Voor een aantal boodschappen bezoek ik eens per maand het Centrum van Amsterdam. Vandaag viel mij op dat de volledig op toerisme gerichte horeca en winkels duidelijk zichtbaar zijn. Vervuilde en spekgladde stoepen vallen letterlijk op. De winkels die zich vanouds op de bewoners van Amsterdam richten vallen in positieve zin op. De schone stoep laat zien dat klanten welkom zijn! Door de leegstand van de toeristenwoningen worden in grote stukken van de stoepen niet geveegd en/of opgeruimd. De verloedering van de stad valt daardoor op. Geen lallende overlast veroorzakende toeristen maar wel onzichtbare huisbezitters.
Thuis mis ik mijn buurman Dick. Tot kort voor zijn fatale ziekbed zorgde hij voor een schoongeveegde en opgeruimde stoep voor ons allemaal. Nu probeer ik dat deels van hem over te nemen. Nieuwe, maar ook oude buren knikken een beetje meewarig wanneer zij mij zien sneeuw schuiven. Maar een enkele oudere buur strompelt en schuifelt dankbaar voorbij. De bewoners van de verkamerde woningen parkeren hun motoren, auto’s en scooters hinderlijk op de stoepen. Verder vervuilen zij vooral de omgeving. Een enkele buur help wel mee. Terwijl de jongere ouders vooral praten over de stress van de combinatie het thuisonderwijs en thuiswerk. Dat het vegen van hun eigen stoep ook ontspanning kan betekenen? Of dat het vegen van hun stoep een dankbaar klusje van hun kinderen kan zijn?
Op het internet lees ik een oproep om bij de bejaardenhuizen de ingang toegankelijk te maken. Onze Overheid voelt zich niet geroepen om deze taak te vervullen. En de buurtbewoners hebben blijkbaar geen contact met de ingesneeuwde grootouders.
De eerste jaren dat ik hier woonde stond er een open toegankelijke kist met strooizout aan het begin van de weg. Een onbegrijpelijke bezuiniging heeft deze kist doen verdwijnen. Anderen zeggen dat je verder weg met je eigen emmers met een schriftelijke aanvraag strooizout mag komen ophalen. In mijn jeugd leerde ik dat iedereen de stoep voor het eigen huis zomer en winter schoon en begaanbaar hield. De aslade van de kolenkachel gaf precies wat er nodig was om ijs en sneeuw begaanbaar te maken.
Tja, ik ben oud geworden. En daarbij ook nog eens een oude zeur. Van mij geen nostalgische verhalen over strenge winters of barre ijstochten. Ik veeg mijn straatje schoon en ik strooi wat keukenzout over de stoep. En dat de Amsterdamse Overheid niet kan samenwerken met de bewoners is al langer bekend. En dat Corona maakt dat een ieder vooral met zichzelf bezig wordt ook steeds duidelijker.
Amsterdam: Heldhaftig Vastberaden Barmhartig ???
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
ja Rob wij groeiden op met o.a ook het sneeuwvrij maken van stoepen en paadjes naar de deur , ik had dit keer geluk , de veel jongere buurman was me voor š
weet niet waar het heen moet als er zoveel te beroerd zijn om hun eigen omgeving schoon te houden , triest in en in triest
rustige avond groet
LikeGeliked door 1 persoon
Inmiddels zijn wij de oudste bewoners in onze straat. Wij hebben de vergrijzing zien toeslaan en zien nu de verjonging met een groot verschil in mentaliteit. Eigen stoep en die van je bejaarde buren er even bij meenemen is er niet meer bij. Zorg voor elkaar, wat een leuke reclame …
Die asla is echt verleden tijd.
LikeGeliked door 1 persoon
Zout mengt zich met het water uit het ijs of de sneeuw en vormt op die manier pekel. Die pekel zorgt voor een ernstig verhoogd zoutgehalte in de bodem hetgeen een uiterst negatieve impact heeft op het bodemleven. Door een te hoog zoutgehalte sterven de meeste planten en grassen die er van nature voorkomen af en nemen zouttolerante planten hun plaats in. Bloemen die het al moeilijk hadden om in de bermen te overleven, maken nu helemaal geen kans meer.
