Met de beste bedoelingen worden nogal wat kinderen van hot naar her gesleurd. Kinderopvang, tussenschoolse opvang, naschoolse opvang, school en sportclubs niet om de hoek, in de straat of buurt, maar juist iets verder weg van huis. De verreden kilometers, soms met de bakfiets, maar vaker met de auto, zijn aanzienlijk. Natuurlijk altijd om het kind een betere toekomst te geven.
Niet dat er neerbuigend wordt gesproken over de mensen die in de eigen buurt werken bij de opvang, scholen of sportclubs … Maar wel wordt de kwaliteit van de opvang, school en sportclub iets verder weg de hemel in geprezen.
En dan denk ik als die verreden kilometers en uren in de auto zitten nu eens anders gebruikt worden. In dezelfde tijd kunnen de ouders hand- en spandiensten verlenen bij de opvang, school en sportclub om de hoek. Met die broodnodige hulp kunnen zij dan zorgen dat de kwaliteit juist in hun eigen buurt verbeterd. Gewoon eens naar binnen lopen, praten en vragen welke hulp er nodig is.
Voor het kind zijn al die kilometers zinloos. In dezelfde tijd kunnen ze fijn met vriendjes uit de straat spelen. En juist dat bevordert de sociale cohesie.
De tijd dat de ouders hun kennis en vaardigheden en hun netwerk beschikbaar stellen aan de opvang, school en sportclub wordt de sociale cohesie ook weer verbeterd. Ouderparticipatie is en blijft een belangrijk iets.
De nadelen van segregatie hoef ik niet op te noemen. Waar daar heeft iedereen dagelijks last van. De voordelen in de toekomst van de kinderen die geleerd hebben om met iedereen om te gaan zijn vele malen groter dan de nutteloze verreden kilometers.
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
De vrienden van mijn kinderen zijn Afrikanen, moslims en blanken. Ze zitten samen in de klas en voor hen is het de normaalste zaak van de wereld. Toen ik klein was zaten er amper 2 kleurlingen op heel de school. Ik merk inderdaad dat mijn kids het de normaalste zaak van de wereld vinden om met andere culturen om te gaan. Wij als volwassenen horen enkel de nadelen (bijv. via de media). Maar dankzij onze kinderen komen we te weten dat we nog heel wat kunnen leren van die anderen (bijv. meer delen en gastvrijheid)
LikeGeliked door 3 people
de verschillende beeldschermpjes minder gebruiken
en meer in de eigen straat en buurt bezig zijn
LikeGeliked door 2 people
Hear, hear.
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal mee eens Rob. Ik ben blij dat mijn dochter in zo’n buurt is gaan wonen waar de buren elkaar echt ontmoeten en helpen. Hopelijk zet deze positieve trend zich door.
Hartelijke groet.
LikeGeliked door 2 people
Er zit ook wel een keerzijde aan. Ouders die hun kinderen met de auto naar de oppas brengen zullen daarna nog moeten gaan werken en kunnen niet helpen. Ouders die dat wél kunnen zijn meestal zij die hun kinderen voor een carrière hebben gesteld. Al zij gaan helpen in de oppas is dat carrière opgeven tevergeefs. Vergeet niet dat ouders die dat deden daar nog om gestraft worden bij het pensioen (in België dan toch).
Het is een mooi idee maar er zitten scherpe kantjes aan.
LikeGeliked door 2 people
De Belgische situatie ken ik niet.
Stille groet,
LikeLike
Soms kun je als ouder niet om de BSO heen. Mijn dochter kan niet werken als die er niet zou zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar de BSO kan wel in dezelfde straat of wijk zijn. Ik zie dat veel kinderen naar een BSO aan de andere kant van de stad gebracht worden ….
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet nog dat de BSO bij de eerste basisschool waar ik naar toe ging, gewoon op het schoolplein zat. Zelf nooit op de BSO geweest, mijn moeder werkte destijds niet.
LikeLike
Dus jij kon gewoon met buurtkinderen spelen.
Dat noemt met nu sociale cohesie.
Stille groet,
LikeLike
Had nog nooit van sleurkinderen gehoord 😉 Wel van een sleurhut hihi
Maar het is een noodzakelijk geheel…2 werkende ouders
En zeg nu zelf het heeft ook veel voordelen.
De kinderen kunnen ten alle tijden met anderen spelen en als de ouders er weer zijn dan is het met frisse moed er weer tegenaan.
Vind die opvang best goed…meestal dan toch!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ik niet tegen een opvang.
Maar ik blijf het raar vinden dat er vaak voor een opvang heel ver weg wordt gekozen.
