Uit de Punk-periode herinner ik de herkenbaar opgemaakte en geklede rattenliefhebbers. Op het hoofd, op de schouders of in de kleding werden de geliefde ratten overal naar toe meegenomen. Jaren later vertelde een leerling over het eten van gefrituurde insecten. Daarna zag ik op Bonaire gigantische kakkerlakken onder de terrasvlonders scharrelen.
In huis worden op Bonaire de plavuizenvloer met verdunde kerosine gedweild. De kerosine zou de optimale bestrijding zijn voor deze kakkerlakken. En vanuit België krijg ik de smakelijkste verhalen over een delicaat smakend waterkonijn (de rat).
Aaien, bestrijden of opeten? Over ongedierte verschillen de meningen! Maar in Kortvoort zijn de Kloeke Kids het zat. De Kloeke kids en hun vriendjes en vriendinnetjes wonen in en rondom de Kloekhorststraat. En het zijn vooral de meiden die hier de kar trekken. Het terras en de bedrijfsruimte van Michelle Hoetmer zijn al langer het verzamelpunt van de Kloeke Kids. Dansende ratten in de straten en tuinen willen de Kloeke Kids niet meer. Net zo min als dat zij de kakkerlakken in huis willen. Hun plan is simpel. Met afval willen zij kleding maken. Weggegooide boodschappen tassen en andere materialen willen zij gaan gebruiken om kleding te maken. Met die kleding willen zij een modeshow gaan lopen.
Maar niet alleen een modeshow, zij willen van deur tot deur al hun buren aanspreken. Hun verhaal is simpel: gooi het afval op de juiste tijd op de juiste plek. Maar ook laat de kakkerlakbestrijders binnen komen. De moderne kakkerlak bestrijding is zeer effectief. Maar dan moeten wel alle buren meewerken. En die medewerking daar gaat het deze meiden om! Niet meer aaien en alle viespeuken accepteren. Ratten of kakkerlakken opeten willen zij ook niet. Maar gezamenlijk alle viespeuken in Kortvoort op het goede pad krijgen, dat is hun doel.
Een ruimte om hun afvalkleding te maken hebben zij al bij buurvrouw Michelle geregeld. De plannen zijn goed doordacht. Met mobieltjes willen zij een film maken van het hele proces; brainstormen, voorbereiden, afvalkleding maken en het bezoeken van alle buren.
Alleen zoeken zij nog iemand die voor handige weggeef folders kan zorgen. En misschien is er ook een ouder iemand die voor de benodigde publiciteit kan zorgen ….
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
Ja, de punkers met hun schattige, witte ratjes, dat herinner ik me ook nog. In Amsterdam zijn nogal wat projecten die passen in de donuteconomie he. We hebben erover verteld in ons boek ‘Onze Aarde Vieren – Enthousiasme in tijden van klimaatverandering’. Het komt uit eind oktober.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi, ik kijk uit naar het boek.
Optimistische groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zijn echt kloeke kids!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een goed initiatief van die jonkies!
LikeGeliked door 1 persoon
Strijdbare rakkers of makkers die Kloeke Kids
LikeGeliked door 1 persoon
Klinkt goed de plannen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: Blog over: ongedierte bestrijden: aaien, bestrijden of opeten? - 1104 en zo
Kakkerlakken aaien schijnt anders zeer ontspannend te werken!
LikeLike
Kom jij de Kakkerlakken halen???
Je weet ik gun jou alle ontspanning die je nodig hebt!
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, die diertjes hebben téveel stress van het reizen!
LikeLike
Overigens gaat het bij het waterkonijn om de muskusrat. Dat is een planteneter.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat wist ik niet.
Is het een smakelijk gerecht?
Vragende groet,
LikeLike
heb er zelf geen ervaring mee, maar tijdens een verkorte koksopleiding in 1964,was er een (Zuid-Limburgse) medecursist die de loftrompet stak over waterkonijn. Volgens hem een dag laten marineren (geen idee waarin) en dan stoven in bier (ook geen idee welk soort bier, waarschijnlijk een iets zure soort) en je at je vinger erbij op volgens hem.
Voor alle duidelijkheid, ik heb al mijn vingers nog.
LikeLike
Geen idee, Rob. Ik begin er niet eens aan. 😉
LikeLike
Succes voor de Kloeken, ik duim voor ze.
