Klachtafhandeling?

Beste Mevrouw, Meneer,

De eerste helft van 2021 heb ik dagelijks via Twitter aan @webcare Amsterdam melding met ondersteunende foto gemaakt van vervuiling en rattenoverlast op de hoek van de ’s Gravendijkdreef en de Kantershofstraat. Bij deze meldingen heb ik ook om een structurele oplossing gevraagd.

Resultaat: 0,0

Uiteindelijk krijg ik het bericht dat de geplaatste ondergrondse restafval inzameling in 2018 ARBO-technisch is afgekeurd. De bovengrondse inzameling is zo’n 20 jaar geleden als tijdelijke oplossing geplaatst. De ondergrondse inzameling is nu afgesloten. De bovengrondse container heeft nog steeds te weinig capaciteit en blijft een feestplek voor de aanwezige ratten. ( Het verhaal gaat dat heel Amsterdam-ZuidOost ondergrondse afvalinzameling krijgt. Dat alle bovengrondse en kliko inzameling verdwijnt. )

Mijn meldingen van ratten op de hoek van de ’s Gravendijkdreef/Kantershofstraat worden nog steeds genegeerd. Meerdere bewoners hebben ook rattenmeldingen zonder resultaat gemaakt.

Diverse bewoners zijn dagelijks druk met het verwijderen van zwerfvuil in deze omgeving. De gehele woonwijk Kantershof heeft een herhaalde maandelijkse zwerfvuil inzameling georganiseerd. Diverse bewoners blijven vragen om een adequate bestrijding van de ratten in deze omgeving. Diverse bewoners hebben meldingen gedaan m.b.t. de slecht functionerende restafval inzameling.

Schoon en groen, Samendoen is een aloude leus in Amsterdam-ZuidOost. Het zou plezierig zijn als de reiniging serieus gaat samenwerken met bewoners! Meldingen en/of Klachten oppakken, serieus nemen, actie ondernemen en direct terug koppelen naar de bewoners helpt hierbij.

PS: dat er ook tot nu toe geen enkele zichtbare actie van of de buurtregisseur of de gebiedsmakelaar en/of de gebiedsbeheerder heeft plaats gevonden geeft ook pijnlijk weer dat bewoners niet serieus genomen worden …

Bezorgde groet,

Rob Alberts 

De Jelt

Een betaalbare en circulaire woonwijk voor mensen die op een collectieve en duurzame manier willen wonen: dat is wat De Jelt voor ogen heeft! De doe-het-zelf wooncoöperatie is opgericht door 50 leden met ervaring in de circulaire bouw en cultureel-maatschappelijke sector. Een van hun andere initiatieven: tweedehands bouwwinkel Buurman. Ook zijn ze een samenwerking aangegaan met Sustainer Homes, in 2015 de winnaar van de ASN Bank Wereldprijs! De houten bouwsystemen van dit innovatieve bedrijf zullen bij de toekomstige woningen van De Jelt worden toegepast.

Inderdaad, ‘toekomstig’, want de wooncoöperatie is nog hard op zoek naar een locatie voor hun ecodorp, bij voorkeur tussen Amsterdam en Utrecht. Het plan is om daar minimaal 5 en maximaal 50 duurzame huizen te realiseren. 

Voor meer informatie: https://www.dejelt.nl/

Biodiverstiteit

Het verlies van biodiversiteit is een teken van onze verstoorde relatie
met de natuur. ‘Earth Overshoot Day’ is de dag waarop de mensheid
wereldwijd net zoveel van de aarde heeft gebruikt als wat de aarde in
één jaar tijd kan opbrengen. Deze dag vindt nu al in de zomer plaats, een
verontrustend teken dat we bijna twee keer zo veel consumeren als de
planeet in een jaar kan produceren. Door de biodiversiteitscrisis dreigt
de verscheidenheid aan levensvormen op aarde verloren te gaan.

