De volgende zin krijg ik van een mede blogger toegezonden: “Een jonge dame die geen bleekblanke huidskleur had, geen blauwe ogen, en geen blonde haren.” Met de toevoeging dat die zin te lang is, maar wel precies omschrijft wat hij bedoelde.
Voor tweede, derde en zelfs vierde generatie Nederlanders is deze ethnische omschrijving meer dan onvriendelijk te noemen. Door politici, bestuurders en kiezers worden steeds meer racistische opmerkingen gemaakt.
Mijn vraag is wanneer ben je welkom in het land waar je geboren en getogen bent.
De omschreven jongedame uit de eerste zin deed iets onschuldigs wat mijn mede blogger tegen staat. Zij maakte een selfie ….
De enkele keer dat ik door het Centrum van Amsterdam loop struikel ik over de selfie makende toeristen. Al vraag ik dan nooit naar het geboortebewijs en/of het paspoort van de selfie makende voorbijgangers. Ook voel ik mij niet geroepen om een uiterlijke omschrijving te maken van deze mensen. Het zou zomaar kunnen zijn dat het een ver familielid of buurman is.
Bij de omschrijving van de eerste zin denk ik meteen aan de terugkerende opmerkingen van de pubers waar ik les aangeef. Wat moet ik doen en wie moet ik zijn om gewoon geaccepteerd te worden. En dat doet mij terugdenken aan mijn eigen puberteit. Want met diezelfde vraag worstelde ik toen ook. Gelukkig werd ik toen alleen maar afgerekend op de lengte van mijn haar. De kleur van mijn haren, huid, ogen of de vorm van mijn neus speelde toen gelukkig geen rol.
In de verhalen van mijn vader over de Tweede Wereld Oorlog waren dat wel levensbepalende kenmerken. Nu na 75 jaar lijkt het erop dat we weer terug gaan naar die tijd. Niet wie je bent maar hoe je er uit ziet maakt meer en meer of je welkom bent of niet.
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
We leren niets hė van de geschiedenis. Hoe triest!
LikeGeliked door 2 people
Ik ben in Nederland geboren, nooit blond geweest en geboren met bruine ogen, als zonminnende puber zag ik ’s zomers prachtig bruin, de vraag of ik uit een zuidelijk land kwam heb ik menigmaal met nee moeten beantwoorden. Ik zei er dan gekscherend bij dat een voorvader mogelijk een scheve schaats had gereden.
Kortom de profilering van de medeblogger slaat nergens op. Wanneer leren we nou eens van het verleden.
LikeGeliked door 3 people
Wat zou het mooi zijn als er niemand meer op kleur of afkomst beoordeeld word maar als MENS, dat zijn we tenslotte allemaal
LikeGeliked door 3 people
Door politici, bestuurders en kiezers worden steeds meer racistische opmerkingen gemaakt.
Dat dus!!! 😦
LikeGeliked door 2 people
En dat in een tijd waarin er velen met een bleke huid proberen die bruin te krijgen. Ik ben ook nooit blond geweest noch had ik blauwe ogen. Bleek was ik wel, maar dat bleek ook niet goed. Volgens mijn klasgenoten zag je er dan ziekelijk uit.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij waren als kind nieuwsgierig naar de Indonesische kinderen en wilden van alles weten.
Niet alle ouders juichten dat toe.
Het was nooit anders.
Maar van een overheid en -sinstellingen verwacht je een beter voorbeeld.
LikeGeliked door 1 persoon
Toen ik mijn schat leerde kennen had ze weliswaar prachtige blauwe ogen, maar zwart haar. Dit kon me niet weerhouden om voor haar te kiezen. Was ze geboren in een gezin van een andere oorsprong dan de Vlaamse zou ik even hard voor haar gevochten hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zit zo gelukkig niet in elkaar… Maar het is wel triest.
LikeGeliked door 1 persoon
De Nazis staan weer te hijgen en te schreeuwen op de deurmat van de humanistische democratie.
LikeGeliked door 1 persoon
Trieste evolutie. Hoe is het zo ver kunnen komen? We gaan weer achteruit…
Bezorgde groet.
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig doen wij daar niet aan mee en accepteren we ieder mens blank of bruin.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ik krijg af en toe ook nare en trieste gevoelens bij zaken waarover ik lees en hoor. Van ooit gekoesterde idealen op dit vlak is helaas weinig terecht gekomen.
LikeGeliked door 1 persoon
de scribent moet zijn schoolgeld terughalen, hij beheerst amper de Nederlandse taal. Bleekblank is en niet bestaand woord, je ziet de aanduiding bleek ook wel terug in slecht vertaald Engels: waarbij pale blue (lichtblauw) wordt vertaald in bleekblauw.
LikeGeliked door 1 persoon
Volgens mijn zeer kleurgevoelige vrouw, -ikzelf ben behept met een zekere mate van kleurenblindheid-, bestaat ‘bleekblauw’ wel degelijk als een van de vele kleurvarianten binnen (licht)blauw. Zij heeft een groot deel van haar werkzame leven gewerkt in een laboratorium van een verf- en inktfabriek waar een meer dan bovengemiddeld kleuronderscheidingsvermogen een vereiste was.