Het zout spoelt niet alleen uit in bermen maar ook in vijvers, beken en poelen waar kikkers en andere amfibieƫn leven met sterfte als gevolg. Ook vogels kunnen vergiftigd raken door het drinken van water met een te hoog zoutgehalte. Hierdoor worden ze suf en neemt hun reactiesnelheid af.
Het is dientengevolge aan te raden om sneeuw meteen te ruimen en niet te strooien, ook niet met zand. Door dat laatste raakt de riolering verstopt.
Producenten van strooizout zijn zich terdege van deze nadelen bewust en werken momenteel aan de ontwikkeling van zout dat minder schadelijk is en ook aan efficiƫntere strooimachines die overmatig strooien voorkomen. Wordt zonder twijfel vervolgd.
LikeLike
Je hebt helemaal gelijk.
Stille groet,
LikeLike
Heb een aantal jaren geleden met mijn zoon een zwerftocht door Zweden en Noorwegen gemaakt en wat ons steeds weer opviel was dat er op regelmatige afstanden grote hopen fijn grit lagen. Desgevraagd bleek dat het spul bedoeld was om ’s winters als gladheidsbestrijding te gebruiken. Als de sneeuw gesmolten was dan werd het met grote veegwagens weer op een hoop geveegd in afwachting van de volgende winter.
Zout werd in de buitengebieden niet gebruikt volgens die meneer, misschien in de steden, maar dat wist hij ook niet zeker.
En er is al lange tijd een alternatief voor strooizout. Vliegvelden gebruiken geen zout om hun start- en landingsbanen ijsvrij te houden. Dat was begin jaren ’90 al het geval, want toen was ik betrokken bij de nieuwbouw van een tweede verkeersbrug, naast de bestaande en het laatste wat je wilt is dat zout, eigenlijk chloride, bij je wapening terecht komt. Dat geeft binnen enkele jaren grote, soms onherstelbare, schade. De weg waar deze brug deel van uitmaakte werd tijdens de bouwperiode gestrooid met hetzelfde spul als op vliegvelden gebruikt werd. De naam ervan is me ontschoten.
LikeGeliked door 1 persoon
Op luchthavens worden verschillende soorten vloeibare en vaste chemische producten gebruikt, waaronder propyleenglycol, ethyleenglycol, calcium-magnesium-acetaat en andere organische verbindingen.
Een bekend merk in dezen is Nocor. Dat zijn hoogwaardige, niet-corrosieve dooikorrels.
Nadeel van dit alles is het prijskaartje. Dergelijke producten kosten een veelvoud van strooizout en worden dientengevolge niet aangewend op de openbare wegen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het alternatief waren inderdaad korrels, maar de naam nocor zegt me niets in dat verband. Maar het is onderhand 30 jaar geleden en dan begint er enige slijtage aan het benul op te treden.
LikeGeliked door 1 persoon
De generatie van ons sterft straks ook uit… Mij maakt het niet uit wat daarna gebeurd, ik heb mijn best gedaan om een schone wereld achter te laten en ben daar nog steeds mee bezig.
LikeGeliked door 1 persoon
Niet fraai.
Bezorgde groet.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja je veegt je eigen paadje en als het lukt ook dat van een ander schoon.
Daar hebben we geen zout voor nodig…als je bijtijds begint na de eerste sneeuwval.
Denk dat we ook ouder worden want de buren nemen ons pad erbij als we niet snel zijn hihi
Fijne zondag
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb ook mijn straatje niet geveegd, kreeg het niet voor elkaar er lag zo’n laag ijs onder en ik had geen zout (behalve een vaatje zout) Maar eigenlijk vond ik het op de plaatsen waar een beetje geveegd was het gladder toen het weer opvroor dan waar de sneeuw was blijven liggen en vastgelopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Helaas heeft de overheid een voorbeeldfunctie: ‘Als de regering niet voor mijn oudere buurvrouw zorgt, waarom zou ik dat dan doen?’ Ook raar: mensen die de smoes gebruiken dat zij ‘geen tijd’ hebben. Waar halen zij dan toch de tijd vandaan om Netflix te kijken? Het zal wel aan ons liggen, Rob. We worden oud.
