd: vruchtbare landbouwgrond werd uitgegraven en eind dit jaar opent men een getijdenklok zodat het zeewater binnenvloeit. Ons huis staat nu tussen de verhoogde duinen en straks de zoute plassen. De tijd zal uitwijzen wat de gevolgen zijn voor onze tuinen en de omgeving. Vroeger was het ook mooi tussen de akkers. Wat hier gebeurde was bedroevend voor de landbouwers die met het mes op de keel onteigend werden. Het is en blijft wrang voor ons, de buurtbewoners. Wij vrezen nu de volgende stap: vakantiehuisjes en appartementen in wat ooit een authentiek mooi stukje Zeeland was. De verstening rukt ook op. We strijden moedig verder, maar de macht van het geld blijkt groter…
LikeGeliked door 1 persoon
Overgangen maken de natuur mooier. Droog, nat, zilt, zoet, hoog, laag kunnen een mooie dynamiek in flora en fauna geven.
Tja, commercie zorgt vooral voor verstening. Dat geeft een andere dynamiek. Rotsbewoners en planten komen dan opeens te voorschijn.
Jullie tuin zal vast veranderen. maar ook mijn tuin is in de loop van de tijd aan het veranderen.
Vriendelijke groet,
LikeLike
dat boefje zal het wel lezen Rob
slaap wel groet
LikeLike
ja, moedertje natuur laat niet met zich sollen! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
je hebt het niet alleen gedaan, legoenen wormen hebben hun taak verricht en vergeet ook de mollen niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn vorige tuin lag op de verse aarde van de Flevopolder. Er werd wat met een machine overheen gereden en de grond los gemaakt, toen grasmatten opgelegd, en die laag hield het 12 jaar uit. Het gras zal vol klaver en boterbloemen. Wel duidelijk dat die grasmatten ergens van een land waren gestoken door de leverancier. Toen wij alweer 24 jaar geleden deze kant op verhuisden kwamen we in een huis met een al ontgonnen tuin terecht. Witte grindtegels, wat borders met planten. Totaal laten veranderen, al bleven de stenen. Geen gras meer, en op de veengrond waar we nu zitten mengt ondergrond zich met het zand nodig voor die stenen. Wat men daarvan over een eeuw nog zal terugvinden? Geen idee. Vermoedelijk wonen de mensen in onze straat dan in een heel andere wereld..
LikeGeliked door 1 persoon
Wel een tuin maar op veengrond. Veel zakt binnen no time het grondwater in. Je blijft hier ophogen. Alleen dat onkruid… onuitroeibaar is nog te lief uitgedrukt.
LikeGeliked door 1 persoon