Een vijfsprong in Wittem

Terwijl ik een recensie over het nieuwste boek van Renate Dorrestein lees komen er een paar herinneringen boven.Renate schrijft over een unheimische vijfsprong in Wittem. Maria een klasgenoot woonde in Wittem. Maar in Nijmegen kwam zij pas tot leven. Als lesbienne had zij een verborgen bestaan in Wittem. Zelfs haar moeder mocht niets weten over haar diepste verlangens. In Nijmegen werd dit anders. met haar partner Liesbeth kom zij eindelijk haar zelf zijn. Een stel dat verbindt en gezelligheid brengt.

Na de spaarzame bezoeken aan haar moeder in Wittem komt Maria telkens bedrukt en ongelukkig terug.

Tot het moment dat Liesbeth in tranen op bezoek komt. Zij vertelt dat zij door Maria aan de kant is gezet. De pijn en verdriet blijven nog lang bij Liesbeth. Maria laat zich verder nooit meer zien.

Na verloop van tijd blijkt dat Maria samenwoont met een oudere man.

Zoals dat gaat ben ik zowel Maria als Liesbeth helemaal uit het oog verloren. Maar bij dat verhaal over een Vijfsprong in Wittem komt dat weer helemaal bij mij naar boven. Elke stap in het leven bestaat uit het maken van keuzen. Wanneerje dan opeen bij een Vijfsprong staat is dat helemaal moeilijk.

De begeleidende foto van de vijfsprong in Wittem laat ook een bank zien. Misschien het symbool om bij elke belangrijke beslissing even te gaan zitten en na te denken. Of is het Kruis naast de bank belangrijk? Te bidden en even hulp vragen aan hogere machten?

Wat zo’n recensie allemaal kan oproepen. Zelf denk ik er aan om maar eens een flinke wandeling te gaan maken. Het hoofd leeg lopen en frisse energie bijtanken.

“Reddende engel” Renate Dorrestein bij Uitgeverij Podium

Over Rob Alberts

Mensen, natuur, de aarde, planten en dieren hebben mijn interesse. Monumentale Bomen fascineren mij. Onderwijs is mijn passie. In 1988 ben ik in de Bijlmermeer komen wonen. De mensen, het groen, de andere manier van bouwen / wonen hebben mijn hart gestolen. Zonder ver te reizen is hier de hele wereld binnen handbereik. Rondom mijn huis geniet ik vooral van de Familie Pimpelmees. In december 2009 ben ik gaan bloggen over wat mij opvalt of wat mij bezig houdt.
Dit bericht werd geplaatst in Kinderen, Onderwijs, persoonlijk en getagged met , , , , . Maak dit favoriet permalink.

24 reacties op Een vijfsprong in Wittem

  1. Rebbeltje zegt:

    Ja kan soms raar lopen…
    Wandel ze 😉
    Groetjes

    Geliked door 1 persoon

  2. careldem zegt:

    Mijn vader had iets met Wittem, hij heeft al zijn zonen de naam Gerardus meegegeven. Waarom is me nooit duidelijk geworden.

    Geliked door 1 persoon

  3. Mijn vader is geboren en opgegroeid in Wittem, vlak naast het redemptoristenklooster. Hij kon gelukkig weg, studeren in Utrecht.

    Geliked door 1 persoon

  4. Sjoerd zegt:

    Het was niet makkelijk daar in Wittem. Alles strenggelovigen daar en voor het geloof kon je niet anders zijn… Gelukkig is het nu toch wel anders geworden.

    Geliked door 1 persoon

  5. Karel zegt:

    ik heb ff Wittem op moeten zoeken
    die hoek van het mooie Limburg me nog onbekend
    ja het kan raar lopen in een mens zijn leven
    en als het hoofd er van vol loopt is een fijne wandeling een goede oplossing

    wandel groet

    Geliked door 1 persoon

  6. Bekruipt mij het gevoel dat jij zelf ook op een vijfsprong staat. Als dat zo is, sterkte. En zo niet: wandel ze!

    Geliked door 1 persoon

  7. Bertie zegt:

    Wat een artikel al niet los kan maken. Mooi beschreven Rob.
    Limburg, prachtprovince. Achter de schermen was het er niet mooier dan in de andere.

