Terwijl ik een lekkere cappuccino drink gaat ons gesprek van de hak op de tak. Ik geef een compliment voor haar kapsel en de mooie rozet. Ik vertel dat ik in Bijlmermeer heb geleerd om niet naar het kapsel te kijken van de vrouwen. De volgende keer ziet het kapsel er toch weer totaal anders uit.
Wel geniet ik in het weekend van de mooiste vrouwen met hun prachtige jurken en gewaden. Guylene vertelt dat de kleuren, stoffen en de jurken ook een communicatiemiddel zijn. Guylene komt uit te het Franstalige deel van Kameroen. Waarop ik vraag of zij de traditionele klederdrachten van Marken, Volendam, Urk, Staphorst, Katwijk en Scheveningen kent. Het verliefd, verloofd, getrouwd en weduwe zijn laten deze vrouwen ook met hun kleding zien.
Culturen en tradities lijken dan opeens heel erg op elkaar.
De hardhandige opvoeding van haar moeder is dan opeens ook vergelijkbaar met mijn jeugd. In mijn gedachten voel ik soms nog de mattenklopper of het Spaans rietje op mijn lichaam. Al bedenk ik nu dat het vooral de machteloosheid van mijn moeder is die ik dan voel. Een lastig en dwars kind is tenslotte moeilijk in het gareel te krijgen.
Gelukkig zeggen wij samen, Guylene en ik dat we nu niet meer slaan.
De ene noemt het folklore, de andere noemt het Cultuur, de normen en waarden, gewoontes en gebruiken blijken vaak heel dicht tegen elkaar aan te liggen!
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
mogge Rob
ja de mattenklopper thuis en de liniaal op school 🙂
de klederdrachten raken net als die 2 hier boven meer en meer uit de gratie , helaas
opgewekte groet
LikeGeliked door 2 people
Goed dat je de persoon bent geworden die je wilt zijn en bepaalde gevoelens achter je kan laten.
Kleding spreekt in heel wat culturen, maar ook is kleding een omhulsel voor het naakt lichaam.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 2 people
Er werd heel wat afgemept door leraren op mijn lagere school… Dat kun je je in deze tijd niet meer voorstellen. Zelf gelukkig nooit een klap gehad, niet op school en niet van mijn ouders.
LikeGeliked door 2 people
We denken dat we veel verschillen, maar overal ter wereld worden mensen bezig gehouden door dezelfde dagelijkse dingen, door dezelfde gevoelens van vreugde, verdriet, liefde, eenzaamheid, samenhorigheid… Mooi stukje Rob! Hartelijke groet.
LikeGeliked door 2 people
Das is zo, elk op zijn manier. Ik kreeg wel eens een schop onder mijn kont of een klap van de vooi van de pet. Gelukkig mijn moeder heeft dat rap uit het hoofd van mijn vader gezet.
LikeGeliked door 2 people
De vooi van de pet?
Daar heb ik nog nooit van gehoord.
Wil je me dat uitleggen?
Vragende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
in een werkmanspet zit er vooraan een hard stuk in om het voorstuk mooi recht te houden. Hier kan je deze terug vinden: succes: https://www.google.be/search?q=werkmanspet&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiSnbCHg8LUAhWBZ1AKHUULCbEQ_AUIBigB&biw=1280&bih=762#imgrc=OUIDBLza4Y9mEM:
LikeGeliked door 2 people
Dank je
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Met af en toe een tik op m’n komt, ben ik er nog aardig doorheen gerold. Het raakte on die tijd echt uit de mode 😉
Kleding zal toch wel altijd een communicatiemiddel blijven, zoveel culturen, zoveel subculturen.
LikeGeliked door 2 people
Melk in de koffie? 🙂
LikeGeliked door 2 people
Een druppel vloeibare koe drink ik graag in mijn koffie.
Een wolkje of wolk is altijd goed.
De sojaversie vind ik veel te zoet.
Al wil ik eigenlijk met alle zuivel stoppen …
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Have a very nice end of week dear
Kisses back to you
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dit was my Hollandse en Duitse voorvaders se skuld dat ek so baie pak gekry het 😀 Die inheemse Afrika nasies is bekend vir die geduld met hulle kinders en hulle deel min slae uit.