LikeGeliked door 1 persoon
Manlief heeft ons tuinpad schoongemaakt en wat zout gestrooid. Niet goed voor de planten maar gebroken botten zijn niet goed voor mensen. Ook hier viel het op dat maar weinigen de sneeuw wegvegen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach Rob, het eigen stoepje is vooral een eigen zaak. Daar hoeft de overheid niets aan te doen. De een doet het wel, de ander niet. Volgens mij was dat vroeger ook al zo, alleen hebben we een soort nostalgisch beeld dat soms niet helemaal met de werkelijkheid overeenkomt.
Hier in de stad hebben we gelukkig nog niet zo’n toeristenindustrie als in A’dam. Dus het is redelijk begaanbaar. Lastig is alleen de ijslaag onder de sneeuw.
Maar niet getreurd, over een paar dagen is alles weg. En intussen hebben we weer even mogen genieten van een mooie witte wereld en hebben heel veel mensen weer even plezier gehad in deze sombere tijden.
Geniet er nog even van!
LikeLike
Je vergeet wel te vermelden dat de stad ook een reeks totaal andere bewoners heeft gekregen. Geen toeristen maar medelanders en ook daarbij zie je dat verloedering hen niet schijnt te deren en schoonmaken van stoepen echt iets is voor de Gemeente (..) want doet men zelden zelf. Ik ben nog ouderwets. Heb de toegang tot huis en deel trottoir een paar maal ontdaan van sneeuw en ijs. Maar ben in de straat een uitzondering. De regel dat je de eigen stoep moet schoonmaken is al lang geleden verdwenen. Hoeft niet meer van de overheid. IJsbanen het gevolg.
LikeLike
Dat er geen verplichting vanuit de overheid is voor het schoon en begaanbaar houden van de stoep, steeg of straat is mij bekend. Dat ik daar nog wel een morele verplichting voor voel is wat anders.
PS: jammer dat jij niet bekend bent met de voortdurend veranderde bevolking van Amsterdam. Door de eeuwen heen hebben velen de weg naar Amsterdam gevonden. Soms voor een nieuwe woon- en/of werkplek, soms als tussenstation naar een volgende bestemming. Amsterdam heeft zo nieuwe inwoners gekregen. Eerste, tweede of derde generatie is voor deze achter-achterkleinkinderen van deze instroom niet te gebruiken. Familienamen en/of stambomen vertellen soms veel over deze oude migratiestromen.
Beschuldigende vingers en verwijten van verloedering staan mij tegen.
Amsterdam als emancipatie machine is een verhelderende studie. Uitgeverij Toth ISBN 90 6868 410 8
Een achttal deskundigen op het gebied van stedelijke problematiek en integratie vertellen in dit boek dat het beter gaat met de immigranten dan velen willen weten.
Vasthouden aan vervelende ervaringen ( in het verleden ) beperkt het zicht op de mooie dingen …
Stille groet,
LikeLike
Je las mijn reactie op een ander onderwerp niet. Ik ken de geschiedenis van mijn stad erg goed. Maar weet en onderken ook de grote culturele verschillen tussen de ene en de andere groep. Integratie van sommigen geruisloos verlopen. Bij andere groepen zie ik slechts weerstand tegen het Nederlandse model van vrijheden en zelf te bereiken doelen. Ik zie de afkeer van taal, van eventueel anders denken of geloof. Ik zie de voorbeelden daarvan dagelijks. Dus dat verwijt treft mij niet, omdat het wederom baseert op ervaringen en niet op theorie of droom. Ik waarschuw slechts voor het veranderen van een droom in een nachtmerrie en in A. is dat toch nu een beetje 1 voor 12 geworden,.,..
LikeLike
Tussen een Amsterdammer en een Drent is , historisch gezien weinig verschil. Beide gewesten kennen/kenden een grote toestroom van veel (vreemd) volk. De ‘import-Drenten’ zijn vrijwel allemaal Drent met de Drenten geworden en de vele import-Amsterdammers zijn/zullen ook Amsterdammer met de Amsterdammers worden. Alleen moet je daar een of twee generaties
geduld voor hebben.
