Buurtschouw

In een vorig Millennium werden er in de EG-noord in de Bijlmermeer regelmatig een buurtschouw gehouden. Actieve bewoners bereiden zo’n buurtschouw voor. Met zoveel mogelijk bewoners werden de knelpunten in de wijk geïnventariseerd. Problemen rondom het groen, de bestrating, reiniging, veiligheid en sociale mistoestanden kwamen dan ter sprake. Tijdens de feitelijke buurtschouw werden deze geconstateerde problemen dan bekeken en besproken met de wijkbeheerders, politie en verhuurders. Een mooie samenwerking van de ogen en oren en de werkhanden in de woonwijk.

De tijden zijn veranderd. Ik zie nu dagelijks een ambtenaar met een scooter indrukfoto’s maken in de wijk. Een andere ambtenaar komt eens per jaar langs met een tablet en een vinklijst waarin hij een beoordeling geeft van de openbare ruimte.

Maar er is meer! We hebben nu ook een buurtconciërge, een ambtenaar speciale projecten, buurtmakelaars en een gebiedsbeheerder. Tegelijkertijd is er een door velen geroemd bewonersplatform.

Toch verlang ik terug naar de buurtschouwen. Nog steeds is er te weinig of zelfs geen overleg tussen de verschillende overheidsdiensten. En er is ook geen contact tussen de verschillende overheidsdiensten en de bewoners.

at5 gaf hier laatst aandacht aan: https://www.at5.nl/artikelen/211574/gemeente-haalt-nieuwe-prullenbakken-weg-ene-hand-van-de-overheid-geeft-andere-pakt-terug

Het bewonersplatform Hart voor de Kbuurt heeft in een speciale actie-week de vervuiling in de wijk aangepakt. Meer dan 50 containeradoptanten, een tiental actieve schoolkinderen en heel veel nieuwe zwerfvuilprikkers hebben deze actieweek opgeleverd. De teammanager Schoon Wijken ZuidOost reageerde zeer uitgebreid naar een ontstemde bewoner. Omdat de woonwijk nu schoon is zijn volgens de teammanager vuilnisbakken niet meer nodig. Daarom worden ze weggehaald. Haar email beslaat 3 pagina’s. De algemene indruk van de hele e-mail; zij kent de buurt niet, zij weet niets van de gevoerde acties en zij heeft geen contact met Hart voor de Kbuurt en/of de buurt buurtconciërge, de ambtenaar speciale projecten, buurtmakelaars of gebiedsbeheerder gehad.

Terug naar de titel van deze blogpost. Door buurtschouwen met alle betrokkenen is de kwaliteit van de openbare ruimte te verbeteren. Dure projecten kunnen praktischer ingevuld worden. Fatale geldverspillende missers kunnen voorkomen worden. Mijn stokpaardje hierbij is dat gebiedsbeheerders en beleidsambtenaren en bestuurders in de wijk moeten wonen. In een kantoor achter een beeldscherm ontstaan de meest krankzinnige plannen. Terwijl rondlopend in een woonwijk al pratend de mooiste en meest praktische voorstellen ontstaan.

Het Greenteam van de BewonersBelangenVereniging Kantershof loopt deze week door de openbare ruimte bij de 600 woningen, Koornhorst en de basisschool Samenspel. Zij willen graag met hun gedetailleerd overzicht praten met de buurtmakelaar. Achterstallig onderhoud, jarenlange verwaarlozing, bestrijding Japanse Duizendknoop, illegale bomenkap, overlastgevende bedrijven, buurtbewoners, geveltuinen, vervuiling, drugsrunners, parkeeroverlast, ontbrekend of kapot straatmeubilair, verdwenen prullenbakken en onduidelijkheid m.b.t. bewoners zelfbeheer staan op de inventarislijst van het Greenteam. Nu is het alleen afwachten of de betrokken ambtenaren ook van achter hun bureau vandaan willen komen. Dan kunnen ze met hun eigen ogen zien wat de consequenties zijn van hun plannen en opdrachten …

Zeurpiet ???

Mijn laatste blogposts maken mij wellicht een Meneer Klaagstok-Nooittevreden? Misschien komt dit door vele bolletjes met een vloeibare substantie die nu geregeld uit die witte machines boven in de lucht naar beneden komen?

De blauwe grootgrutter maakt het met diezelfde natte substantie in mijn ogen wel heel erg bont. Eerst in plastic flessen en nu in plastic pakken van een halve liter vraagt de blauwe grootgrutter €0,55. Bij het Utrechtse industrieterrein Lage Weide wordt deze nattigheid van 140 meter diepte omhoog gepompt. Diezelfde substantie wordt als kraanwater door het lokale waterleidingbedrijf voor €2,00/1000 liter aangeboden.

Jazeker, het bedrijf was oorspronkelijk gevestigd in Baarle Hertog, vandaar de naam Bar-le-Duc.

