De laatste gezonde Hadza

Eerder schreef ik al over de Hadza. Vlak onder de evenaar, tussen de zoutpannen van het Tanzaniaanse Eyasi-meer en de omwallingen van de Grote Riftvallei, leven de Hadza, een klein volk van ongeveer 1300 jager-verzamelaars: één van de laatste in Afrika.

Tot ongeveer 1950 leefden de Hadza uitsluitend van de jacht en het verzamelen van voedsel.

Vandaag leven nog slechts 300 tot 400 Hadza, op een totale bevolking van naar schatting 1300, als jager-verzamelaars die het grootste deel van hun voedsel in de wildernis vergaren; de rest leeft een deel van het jaar in vaste nederzettingen waarbij ze plaatselijk gekocht eten aanvullen met voedsel direct uit de natuur. In sommige gebieden leven verpauperde Hadza op land dat van hen gestolen is door hun buurvolken, die landbouw en veeteelt bedrijven.

Het vrije leven is voor de Hadza van levensbelang. Als jagers-verzamelaars leven zij in groepen van rond de dertig mensen. De gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen beschreef ik al eerder. Het beschikbare voedsel wordt gelijk en eerlijk verdeeld tussen alle groepsleden.

Antropologen hebben veel onderzoek gedaan bij dit volk. Zij leven in het gebied waar de eerste mensachtigen gevonden zijn. Er wordt zelfs gedacht dat de Hadza-taal terug gaat tot de eerste gesproken taal.

Maar ook door medici worden de Hadza onderzocht. De rijke en gevarieerde darmflora van de Hadza maakt dit volk gezonder dan West-Europese mensen. De laatste traditioneel levende Hadza worden daarom onderzocht. Gekeken wordt hoe hun levenswijze en voeding ons kan gezonder kan maken.

Voordat dit volk uitgestorven is kunnen wij misschien leren hoe wij gezonder kunnen leven.

http://thehadzalastofthefirst.com/

https://robalberts.wordpress.com/2016/03/11/tradities-of-testosteron/