Het gezegde, waar mijn huis staat daar is mijn vaderland kent een grotere aanhang dan de meeste mensen willen geloven.
LikeGeliked door 1 persoon
Voor echte integratie is taal nodig! Wie die niet spreekt is niet in staat zich hier thuis te voelen. Veel mensen uit de provincie droegen ook het christelijk geloof in het hart en konden alleen daardoor al hun weg hier vinden. Dat inslikken van de N of een eventuele zachte G werd nog als charmant gezien, wie echter nu ziet waar het probleem echt zit, ziet dat geloof integratie tegenhoudt, dat de wil om echt Nederlander (Amsterdammer) te worden ontbreekt omwille van de cultuur van herkomst dan wel het tweede paspoort en dat men gewoonten meeneemt uit het thuisland die eigenlijk in NL allang geleden waren verdwenen. Daarbij zijn de Tien Geboden kennelijk onbekend. De realistische cijfers zijn niet bemoedigend en een ultra-links stadsbestuur is geen pre in dit verband….
LikeLike
Merkwaardig he, je kunt het ‘gedrag’ van de vreemdelingen in Nederland vrijwel naadloos vergelijken met het gedrag van Nederlanders in den vreemde. Eind jaren ’50, begin jaren ’60 zijn twee zussen en een broer van mijn moeder geĆ«migreerd naar BaziliĆ«. Ruim 60 jaar geleden dus. Zij zijn nooit Braziliaan geworden met de Brazilianen en op een na, zijn ze hun leven lang,-twee van hen leven niet meer-, in de Nederlandse bubbel blijven steken. Het was in die ‘kolonie’ zelfs zo dat er predikanten en onderwijzers uit Nederland gehaald werden en dat men ook nauwelijks integreerde in de Braziliaanse maatschappij. Hun kinderen mengden zich wel met de lokale bevolking en integreerden wel. Dit verhaal staat echt niet op zichzelf; uit alle emigratielanden kun je dergelijke verhalen optekenen
Ik wil maar zeggen dat het een utopie is, te verwachten dat je binnen een generatie volledig integreert. Ik durf in dit verband zelfs Maxima wel te citeren “Een beetje dom….”
En voor de goede orde; Op dit moment heeft BraziliĆ« een behoorlijk rechts landsbestuur, om het woord dictatuur niet te gebruiken, en je ziet wat ze ervan brouwen. De ‘kleur’, of zo je wilt, de geaardheid van een bestuur is echt niet bepalend voor een goed leefklimaat. Hoe je omgaat met je mensen daartentegen wel.
LikeGeliked door 1 persoon
De overeenkomsten tussen de geƫmigreerde Nederlanders en de op immigranten afgevende achtergebleven Nederlanders zijn waarschijnlijk groter dan menigeen verwacht.
Jouw laatste zin bevat naar mijn idee veel waarheid.
Vredelievende groet,
LikeLike
Zoek er even naar en je vindt altijd de nuance. In die cultuur ben ik opgegroeid.
Van deze kant eveneens een vredelievende groet.
LikeGeliked door 1 persoon
En vegen maar….
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste is mij ook helemaal duidelijk geworden door corona, vrees ik. Niet fraai
LikeGeliked door 1 persoon
Oude zeuren mogen best op de ouderwetse burgerzin wijzen.
LikeLike
Mijn lief heeft toen de sneeuw nog zacht en vers was meteen sneeuwgeschoven. De betegelde oprit t/m voordeur en 2 paadjes sneeuw achter naar de vuilnisbakken en achterpoort en naar het vogelvoederhuisje. Perfect geregeld. Niet glad geworden, hij heeft een hekel aan pekel, ook voor zijn fiets dus dat komt hier niet op de stoep. Keukenzout ook niet, las laatst dat dat inderdaad helemaal niet goed is. En nu wachten tot het weggedooid is, kunnen we weer normaal buiten lopen. Valt me toch nog tegen moet ik eerlijk zeggen.
LikeLike