Roze Panters

Nee, ik wil het hier niet hebben over een tekenfilm. Wel wil ik het hebben over de intrieste geschiedenis van het jeugd- en jongerenwerk in Amsterdam-ZuidOost. En ja ik heb gezocht naar een komische punch line voor het einde van deze blogpost!

In deze blogpost probeer ik anderen terug te laten denken aan de Roze Panters. Grootouders en ouders van nu in de Bijlmermeer weten dan precies waar ik het over heb. Tussen 1980 en 19090 werden in de E, G, en Kbuurt de prachtigste jeugdactiviteiten georganiseerd. Op de woensdagmiddag, tijdens de weekenden en in de zomervakanties was er van alles te beleven. In een collectieve ruimte van de flat Grubbehoeve, in het groen naast de flats of met een busreis naar de prachtigste en leukste bestemmingen was er altijd iets moois te beleven voor de jeugd. De herinneringen van velen en de verhalen aan anderen zijn er nu nog het levendige bewijs van.

De veilige vindplaats voor de jeugd in kelderboxen van de Honingraatflats zijn verdwenen. Jeugd- en jongerenwerk en/of welzijnswerk leverden bestuurders en politici in het stadsdeel Amsterdam-ZuidOost. Bij elke verkiezingscampagne werd de jeugd de toekomst genoemd. De politici beloofden niet alleen gouden bergen. Maar telkens weer werd er ook geschermd en gesproken over de mooiste jongerencentra. Aan de Daalwijkdreef werd een parkeergarage omgebouwd tot jeugdhonk. U begrijpt het al, die parkeergarage is gesloopt. Naast Metrostation zou een Jongerencentrum met stedelijke allure komen. Het is No Limit, buurthuis en Cultureel Centrum geworden. Jazeker Jongeren zijn welkom. Maar het is geen stedelijk Jongerencentrum. Naast winkelcentrum Wisseloord zou een tweede Stedelijk Jongerencentrum komen. Diverse plannen en bouwtekeningen werden door de oudere politici bekeken en besproken.

De welzijnskoepels en jongerenorganisaties kwamen, verdwenen, werden opgericht, failliet verklaard, wegbezuinigd, beoordeeld en doorgelicht. Lokaal, uit anderen steden of zelfs landelijke organisaties hebben hun werkterrein in Amsterdam-Zuidoost gehad. Succesvolle jongerenwerkers werden gescout door politieke partijen. Directieleden en/of bestuursleden onderhielden nauwe banden met de politiek. Bestuurslid hier betekende vaak een wethouderspost daar of andersom.

Met veel, heel veel enthousiasme hebben jongeren het nu voor elkaar gekregen dat er een paar gestapelde containers staan op het bruisende markt- en evenementenplein van Kraaiennest.

Voor mij is het dan moeilijk om niet aan de Roze Panters te denken. En heel veel mensen weten dan precies waar ik het over heb.

Over Rob Alberts

Mensen, natuur, de aarde, planten en dieren hebben mijn interesse. Monumentale Bomen fascineren mij. Onderwijs is mijn passie. In 1988 ben ik in de Bijlmermeer komen wonen. De mensen, het groen, de andere manier van bouwen / wonen hebben mijn hart gestolen. Zonder ver te reizen is hier de hele wereld binnen handbereik. Rondom mijn huis geniet ik vooral van de Familie Pimpelmees. In december 2009 ben ik gaan bloggen over wat mij opvalt of wat mij bezig houdt.
Dit bericht werd geplaatst in Amsterdam, Geen categorie, gezondheid, Kinderen, persoonlijk, Politiek. Bookmark de permalink .

11 reacties op Roze Panters

  1. Karel zegt:

    ha die Rob
    2 broers van mij woonden begin jaren ’80 in Frissenstein , of die jong genoeg waren om bij de roze panters te gaan , denk het niet
    vind het jammer dat er weinig voor de jeugd wordt gedaan

    bedroefde groet

    Geliked door 1 persoon

  2. hermanstel55 zegt:

    Ik vind dit blog van een oneindige droefheid. Althans de inhoud. Als je nagaat hoeveel geld er intussen in ons land is verspild aan allerlei mislukte projecten, dan schrik je drie slagen in het rond. Persoonlijk, denk ik, dat dit soort projecten sowieso geen schijn van kans maakt als ouders en verzorgers niet een heel grote rol op zich nemen. Jongeren “leuk” bezig houden is geen opvoeden.