LikeGeliked door 2 people
Met de mattenklopper kreeg ik niet, maar een draai om mijn oren wel. Tegenwoordig kan dat niet meer, kindlief belt meteen de kindertelefoon, Pa en Ma worden onmiddellijk uit de ouderlijke macht gezet. Het verdwijnen van klederdrachten, betreur ik.
LikeGeliked door 2 people
Mooi blog over kleding en cultuur. Wat geweld betreft Ik verafschuw geweld en hoop op een betere wereld zonder. Maar of dat ooit zal gebeuren betwijfel ik..
LikeGeliked door 3 people
Die kleding verteld overal hetzelfde verhaal…je moet het maar zien
Fijn weekend
LikeGeliked door 2 people
Mooie ontboezeming, Rob. En je hebt gelijk als je schrijft: ‘Al bedenk ik nu dat het vooral de machteloosheid van mijn moeder is die ik dan voel’. Met lijfstraffen reageren mensen vaak hun eigen frustraties van onvermogen af.
Fijn weekend gewenst!
LikeGeliked door 2 people
Ik leer met dit logje een andere Rob kennen, of toch een kant die ik niet van hem kende. Dat maakt je alleen maar groter…
LikeGeliked door 3 people
Dank voor dit compliment.
Zonnige groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Je was daar toch niet op je sandalen, hé?
LikeGeliked door 2 people
Met de mattenklopper heb ik ook nog wel eens slaag gehad… En dat was ook niet omdat ik zo’n lieve jongen was…
LikeGeliked door 2 people
Volgens mij wordt je blognaam misbruikt door allerlei dubieuze figuren. Iets om even in de gaten te houden. Ik krijg likes via mijn mail binnen met jou als afzender maar als toevoeging de naam van steeds andere blogs over schoonheidsartikelen. Dit is nu al weken aan de gang. Net weer van Sakshihappy met uitnodiging te komen kijken met onderwerpen als How to make your face flawless of Dark Life. Ik mik het meteen weg, maar is wel hinderlijk.Geen idee hoe je dit kunt oplossen.
LikeLike
Aj, vervelend voor jou.
Inderdaad ik weet ook niet hoe ik dit moet voorkomen.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Inderdaad zijn er vaak opvallende parallellen tussen de culturen ook al ziet het er misschien heel anders uit. Als een volk met het aantal ringen rond de nek laat zien hoe belangrijk iemand is, is dat in feite hetzelfde als de strepen van beroepsmilitairen…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb een keer zó’n harde pets midden in mijn gezicht van de biologieleraar gehad dat ik uit de bank viel. HBS Gorkum, klas 2, jaren zestig.
LikeGeliked door 1 persoon
Biologie geef ik graag, maat petsen deel ik zeker niet uit ….
Mijn leraar Frans gooide ooit een natte spons naar iemand.
Raak!
Hij kreeg hem ook terug.
Zodat de leraar en klasgenoot even door het lokaal rende.
Een komische en onschuldige anekdote die ik mij nog steeds herinner.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Het streng katholieke onderwijs van toen zorgde wel voor ontzag richting regels en leerkrachten. Men sloeg er vrolijk op los als het zo uit kwam. Thuis was dat minder, maar er werd wel gedreigd met een pak slaag als je niet deed wat er werd verlangd. Als kind van die tijd jeuken de handen nog wel eens als ik weer een ‘dreinkind’ tegen kom dat zijn/haar zin door wil drijven zonder dat de ouders er tegen op treden. Een beetje meer ontzag zou onze kleine kinderen en de leeftijd daar boven niet misstaan…zachte heelmeesters maken ook stinkende wonden. En dat zien we elke dag in de maatschappij om ons heen…
LikeGeliked door 1 persoon
Kinderen mag je niet slaan vind ik.
Niet echt slaan!
Een tik geven, oke, maar slaan, nee nooit.
Ook niet met riemen, rietjes of mattenkloppers.
LikeLike
“De machteloosheid van je moeder die je voelt” , mooi omschreven maar wel verdrietig voor jou en voor je moeder.
Mooie parallel trek je tussen de culturen!
Groeten mefrouw
LikeGeliked door 1 persoon