Vietnamese tradities

In een van de eerste contacten met Kiet heeft hij mij gevraagd hoe wij in Nederland omgaan met onze grootouders. Mijn uitleg over de vroegere bejaardenhuizen en de huidige seniorencomplexen en/of verzorgingstehuizen en de hospicen werd aangehoord maar niet begrepen.

In de loop der jaren heb ik 2 Vietnamese oma’s en 1 Vietnamese opa leren kennen.

De 2 oma’s hebben elkaar jarenlang elke 3 maanden afgewisseld. De verzorging van de 2 kleinzoontjes is in de eerste 4 levensjaren grotendeels door de 2 oma’s gedaan. Zoals zij ook het koken voor het hele gezin hebben opgepakt.

Nu is de vader van Kiet overleden. En juist deze opa heb ik nooit ontmoet.

De Vietnamese familiebanden heb ik als warm, liefdevol en hecht leren kennen.

Het overlijden van opa heeft dan ook veel impact op het gezin.

Van Amsterdam, Nederland naar Hanoi, Vietnam blijft een grote afstand. Internet met berichtjes, filmpjes en beeldbellen is leuk en aardig. Maar wanneer het om echte emoties gaat is het internet onvoldoende. De totale reistijd is bijna een hele dag.

Rondom een overlijden hoor ik dat er een paar belangrijke data zijn.

Bij het sterven, de begrafenis zijn er allemaal tradities, gebruiken. Maar daarna is de rouwperiode.

Kiet legt uit dat de eerste rouwperiode 49 dagen is. Dit is hoe lang de wedergeboorte duurt. Traditionele Boeddhisten bidden deze periode elke zeven dagen voor de overledene om hen te helpen het volgende leven binnen te gaan. Voor traditionele boeddhisten is dit een bijzonder belangrijke tijd. Ze zijn ook van mening dat de juiste uitvoering van de rituelen en de ethische zuiverheid van de overlevende familieleden zorgen voor een soepele overgang naar het volgende leven.

Daarnaast, daarbij is er een rouwperiode van 100 dagen. Gedurende deze tijd houden of wonen ze geen feestelijke evenementen bij zoals bruiloften en babyborrels. Op de 100e dag kan een ceremonie worden gehouden om het einde van de rouwperiode en de succesvolle wedergeboorte van de ziel van de persoon te vieren.

Voor deze afsluitende honderdste dag is de familie is het hele gezin naar Vietnam afgereisd. Vanwege de afstand en andere verplichtingen als school en werk is de dag 49 in Nederland door gebracht.

Op mijn vraag wanneer deze blogpost het beste geplaatst kan worden wordt er even met Vietnam gebeld. Het antwoord is tussen 11.00 en 13.00 uur in het oude jaar van Vietnam. Zodat het nieuwe jaar vooral mooie en nieuwe herinneringen kan brengen.

Op mijn vraag voor meer details m.b.t. tradities rondom de begrafenis en bijbehorende rituelen krijg ik een weblink toegestuurd. Van taalcoach ben ik in de loop der jaren huisvriend geworden. Het wel en wee van elk gezinslid/familielid gaat mij ook ter harte. Dat ik intussen ook kennis maak met de Vietnamese cultuur en tradities vind ik een verrijking van mijn eigen leven. Daarom schrijf ik deze blogpost en geef ik de volgende weblink:

https://www.betterplaceforests.com/blog/articles/the-complete-guide-to-buddhist-burial-practices-and-rituals#:~:text=The%20Buddhist%20mourning%20period,-Most%20branches%20of&text=Some%20have%20a%20mourning%20period,is%20a%20particularly%20important%20time