Namen

Bij mijn observaties en/of ervaringen gebruik ik altijd fictieve namen. Vreemd genoeg willen sommige mensen zich graag herkennen in mijn blogposts. Zeker vreemd wanneer zij geen enkele, zelfs geen halve rol spelen in het verhaal. Bij een ander blog kom ik het volgende sonnet tegen:

Je naam? Maar ik heb je naam vergeten.
Je letters lopen over in elkaar.
Wij zijn van zoveel ik gemaakt, bezeten,
dat wij geen leven hebben voor elkaar.

Ik weet je naam wel, maar hoe wil je heten:
Springveer, Wilde, Kleine Clown, Vogelhaar,
Brood Dat Je Proeven Moet Om Op Te Eten,
Tot Ziens, Adieu, Nooit Meer of Toch of Maar?

Ik zeg maar wat. Ik moet in je geloven,
al ben je niet degene die je bent,
woon je nieuw naast mij of vlieger je boven
de daken. Ik heb je te slecht gekend
en kan je nu geen stom geluk beloven,
vreemdelinge. Wij zijn dat licht ontwend.

Hans Andreus (1926-1977)
uit: Sonnetten van de kleine waanzin (1957)

http://www.neerlandistiek.nl/2018/06/gedicht-hans-andreus-sonnet-van-de-kleine-waanzin-25/

 

Advertentie