| In de Nieuwsbrief Loop.a life lees ik het volgende: |
| Afgelopen jaar zijn wij betrokken geweest bij de ontwikkeling van de Fibersort machine, een machine die in staat is om textielafval op materiaal en kleur te sorteren. Inmiddels hebben wij ook zelf gebruik gemaakt van deze machine, die ons enorm helpt bij de eerste stappen van ons productieproces. Gisteren werd het ‘Final Fibersort Report’ gepubliceerd, waarin te lezen is hoe organisaties in de textielketen barrières aanpakken en actief oplossingen implementeren om hergebruik van textielafval mogelijk te maken. Wij zijn er trots op dat Wieland Textiles een van onze ketenpartners is van het eerste uur en dat wij een bijdrage hebben kunnen leveren aan de kleursortering van de Fibersort machine. |
Het loont dus om kleding een tweede leven te geven.
Over Rob Alberts
Mensen, natuur, de aarde, planten en dieren hebben mijn interesse.
Monumentale Bomen fascineren mij.
Onderwijs is mijn passie.
In 1988 ben ik in de Bijlmermeer komen wonen.
De mensen, het groen, de andere manier van bouwen / wonen hebben mijn hart gestolen.
Zonder ver te reizen is hier de hele wereld binnen handbereik.
Rondom mijn huis geniet ik vooral van de Familie Pimpelmees.
In december 2009 ben ik gaan bloggen over wat mij opvalt of wat mij bezig houdt.
Dit bericht werd geplaatst in
Geen categorie en getagged met
Circulaire textielindustrie,
duurzame kleding. Maak dit favoriet
permalink.
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
Heel mooi initiatief, zolang de verdeling van de kleding eerlijk gebeurt, is dit een prachtig ontwerp, maar alleen als eerst de armsten van Afrika deze kleding weet te bereiken. Dit blijft een verdienmodel voor bedrijven, de vraag is of deze kleding ook de allerarmsten weet te bereiken en niet de betalende consumenten daar. En anders moet er vanuit de overheid een coördinatiepunt komen om erop toe te zien dat hier geen commercieel verdienmodel van gemaakt wordt, tenzij dat de opzet is natuurlijk. Ik begrijp dat de kosten gedekt moeten worden voor de productie en dat deze machines kostbaar zijn. Wanneer hier geld aan verdiend wordt, is de kans groot dat tweedehands kleding direct verkocht wordt aan deze bedrijven dan dat deze via de kledingbakken naar de armen gaat. Elke onderneming moet overleven, alleen mag dat niet ten koste gaan van de armsten, vind ik dan. Ik zeg maar wat.
LikeGeliked door 1 persoon
De textiel-industrie is een van de meest vervuilende industriën. Daarom is hergebruik en recycling van kleding een must.
LikeLike
Ik zal er aan denken als ik weer eens naar de kledingcontainer gaat. Ik dacht dat daar voornamelijk poetsmateriaal van gemaakt werd.
LikeLike
Ja inderdaad dat is ook zo. Bij mij gaat het ook altijd in de kledingbak.
LikeLike
Yes indeed, most things we “consume” need a second life and thankfully we are getting better at providing one. cheers
LikeGeliked door 1 persoon
Niet recyclen kun je tegenwoordig niet meer maken, vind ik. Maar eens met Suzanna: goed bruikbare en nog draagbare kleding eerst aanbieden aan de allerarmsten, en pas daarna de sorteermachine in…
LikeGeliked door 1 persoon
Het loont altjd!!!
LikeLike
Dat lijkt me een mooi initiatief!
LikeLike
Weer een machine en geen personen voor dat sorteerwerk, ja, de vooruitgang moet zijn loop hebben, maar als ik bij een grote super ben ga ik de self-scan voorbij en zie liever iemand in levende lijve …Dan houdt die ook wèrk ! Verder heb ik geen notie hoe dingen gebeuren bij de ‘vodden’ ( reci-klerings-) industrie tegenwoordig … enne, die industrie werkt alléén maar op gewin, anders déden ze het niet, dure machines kopen enz ! ! ! en OF het dààr komt waar wij het zouden willen, GROTE vraag
Groetjes uit het zuiden,
hanny
LikeLike