    Like

  8. Ezelgedachten zegt:

    Mooi blog Rob. Nog steeds gebeuren dit soort trieste zaken. Overigens… Zin “zij vertelt…..is gezet” klopt inhoudelijk niet, denk ik?

    Geliked door 1 persoon

  9. Karel zegt:

    dank je Rob
    ja wij van de oude AG garde kunnen nog steeds goed met elkaar

    ik keek ff Witmen ligt op de krijtlandpad route 🙂

    fijne avond groet

    Geliked door 1 persoon

  10. Suskeblogt zegt:

    Het leven is nu eenmaal keuzes maken. Pas achteraf weet je of het goed was.

    Geliked door 1 persoon

  11. Tragisch levensverhaal…

    Geliked door 1 persoon

  12. Wat een triest verhaal Rob. Maar ook wel mooi hoe dat gaat met associaties en herinneringen. Je leest het één, en er komt van alles anders bovendrijven. Ik hoop dat je fijn je hoofd leeg hebt kunnen wandelen en dat het je heeft geholpen bij het maken van de keuze(s) waar jij voor staat

    Geliked door 1 persoon

  13. terrebel zegt:

    Interessant aan geloof, geloof ik, is dat gelovigen geloven dat zij uit eigen vrije wil geloven dat zij niet beïnvloed zijn om te geloven wat zij geloven. Zo ken ik christenen die geloven dat zij – indien drieduizend jaar geleden geboren waren – ook christen waren geweest in de tijd dat anderen Horus, Odin, een riviergod of Moeder Natuur aanriepen als zij kracht nodig hadden.

    Like

    • We zijn allemaal ‘deel van een geheel’, is MIJN opvatting. Uniciteit is ver te zoeken, tenminste als je de juiste middelen niet hebt. Een haar lijkt minder op een andere haar wanneer je ze beiden onder de microscoop kan bekijken. M.a.w. hoe zorgvuldiger men zich verdiept, des te meer verschillen er aantoonbaar zijn.
      “Al de haren van uw hoofd zijn (zorgvuldig) geteld”, is dan ook hier erg toepasselijk!

      Geliked door 2 people

    • Willem zegt:

      Waarmee maar weer eens aangetoond is dat goeroes altijd bestaan hebben en er ook altijd zullen blijven. De verschijningsvorm verandert misschien, maar het fenomeen niet. Het is m.i. dan ook volstrekt zinloos om dat fenomeen te bestrijden, om ze vervolgens een ander fenomeen aan te praten.

      Like

  14. De derde zin, daar begint warschijnlijk jouw eigen verhaal. Verder staat er later dat Liesbeth door Liesbeth is verlaten, de tweede keer Liesbeth moet wellicht Maria zijn. De link met het verhaal van Renate Dorrestein vind ik pover, slechts de vijfsprong tot nu toe. ”Unheimisch”, daarover zijn de meningen verdeeld, of dat woord wel bestaat, unheimlich wel heb ik me laten vertellen.

    Geliked door 1 persoon

    • Rob Alberts zegt:

      Dank voor jouw kritische blik. De recensie heb ik gelezen. Het boek van Renate Dorrestein niet. De blogtekst is dus vooral een oprakelen van mijn herinneringen. Aan het eind reageer ik vooral op de foto van de Vijfsprong. Duits versta ik redelijk, maar spreek ik niet. Het nuanceverschil wat jij benoemt herken ik jammer genoeg niet. Min taalvaardigheid schiet daarvoor tekort.

      Vriendelijke groet,

      Like

    • Ezelgedachten zegt:

      Zowel unheimisch als unheimlich is correct in het Nederlands. Deze woorden betekenen in het Nederlands allebei: ‘beklemmend, onbehaaglijk, griezelig, onheilspellend’. De beide vormen zijn overgenomen uit het Duits, maar de vorm unheimisch komt in het moderne Duits niet meer voor. Unheimisch heeft in het Nederlands een eigen betekenis en gebruik gekregen.

      Geliked door 2 people

  15. gewoonanneke zegt:

    Je hebt het mooi beschreven…..wordt opeens weer benieuwd naar een boek. Lees te weinig.

    Geliked door 1 persoon

  16. bentenge zegt:

    Vijfsprongen zijn al deftig veel keuzes ineens denk ik. Wandelen kan altijd helpen. Of een/het kruis kan helpen bij het nemen van goede beslissingen op een vijfspronge betwijfel ik. 🙂

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.