De jongeren van Nederland, presenteren een manifest aan de
Nederlandse politiek. Veel ouderen zijn verantwoordelijk voor het verdwijnen van de biodiversiteit. Veel ouderen geven vooral veel bezwaren. Veel ouderen hebben vooral wantrouwen en weigeren de beschikbare oplossingen.

Toch sluit ik mij als oudere graag aan bij de oproep van de jongeren. Met de volgende weblink is meer te lezen over het manifest: https://www.naturalis.nl/over-ons/jongerenxnaturalis

Met de volgende weblink is te lezen wat Overshoot day is: https://nl.wikipedia.org/wiki/Earth_Overshoot_Day

Parkconciërge Bijlmerweide, Frank

Met mijn oppashondje ontmoet ik Frank op de Bijlmerweide. Hij is een parkconciërge. De parkconciërges zijn het nieuwe gezicht in de Amsterdamse parken. Hij of zij is regelmatig in het park te zien. Een soort boswachter, maar dan van een ieniemienie bos. Net als een boswachter kent de parkconciërge het park op zijn of haar duimpje en de geschiedenis ervan. Dat is leuk voor wie een vraag heeft over het park of het groen. Voor de vrijwilligers en de mensen die iets in het park willen organiseren is het handig om een aanspreekpunt te hebben.

Naast de functie als vraagbaak en centraal aanspreekpunt heeft de parkconciërge ook een taak als beheerder. Hij of zij houdt in de gaten dat het park opgeruimd is en de bankjes, speeltoestellen en alle andere parkinrichting schoon en heel zijn. Als het nodig is spreekt de parkconciërge bezoekers aan op hun gedrag. Want we willen dat alle bezoekers zich veilig voelen in onze parken.

het Nelson Mandelapark en het nieuwe park op de Gaasperdammertunnel zijn het werkterrein van de Frank de parkconciërge in Amsterdam-ZuidOost. De NatuurNetwerkNederland gebieden; Bijlmerweide en Gaasperpark, hebben een andere beheer. Maar speciale meldingen in de Bijlmerweide worden ook door Frank, de parkconciërge, bekeken en opgelost. Bellen met 14020 of digitaal melden kan via: https://meldingen.amsterdam.nl/incident/beschrijf

Frank geeft aan dat foto’s en omschrijvingen belangrijk zijn. Alleen het Vogelhospitaal de Toevlucht heeft het adres; Bijlmerweide 1. En de Wagner Schooltuin heeft het adres;
Provincialeweg 53. En de manege Waveren, Provincialeweg 56-HR. Met deze adressen, foto’s en een duidelijke omschrijving zorgt Frank er voor dat uw melding op gepakt wordt.

India Rose Klap

Bij toeval raak ik in gesprek met de dochter van Valentijn. Terwijl ik toch geregeld bij Elixer binnenloop heb ik India Rose nog niet eerder ontmoet of met haar gesproken. In de voortuin van Elixer is India Rose druk bezig om moestuinbakken te vullen en in te richten. Het wordt een voorbeeldige-voedseltuin. De bezoekers kunnen hier bijvoorbeeld naar Dario luisteren. Oudere projecten van India Rose zijn: DE EETBARE PLASTICSOEP in vegetarische variant en met extra vis; HET UTOPISCH DINER en HET UTOPISCH HANDBOEK.

Op haar eigen website zijn de diverse projecten te bekijken. Maar nog mooier is om Elixer op Egeldonk 50 Amsterdam-ZuidOost te bezoeken. Rondom het restaurant en bijbehorende terras is de voorbeeldige-voedseltuin te bewonderen. In de keuken van Elixer kookt de vader van India Rose met zijn partner. En in de bediening werkt Morris de partner van India Rose. Het terras is weer geopend. Onder het genot van een hapje en drankje is de voorbeeldige-voedseltuin te bewonderen.

India Rose woont naast het Kunstwerk Les Grandes Vormes van Jacques Vieille in betondorp. In dit kunstwerk geeft Jacques Vieille een impressie van het verre verleden. Het vele fruit bij de oude landgoederen en buitenplaatsen rondom het oude Amsterdam zijn zijn inspiratiebron. Grootse perenbomen, prachtige appelbomen en lange rijen druivenstruiken heeft Jacques Vieille met alle leerlingen van een naburige school aangeplant.

