Onzichtbare hoortoestellen hebben iets vreemds. Bijna mijn hele leven draag ik een bril. Iedereen mag zien en weten dat mijn ogen niet zo goed zijn. En Nee, ik denk nog steeds niet aan ooglenzen. Waarom niemand mag weten dat er iets met mijn oren aan de hand is snap ik dan ook niet. Praktisch en functioneel draag ik nu dan ook mijn gehoorondersteuning. Bij sommige mensen maakt dit dat zij duidelijker en beter gearticuleerd gaan praten.
Koning Goa IV gebruikte zijn troon als gehoorondersteuning. Zijn vrouw zat op een vergelijkbare troon. Ach, dat zal wel met die tijd te maken hebben.
Ook andere meubelstukken werden in die tijd uitgevoerd in de vorm van een akoestisch hoortoestel, zoal tafeltjes en bloemenvazen. Men wilde dus graag het hoortoestel verbergen. Een paar audio-fantasieen zijn verborgen in een hoed of een waaier. Variaties zijn er voor achter de baard of in het haar. De ‘zichtbare onzichtbare’ variant en zijn in een broche, wandelstok, toneelkijker of als een boek dat onder de arm wordt meegenomen.