LikeGeliked door 1 persoon
De muskusrat toch wel een heel ander dier dan de bruine rat zoals we die in stedelijke omgeving nog wel eens tegenkomen, of de zwarte waterrat die soms proporties heeft van een kleine kat. In de jeugd liepen die dieren allemaal gewoon rond. Omgeven door mkb-bedrijven en hun winkels waren ratten heel normaal in de schuren en loodsen, al sloegen sommigen van die ondernemers die dieren eigenhandig dood. Later in de Bijlmer maakten we met de komst van nieuwe inwoners ook de immigratie van de kakkerlak mee. Een ramp als je zelf van schoon houdt, maar vrijwel niet te bestrijden omdat sommige (Surinaamse)buren niet deelnamen aan de bestrijdingsprogramma’s van de GGD. Elders bij vrienden in de Bijlmer hadden ze om dezelfde redenen weer zilvervisjes in huis. Tijdens een vakantie op de Canarische Eilanden zagen we kakkerlakken met het formaat mus. Liepen er ook over straat. Ik vond het maar een vieze bedoening. Nu is het zo dat afval wegwerken nog wel eens helpt tegen ratten, maar dat een kakkerlak schone omgevingen zeer kan waarderen. Kortom, probeer die dingen maar eens weg te krijgen. Best lastig. Overigens is kerosine een aardig brandbaar goedje….daar mee dweilen lijkt me weinig aan te bevelen….:)
LikeLike
Kakkerlakken waarderen een schone omgeving zeer, weet ik nog vanuit de tijd dat ik wel eens in een bakkerij kwam. De bakker waar ik vaak hielp had zijn ‘werkplaats’ altijd schoon, maar had bijna altijd kakkerlakken in met name zijn rijskast. Daarin werd met enige regelmaat een paar emmers kokend water over de vloer gegooid en dan was je weer enige tijd min-of-meer verlost van die beestjes, maar kwijtraken deed je ze niet echt. Daarvoor hielden die beestjes teveel van de warmte en hoewel er in de jaren ’60 vrij soepel omgegaan werd met nu zéééééér verboden middelen, werd er geen gif gebruikt om ze te bestrijden. Dat werd hem toch net iets te gortig in combinatie met de levensmiddelen uit zijn bakkerij
LikeLike
Waterkonijn, is dat de Beverrat ? ( Ragondin / Myocastor ) Prachtig beest die vroeger voor zijn bontpels werd gekweekt, en van zijn knaloranje knaagtanden maakte men bijoux. Ik zag ze in mijn vroegere woonplaats in een groot ven, hun wooneiland lag in het midden, maar bij het vallen van de avond kwamen ze aan de kant om jong groen te knabbelen, ook zoetwater kreeftjes aten ze graag. Geduldig en heel stil blijven wachten, ze kwamen op ong 5 meter afstand van mij, hun (dikke ‘ratten’-staart over de grond slepend en hobbelig voortbewegen. Een hoge schrille reet als alarm en hop, alles dook het water weer in . Ik kwam er hier (in Frankrijk ) ook achter dat men ze AT en er pâtées van maakten ! In mijn omgeving geen dijken dus ze mochten blijven , ik genoot er dagelijks van ( bij het uitlaten van mijn tekkeltje toen,die er al heel gauw achter kwam dat ze die beverratten niet kon vangen want van wàter moest zij niks hebben 😉 en geduldig ook heel stil met mij bleef zitten wachten.
Hete, droge, warme, groet
( in de buurt berg-bos brand geweest )
hanny
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie aanvulling!
Elk dier een eigen plek, al hoop ik dat de ratten uit mijn straat verdwijnen.
Diervriendelijke groet,
LikeLike
Wij verkochten ze inderdaad destijds in de winkel tamme ratten, ik vond het maar niks. Zelfs vervelend om ze schoon te maken……ik ben geen rattenfan dus.
LikeLike
Ook ik ben geen ratten liefhebber.
Terwijl ik weer wel veel plezier van dwerghamsters heb.
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ja die vond ik ook altijd zo leuk. Hadden we ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: De Kloeke Kids voor een schonere K buurt! – Buurtservicepunt Michelle
En het resultaat voor de Kloeke Kids mag er ook zijn:
Vrolijke groet,
LikeLike