Naast het circulaire restaurant Elixer verwezenlijken de moestuincoach Niek Groenewoud en de kunstenaar India Rose Klap hun dromen en ambities in de Voorbeeldige Voedseltuin. Samen met buurtkinderen en hun ouders zaaien en planten zij kruiden, groenten en struiken. Dus ook bij dit kunstwerk spelen de kinderen weer een hoofdrol!

Geïnteresseerden en toevallige passanten kunnen mee tuinierend, proevend, ruikend, voelend het reilen en zeilen meemaken van een duurzame en gezonde voedselvoorziening. En over een jaar staat er (open source) een handleiding op het internet. Individuen en kleine gezinnen kunnen dan op kleine schaal het project de voorbeeldige voedseltuin imiteren.

https://www.indiaroseklap.com/

https://soundcloud.com/project-talk-to-me/dario-nl

tinyurl.com/voorbeeldigevoedseltuin

https://www.restaurantelixer.com/

De kelder

Over de zolder schreef ik even terug. De kelder bij mijn grootouders heeft ook een verhaal. Mijn vader vertelde dat hij tijdens warme zomerdagen in de vroege ochtend opstond. En in de kelder ging blokken voor zijn examens. Die discipline en dat doorzettingsvermogen heb ik niet van hem meegekregen. Alle mogelijke vormen van uitstelgedrag heb ik geperfectioneerd. De kelder bij mijn grootouders kan ik mij verder ook niet herinneren. De kelder bij ons thuis geeft weer mindere herinneringen.

Recalcitrant heb ik het mijn ouders regelmatig lastig gemaakt. Waarom weet ik eigenlijk niet. Maar ook met het eten wist ik soms heel vervelend te zijn. De regel was simpel als wij iets niet lekker vonden werd dat maar deels geaccepteerd. Een klein beetje moesten wij mee eten. Zoals er ook de regel was dat een zelf opgeschept bord altijd leeg gegeten moest worden. En zonder leeg bord er geen toetje gegeten kon worden. Wanneer ik te dwars mijn bord weigerde leeg te eten was er een oplossing. Van de eettafel naar de kelder. Drie houten treetjes naar beneden. En als mijn moeder erg kwaad was deed zij ook nog eens het licht uit. Al was dat verder geen probleem. De lichtschakelaar zat aan de binnenkant.

En alleen met een leeg gegeten bord mocht ik weer te voorschijn komen …

Telkens als ik naar nieuwbouw kijk mis ik de kelder. Wat een mooie en simpele manier om een voorraad koel op te slaan. Dat er in appartement complexen geen kelders mogelijk zijn is logisch. Maar bij laagbouw lijkt mij een kelder nog steeds een slimme voorraadkast. Of is het dat nu de winkels bijna 24/7 open zijn? En dat de bezorgkoeriers binnen een half uur maaltijden en andere drink- en etenswaren bij de voordeur bezorgen?

Elders las ik over Romeinse opgravingen. Ook in die tijd was er blijkbaar al fast food. Of was het omdat niet iedereen een keuken had? Zoals ik ook van mijn Thaise vakantie herinner dat er overal langs de straten of op de markten de meest lekkere gerechten vers werden bereid. Zonder keuken, zonder kelder komen er andere oplossingen te voorschijn. Koele studeerplekken of afkoelplekken voor recalcitrante kinderen zijn er op meer plekken te bedenken.

Lobke houdt van de natuur

Van opa, naar moeder is ook Lobke een echte natuurliefhebber. Opa werkt altijd in zijn moestuin. Zoals mama ook in haar tuin moestuiniert. Lobke heeft het dus niet van een vreemde. Op de vensterbank zaait zij haar eigen plantjes. En samen met haar moeder is zij bij alle groene activiteiten in de buurt te vinden. De wormen uit het Wormenhotel worden door Lobke gevoerd. Maar ook de mooiste planten zaait zij in het Bloemenlint langs de fietspaden.