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
De goede opvang regelt vervoer van school naar opvang,,,scheelt een stuk 🙂
LikeLike
Het blijven dus sleurkinderen …..
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Naar wat ik zie zijn de afstanden niet altijd groot, ze zullen per dag geen uren overhouden om ideale dingen te doen.
Misschien is het anders in Amsterdam.
LikeGeliked door 2 people
Ik zie dat er in Amsterdam vaak voor een opvang en een school ver weg wordt gekozen.
Stille groet,
LikeGeliked door 2 people
Vrijheid blijheid, met alle gevolgen van dien.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat onze leefwereld aan het doldraaien is, heb je met het uitlichten van dit ene aspect heel mooi geïllustreerd.
LikeGeliked door 2 people
Dat heb jij schitterend verwoord.
LikeGeliked door 1 persoon
Veel onderzoeken wijzen uit dat bepaalde scholen veel beter scoren dan andere. Met name die verscheidenheid van culturen zet vaak ook een rem op de leerontwikkeling. Taal bijvoorbeeld is een lastige. Ook geschiedenislessen waarbij om bepaalde zaken heen wordt gepraat om lastige onderwerpen niet aan te raken. Onlangs zag ik op tv moslimouders in het geweer komen tegen blanke ouders die daar in de buurt waren komen wonen en hun kinderen bewust naar multiculti-klassen brachten. Daardoor ging het onderwijs een andere kant op. Ongewenst op ‘hun’ school vonden die moslimouders. En dat had zeker van doen met het geloof. Kortom, het is niet allemaal zo simpel…
LikeLike
Tsja.
De jongetjes hoeven alleen op donderdag naar de BSO, waar ze heen gefietst worden.
Fiets met een bakkie, geen stint, zelfs geen ondersteuning.
Op maandag en vrijdag halen wij ze op, met de auto, ze zitten op school in Delfgauw en wij wonen zoals je weet in Den Haag.
En toch vind ik die twee geen sleurkinderen.
LikeLike
Ik vind het een mooi woord. Zelf ben ik een groot voorstander van dingen te doen in je eigen en directe omgeving. Om die reden ben ik destijds zelfs geswitcht van de school van de kinderen naar de buurtschool.
LikeGeliked door 1 persoon
Als je ziet hoeveel kinderen met de auto (een ware verkeerschaos) naar de school worden gebracht, vraag ik mij af van hoever?
LikeGeliked door 1 persoon
En hoeveel ongelukken er zijn rondom de scholen door deze haastige ouders.
Bezorgde groet,
LikeLike
Helemaal mee eens. Ik zie het bij mijn eigen kind ook hoor. Mijn kleinkind zal vast niet gaan naar de school die er dichtbij is. Juist voor kinderen is het zo leuk om dichtbij hun school te wonen met kinderen spelen die daar ook op school zitten. Mijn zoon heeft nu nog vrienden uit die schooltijd over gehouden.
LikeGeliked door 1 persoon
Amen! Ik mocht vroeger kiezen uit een aantal dingen, de rest was te ver want ik moest er zelf heen kunnen lopen of fietsen. Wegbrengen? Haha m’n ouders en opa en oma werkten in de winkel. Zelfredzaamheid is ook een groot goed.
LikeGeliked door 1 persoon
Volledig akkoord, ik snap niet dat ouders én kinderen dit volhouden
LikeGeliked door 1 persoon
He-le-maal mee eens!
LikeGeliked door 1 persoon
In een dorp is er weinig keus. Hier zijn een christelijke en twee openbare scholen. Een heuse voetbalvereniging en een sportlocatie voor vechtsporten, dansen (alles behalve stijl-) en yoga.
Roos heeft nog zwemles gekregen in het plaatselijk zwembad; inmiddels is dat gesloopt want gemeentes stopten met subsidies voor zwemles…
Na het behalen van haar zwemdiploma’s wilde mijn dochter op ponyrijden (-:
Maar ik onderschrijf je blog volledig! Kinderen móeten ook zoveel. Alsof het een soort wedstrijd is, maar tegen wie of wat is me niet duidelijk…
LikeGeliked door 1 persoon
Kind zat bij de achterbuurvrouw in ‘de oppas’. Kon spelen zoveel hij wilde. In de straat waar ook de school aan ligt, en het zwembad en de sporthal.
Maar hij zat natuurlijk niet voor niets bij de oppas. Ik mocht werken. Dus geen tijd om onder schooltijd vrijwilliger te zijn. Net zo min als de oppasmoeder. Die had niet alleen schoolgaande kinderen in haar bestand, maar ook baby’s en peuters.
LikeGeliked door 1 persoon