Liesbeth van Villa Sapho beschrijft een slakkengang
Met de diensten die ik deze week had is het elke morgen en avond slalomfietsen van en naar huis. Overal liggen donkerbruine prutjes op de grond. Naakte prutjes. Een typische 5 voor 12 op een zaterdagavond creatie of toch niet?.
De behuisde versie daarentegen is al een stuk knapper, zou dit dan de maandagmorgen versie zijn? Had Hij de koffie al uitgevonden? Het is nog niet alles als je er naar kijkt maar toch al een stuk schattiger dan de blootcampingversie.
Als niet-tuinier vind ik behuisde slakken schattig. Gister nog kwam ik er één op een gevaarlijke locatie tegen, of hij was suïcidaal of hij wist niet dat hij op een deurmat zat. En terwijl ik hem onderweg naar buiten eens een beetje bekeek viel opeens het vernuft op. Denk je maar eens in, nooit meer rij jij of rij ik? En ook nooit meer een tas pakken en rennen naar de trein want waar de slak is, is waar hij moet zijn.
En dus ook nooit; jou huis of het mijne? Ze hoeven er hun huis niet eens voor uit! Daarnaast hoeven ze zich niet te haasten op zoek naar een partner, want ze zijn solitair. Hebben dus geen partner nodig voor babyslakjes. Mochten ze het toch eens met een ander willen proberen dan zijn ze als hermafrodiet van alle markten thuis. Elke huisje heeft z’n kruisje en een slakkenhuisje zelfs twee.
Daarnaast zijn slakken echte vreetmachines. In 24 uur tijd kunnen ze de helft van hun eigen gewicht naar binnen schransen en vervolgens ergens in meurende afvalbak of composthoop een tukje doen van 3 jaar. Zolang er tussen de bak en slak geen scherpe randjes liggen, komt hij er ooit wel.
Van zijn uiterlijk moet ‘ie het niet altijd hebben en het wil ook allemaal niet zo vlotten, maar vlak de slak niet uit. Geen partner nodig, van alle markten thuis, slapen voor jaren en dan ook nog met je hut op je rug de hele wereld door, niet zo heel slecht bedacht die slak!
mogge Rob
dat heeft Liesbeth toen mooi omschreven
het delen dan ook meer dan waard
en we kunnen er op wachten , de tijd van dat slalom fietsen komt er ook weer aan
regen groet
LikeLiked by 1 persoon
Het zijn bijzondere dieren en ik neem het ze niet eens kwalijk dat ze gek zijn op mijn courgettes en aubergines. Dit jaar zal het ook weer een wedstrijdje worden, hoeveel kunnen zij op en hoeveel slakken kan ik naar de overkant brengen om dat te voorkomen…
LikeLiked by 1 persoon
Lees hier oor slakke in onse wereld. (Maar moet nie alles glo nie!)
https://pasella2013pasella.wordpress.com/2008/12/12/china-imports-and-melamine-suppliers-slakren-super-series-dingaansdag-2008/
LikeLiked by 1 persoon
Je beschrijft het grappig, toch zou ik geen slak willen zijn.Ogen op steeltjes….☻
Deze simpele site is een paar jaar oud maar zet de feitjes handig op een rij https://bertjens.wordpress.com/
LikeLike
Bedoel natuurlijk deze: http://dasvreemd.nl/slakken-weetjes/
LikeLiked by 1 persoon
Wat mooi. Ik vind slakken, heel eerlijk, snoezig, met die kopjes en voelsprieten die kunnen meebuigen en verdwijnen. Sons eten ze iets wat ik niet wil. Maar zo is de natuur. Die geeft genoeg. Leuk stukje! 🐚
LikeLiked by 1 persoon
Leuk geschreven Rob. Ik vind slakken best leuke beestjes, maar heb dan ook geen tuin.
LikeLiked by 1 persoon
Wat een hilarisch verhaal en een leuke titel.
LikeLiked by 1 persoon
Ik weet niet hoe, maar ik heb al weken op dezelfde plek in de badkamer een slak zitten, of hangen eigenlijk, ik zie hem al niet meer, of zij, want ja, net als zeepaardjes als het moet, kunnen ze zichzelf bevruchten, ik heb opgelet met biologie, of was het mijn opa die mij dat leerde, hahaha
Ik zal toch eens kijken of er nog wat in dat huisje zit zometeen.
X
LikeLiked by 1 persoon
Daar heb je weer een mooi verhaal aan verbonden.
Een slakken groet met of zonder huisje.
Aum Shanthi
LikeLiked by 1 persoon
Je kunt ze zelfs in lookboter garen en oppeuzelen, al ben ik hoegenaamd niet van plan om dat eerlang te gaan doen. Als ik eerlijk ben, dien ik toe te geven dat ik ze liever kwijt ben dan rijk, al zal ik ze geen haar krenken, verondersteld natuurlijk dat ze haar zouden hebben.
LikeLiked by 1 persoon
ha die Rob
ja waar je ook komt zie je veranderingen , weet het maar al te goed van mijn geboorte stad , en die koester ik nog 🙂
maar de stad die ik in de pps heb is toch anders
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedbad_van_Oradour-sur-Glane
fijne middag groet
LikeLike
En nooit geen haast meer… alles op het gemakje… Ontspannen groet;
LikeLiked by 1 persoon
Mooi verhaaltje met fantasie genoeg haha
LikeLiked by 1 persoon
Toch zou ik geen slakje willen zijn. En zeker geen wijngaardslak, want die zijn oh zo lekker…
LikeLiked by 1 persoon
Leuk verhaal ik zelf vind ze wel mooi maar ik heb een tuin dus ik ben niet blij met ze
LikeLiked by 1 persoon
Ha prachtig!
LikeLiked by 1 persoon
Ik heb wel een tuin en vervloek ze ook wel eens maar toch vind ik het mooie beesten die met een huisje dan, die slijmerige naakten heb ik niet zoveel mee.
LikeLiked by 1 persoon
Eenmaal in de (moes)tuin wordt je er niet al te vrolijk van. Dan worden ze echt aangepakt. Leuk of niet…Anders is het snel gedaan met het groen…
LikeLiked by 1 persoon
Liesbeth heeft het mooi geschreven,maar ik zie slakken ook liever gaan als komen.
LikeLiked by 1 persoon
Wat een superleuk verhaal!
XxX
LikeLiked by 1 persoon