Als je van jongs af aan de liefde voor alles wat groeit, beweegt, leeft en bloeit mee krijgt dan zit het in je genen. En bij Lobke zit het duidelijk in de genen.

Als oude zeurkous word ik regelmatig opgevrolijkt als Lobke langs mijn voordeur naar of van school loopt. En als er groene activiteiten in de buurt zijn dan weet ik dat Lobke van de partij is. Weer of geen weer zij wil altijd meehelpen en meewerken.

Ouderen maken zich zorgen om de natuur en om onze Aarde. Maar kinderen zoals Lobke wijzen de positieve weg. Met een enthousiaste blik blijven kijken naar alles wat de natuur ons te bieden heeft moet het goed komen. Rechtszaken en campagnes is voor de grote mensenwereld. Maar het zaaien en koesteren van de planten is Lobkes manier. Natuurlijk heeft ze ook oog voor de dieren. Voor de vogels hangt er van alles te eten en te snoepen in haar tuin. Zoals de nestkastjes ook goed bekeken worden.

Kinderen als Lobke geven Moeder Natuur met plezier een helpende hand.

Gwen, ofwel Hoang Vu thao Nguyen

Van Kiet krijg ik een filmpje door gestuurd. Het filmpje geeft een lekker recept. En Kiet vertelt trots dat alle ingrediënten te verkrijgen zijn bij de webshop van Hikifood.

Maar eerste even naar Gwen. Haar familienaam Nguyen is de meest voorkomende familienaam in Vietnam. Logisch dat veel Vietnamese mensen elders dan ook Nguyen heten. Ik kan deze familienaam niet goed uit spreken. Maar het lijkt op Gwen. Ik vermoed dat zij dan ook op deze manier aan haar Westerse voornaam is gekomen. In Vietnam begint een naam met de familienaam en de voornaam wordt als derde naam geschreven.

Het recept van Gwen is een traditionele noedelsoep: PHỞ BÒ.

Met het openen van de weblink komt er een overzichtelijke lijst met benodigde ingrediënten te voorschijn. En de bereidingswijze wordt ook stap voor stap beschreven. Mag ik voor de fijnproevers dit recept aanraden?

In het bijgaande filmpje is te zien dat Gwen een vrolijke enthousiaste vrouw is.

https://www.ringtv.be/nieuws/asse-gekruid-ph%E1%BB%9F-b%C3%B2-vietnamese-noedelsoep

Home

Duurzaam in de steek gelaten

In mijn serie “Duurzaam wonen” geef ik voorbeelden. Voor deze serie heb ik een tiental totaal verschillende voorbeelden gevonden. Voorbeelden van woningen waar de Verduurzaming en Energietransitie al is toegepast. Met deze verhalenserie probeer ik mogelijkheden en kansen bekend te maken. Jammer genoeg is er ook een schaduwzijde. Bewoners/eigenaars weten vaak de benodigde informatie niet te vinden. Klimaat akkoorden, Klimaat Tafels hebben hier geen aandacht voor? Hoewel de rentevoet nu al weer langer erg laag is bestaat er natuurlijk de mogelijkheid voor een lening. Blijft dat dit niet voor alle huiseigenaren mogelijk is. Een goed en toegankelijk fonds voor verduurzaming is natuurlijk een mooie oplossing.

Maar ik wil het vooral hebben over de huurders en de grote verhuurders. De Nederlandse huurcomplexen hebben allemaal een overeenkomst. De woningisolatie is beroerd en/of ontbreekt volledig. Dat de Nederlandse Aardgasbel eindig is had men eerder kunnen bedenken. Dat stoken voor de buren en dieren rondom het huis onzinnig is leerde ik al van mijn moeder. Architecten, bouwers en verhuurders hebben hierin vooral fouten gemaakt. Maar de huurders zitten er mee. Huurders hebben geen keuze. Huurders hebben geen keuze van verwarmingssysteem, geen mogelijkheid om grondig te isoleren.