Dus om ‘bleekblauw’, -ik kan me daar weinig bij voorstellen-, af te doen als een vertaalfout lijkt me wat kort door de bocht.
LikeLike
ik heb in de pigmentindustrie gewerkt, bij Ten Horn Maastricht, nu Ciba Geigy pigmenten worden ook niet zomaar met een kleur benoemd, er wordt meestal een chemische component aan toegevoegd, dan krijg je mooie namen als molybdaatrood.
als huidkleur in is het absurd en bovendien lelijk taalgebruik.
LikeGeliked door 1 persoon
mogge Rob
ja het is erg hoe het gaat met intolerantie
we zijn toch allemaal gewoon mens ongeacht waar je wiegje heeft gestaan 😦
rustige zondag groet
LikeGeliked door 1 persoon
Mensen zijn mensen, gelijk hoe ze er uitzien.
LikeGeliked door 1 persoon
Alles herhaald zich in het negatieve spijtig genoeg.
Spijtig dat uiterlijk voor heel wat een grote rol speelt in hun leven.
Aum Shanthi
LikeGeliked door 1 persoon
Een uit zijn verband getrokken observatiezinnetje maakt wel duidelijk dat je tegenwoordig volgens Groenlinks en zo meer op je tenen moet lopen om niemand met lange uitgroeisels aan elke voet tegen de wil en zin te treden. De beschreven jongedame werd genoemd als voorbeeld van hoe wij tegenwoordig de wereld zien. Slechts vanuit de selfiegedachte. Zou een links denkend mens als jij Rob passen om eerlijkheid toe te passen en te onderschrijven dat juist die selfiecultuur de verbroedering aller volken in de weg staat. Het maakt mij niet uit trouwens of iemand blauw, bruin, groen, naakt, aangekleed of wat ook is. Mits men zich gedraagt volgens de wetten van dit land en fatsoensregels. Als dat ook teveel gevraagd is lijkt onze samenleving verloren.
LikeLike
https://robalberts.wordpress.com/2016/03/24/wandelstokken-en-selfiesticks/
LikeLike
ik kende in de vijftiger jaren een Surinaamse familie waar de moeder een duidelijke voorkeur had voor haar lichter getinte kroost, hoe zwarter hoe lager in de hierarchie. Waarschijnlijk een soort spiegelgedrag, naar voorbeeld van de blanke bazen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herinner mij verhalen dat een licht gekleurde baby door alle kraambezoekers enthousiast begroet werd juist vanwege het lichtere kleurtje.
Zelf merk ik dat ik meer en meer donkere vrouwen aantrekkelijker vind.
Terwijl ik het gebruik van blekende huidsmiddelen en het ontwijken van direct zonlicht maar vreemd vind.
Vredelievende groet,
LikeLike
Amen! Ik merk dat ook, zelfs binnen de club met Tweede Wereldoorlog voertuigen waar ik regelmatig mee de hort op ben. Het is schande!
LikeGeliked door 1 persoon
Nederland was ooit zo’n tolerant land. Langzaam schuiven we met z’n allen de verkeerde kant op. Wat mij betreft is er maar één soort mens: die met 46 chromosomen.
Ergens wel/niet bij horen is helaas zo oud als de mensheid…
Zonnige groet
LikeGeliked door 1 persoon
Wij hadden toen we jong waren als roddel en achterklap, dat we het maar vreemd vonden dat een meisje met een getinte huis en zwart haar het niet leuk vind om ’s Zomers in de zon te gaan liggen bakken. Zij had er geen belang bij om bruin te worden. Dat was zij immers al.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat naar dat het lijkt alsof de tolerantie afneemt in plaats van toe…
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik in Rotterdam loop zie ik zo’n mengeling van alles en ik vind dat prima. Toch denk ik ook dat en aantal mensen er zelf ook wel debet aan zijn. Het moet ook wel van twee kanten komen willen de mensen elkaar accepteren.
LikeGeliked door 1 persoon
Racisme is van alle tijden. We komen niet uit een tijd dat we ooit wél tolerant waren. Tolerant zijn we nooit geweest. Ons uiterlijk, onze kenmerken, onze gebruiken en gewoonten zijn een onderdeel van onze identiteit. Die vinden we belangrijk. Het zorgt ervoor dat je bij iets hoort. Het creeert een gemeenschapsgevoel. Het kan zich ook tegen je keren, vooral als de gemeenschap je niet warm ontvangt op grond van je uiterlijke kenmerken. In dat geval moeten we onszelf en elkaar corrigeren. Omdat we beschaafde wezens willen zijn. Ik corrigeer mezelf in ieder geval dagelijks, omdat ik het zelden bij het rechte eind heb wanneer ik iemand op zijn uiterlijk heb beoordeeld.
LikeLike