    Like

    • Rob Alberts zegt:

      Klopt droefenis en treurnis alom.

      Wanneer ouderen een fout voorbeeld hebben?
      Wanneer ouders tekort schieten?
      Wanneer mooie buurtinitiatieven worden tegen gewerkt?

      “Leuk” bezig houden is inderdaad geen opvoeden!

      Toch zullen veel Roze Panters met de mooiste herinneringen terug kijken naar deze tijd.
      En die warme herinneringen geven deze Roze Panters iets voor hun huidige leven en kinderen.

      Stille groet,

      Geliked door 1 persoon

  3. gewoonanneke zegt:

    Dat is zo jammer. Wij hadden het in ons dorp ook een oude school met soos en muziek. Alles gesloopt mooi nieuw gebouw waar de jeugd niet meer komt. Het gebouw werd het genoemd. Nog steeds veer mooie verhalen uit die tijd. Wij hadden als jeugdclub daar ook 2 lokalen. We moesten naar een partycentrum waar niets kon en mocht de huur niet op te brengen was. We zelf geen ranja mochten schenken. Kortom breek me de bek niet open. Ik snap helemaal wat je bedoelt.

    Geliked door 1 persoon

  4. Rebbeltje zegt:

    Hoe dan ook er moeten dingen georganiseerd worden voor de jeugd om ze van de straat te houden…ik ben voorstander van zulke dingen.
    Groetjes

    Geliked door 1 persoon

  5. Ik herken je verhaal weer heel goed. Ook hier in de buurt heb ik het jeugd- en jongerenwerk in de afgelopen 25-30 jaar stilaan zien wegkwijnen.

    Geliked door 1 persoon

  6. Bertie zegt:

    ‘Leuk bezighouden’ betekent natuurlijk meer dan een sjoelbak in een afgedankt hok.
    Het is echt te erg voor woorden dat de opvang zo in het slop raakt.

    Geliked door 1 persoon

  7. Roze olifanten zijn bij ons heel bekend, maar de pink panthers zijn nog niet doorgebroken.
    http://bieregrandcru.be/delirium/

    Geliked door 1 persoon

  8. Spontanity zegt:

    Het is een goed stuk.
    Maar niet alle mooie buurtinitiatieven zijn voor iedereen even mooi!!!

    Like

  9. meninggever zegt:

    Ik was op tijd uit de Bijlmermeer vetrokken om dit niet meer mee te maken. Wel weet ik dat men zich zelf in de diverse schuilplekken op eigen wijze wist te vermaken. De kelderboxen waren domweg onderdeel van de huurwoningen er boven. Maar werden gekraakt, leeggeroofd en heringericht. Tja, dan is een jeugdhonk snel gemaakt. De parkeergarages het terrein van de toenmalige onderwereld. Ook daarvoor betaalde huurders de rekening. Dat er dan een gratis jeugdhonk werd ingericht is wel schrijnend voor die netto-betalers. Grootste probleem toen en nu; opvoeding, opleiding en te weinig mensen die werden opgepakt bij wangedrag. Pamperen heeft zelden geholpen bij jeugdigen die niet echt mee willen in de maatschappij. Met onwillenden is het lastig ontbijten. Kortom, benoem de echte problemen eerst en pak het dan aan. Vaak handiger als dat van binnenuit komt. Kinderen die sporten, leren, niet op straat hangen tot in de late avonduren komen niet tot crimineel gedrag. De gevolgen van al die verveling zien we de laatste dagen in het nieuws. Gruwelen die worden verpakt in ‘lol maken’ of ”gebrek aan respect’.

    Like

Geef een reactie op Bertie Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.