Schrijnend hierin is dat de huurders wel met steeds hogere energierekeningen te maken hebben. Waarbij ik het ook nog eens schandalig vind dat huurders die individueel of georganiseerd in groepen vooral tegen gewerkt worden. Woningcorporaties leunen vooral achterover. Verouderde slechte verwarmingssystemen in grotere complexen worden niet aangepakt, gerenoveerd en of vervangen door goede moderne verwarmingssystemen. Kleinere verbeteringen m.b.t. isolatie worden vooruit geschoven naar boekhoudkundige meerjarenplannen.

De overheid speelt hierin ook een kwalijke rol. Van een Mondiaal Klimaat Akkoord is er een Nationaal Programma RES gemaakt. In 30 regio’s wordt er aan een Regionale Energiestrategie gewerkt. Dat er hiermee ook wordt bepaald welke verwarming en welke energiekosten er voor de huurders komen wordt vooral vergeten.

Van bewoners/eigenaars hoor ik vooral dat zij wachten op lucratieve subsidies. Van huurders hoor ik vooral dat zij worden weg gewimpeld door grote verhuurders.

Netwerkbeheerders geven steeds duidelijker aan dat zij graag willen investeren in een adequaat goed en modern netwerk. Maar dat zij geen enkel idee hebben wat de overheid van hen verwacht …

Bij de energieleveranciers zie ik vooral grote starende ogen naar gigantische winstverwachtingen. De verkooppraatjes van de colporteurs van energieleveranciers vind ik persoonlijk ronduit schandalig en bedrieglijk.

Als positieve toevoeging wil ik geven dat er talloze mooie innovaties ontwikkeld worden in Nederland. Maar tegelijkertijd zie ik met angst en beven de energierekeningen van alle huurders voor de komende tijd tegemoet.

Duurzaam wonen I

Duurzaam wonen kan op heel veel manieren. Er zijn kleine praktische oplossingen en dure ingewikkelde technieken. Her en der hoor ik enthousiaste verhalen. In deze blogserie ‘Duurzaam wonen’ wil ik deze verhalen delen met mijn lezers.

Van Baudouin hoor ik dat hij een koude kast in zijn huis heeft gemaakt. In de binnenwand van een gangkast heeft hij een waterleidingmat ingewerkt. Voor het aanleggen van vloerverwarming zijn daar kant en klaar systemen voor verkrijgbaar. In dit geval zijn deze leidingenmatten niet aangesloten op het verwarmingssysteem. Nee, direct vanaf de watermeter loopt het koude water eerst door de leidingenmatten van de koude kast.

Zowel bij mijn grootouders als bij mijn ouders thuis was er een kelder onder het huis. De constante temperatuur van de kelder werd benut voor het bewaren van de houdbare producten. In de koude kast van Baudouin kan hij ook de houdbare producten bewaren. Met de kleine investering van de leidingenmatten en het voortdurende gebruik van leidingwater wordt er ook een constante lage temperatuur gemaakt.

Baudouin vertelt dat hij in zijn douche een omgekeerd effect bereikt. Het gebruikte douchewater loopt via de leidingenmat van de douchevloer naar buiten. Het warme water verwarmt de douchevloer voor de douchebeurt van zijn partner. Zo wordt de aanwezige warmte twee keer benut.

De woonkamer van Baudouin ligt op het zuiden. Met de aangebouwde serre wordt de warmte van het zonlicht vastgehouden. Zoals andersom de warmte van de huiskamer niet ingesloten wordt door de kou van buiten. Het zonlicht en de warmte ondersteund de warmte in de huiskamer. Waarbij het tegelijkertijd een mooie aanvulling is om zachte buitenplanten vorstvrij te laten overwinteren. Maar ook om beschut tegen de wind lekker van de zon te genieten.

Op deze 3 manieren kan in een bestaande woning een verduurzaming gerealiseerd worden.