Het water wil ik niet adellijk noemen. De verkoopmethode vind ik ook beneden peil, het water komt tenslotte van 140 meter diep! De prijsstelling vind ik zwaar overtrokken. De kosten voor het kraanwater uit het bijbehorende waterleidingnet is weer normaal te noemen.

Ach, ik begon al met de vraag ben ik Meneer Klaagstok-Nooittevreden geworden? Of is dit meer een blogpost van zure wijn verpakt in oude zakken?

Ik herken veel klanten met deze te dure pakken water. Het zijn vooral mensen met geen of weinig ervaring met schoon en drinkbaar leidingwater. Diezelfde mensen die het een erezaak vinden om hun gasten drinkwater aan te bieden in ongeopende flessen en/of pakken. Bijna iedereen in Nederland is aangesloten op een waterleidingnet. Maar in veel Europese vakantielanden ontbreekt het aan schoon en drinkbaar kraanwater.

Een collega vertelde mij ooit dat de gezondheidsgraad in een land is af te meten aan de beschikbaarheid van schoon en drinkbaar kraanwater in eigen huis. Waarbij ons land met die graadmeter er heel goed vanaf komt. Waar ik dan aan wil toevoegen dat de blauwe grootgrutter de nieuwe afspraken over het gebruik van plastic flessen aan zijn laars lapt. En dat hun verkoop van eenvoudig kraanwater buitensporig duur is. Aldus Meneer Klaagstok-Nooittevreden alias Zeurpiet

Addy en Bas, huttenbouwers

Terwijl ik naar het Buurthuis Bonte Kraai fiets zie ik Addy met zijn dochter. Samen met een groepje buurtkinderen zijn zij hutten aan het bouwen. Natuurlijk vertel ik hem over mijn blog van enige tijd geleden. Zoals ik ook vertel dat er even verder op een (ver-)zoen-burgt gebouwd is.

Trots vertelt Addy zijn verhaal: Hij vindt dat alle kinderen hutten moeten kunnen bouwen. Vooral omdat het ontzettend leuk is om te doen! En vandaag is het een kadootje voor de kinderen van alle voedselbank klanten bij de Bonte Kraai.

Addy heeft een achtergrond als leraar in het basisonderwijs (onder andere op de school van de kinderen van Bas). Hij zag dat kinderen vaak zelf hutten willen bouwen, maar dat dit niet altijd even makkelijk gaat. Er is te weinig materiaal en/of er zijn te veel regels. Om daar een oplossing voor te vinden, bedacht hij Palènpa. De eerste hutten heeft hij zelf ontworpen en geproduceerd. Ondertussen hebben al duizenden kinderen met Palènpa hutten gebouwd. 

Op hun website lees ik het volgende over Bas: Hij heeft een achtergrond als adviseur in marketing en duurzaamheid. Ooit vroeg een headhunter hem wat hij nou eigenlijk het leukste vond om te doen. Het antwoord was ‘hutten bouwen!’. Nadat hij zelf verschillende huttenconcepten had bedacht en getest, kwam hij Addy weer tegen. Ze bleken dezelfde dromen te delen en besloten samen te gaan werken.

“Als je met mensen praat over hutten bouwen, dan beginnen hun ogen gelijk te stralen. Iedereen gaat dan ‘aan’ en dat is mooi om te zien. Iedere hut heeft een eigen betekenis en zit vol fantasie. Het is zoveel meer dan een stapel hout.” Aldus Bas op hun website.

In de statuten van Palènpa is het volgende doel beschreven: ‘stimuleren dat kinderen vrij spelen en zo bijdragen aan hun fysieke, mentale en sociale ontwikkeling’. De hutten zijn voor ons een middel om te bereiken dat kinderen meer buiten gaan spelen. Daar ligt voor ons onze belangrijkste maatschappelijke impact.

Terwijl ik met Bas en zijn dochter aan het praten begint een vader met zijn kinderen een hut te bouwen. Zowel de kinderen als papa glunderen van het hutten bouwen. En jazeker de meisjes in het gezelschap zijn ook aanwezig en actief!

PS: deze week kom ik op sociale media allemaal vragen voor klussers en timmermannen tegen. Goede handenarbeid is goud waard.

Ik kijk er nu al naar uit dat Bas, Addy of zijn dochter volgend jaar op uitnodiging van Hart voor de Kbuurt aanwezig zijn tijdens een week met allerlei kinderactiviteiten!

https://palenpa.nl/Home/

De Nederlandse Overheid

De afgelopen jaren zijn algemene overheidstaken steeds meer naar lagere overheden door geschoven. Beschikbare deskundigheid, menskracht en/of het benodigde geld is daarbij nooit gespreksonderwerp. Vaker is er juist gesproken over een bezuiniging bij deze herschikking van overheidstaken. En doelmatigheid altijd het gebruikte toverwoord is/was.

Als extra aanjager van de Nederlands economie was en is er een grote subsidie geldstroom naar (Internationale) bedrijven en de rijkere bewoners. Die geldstroom Blijft maar doorgaan.

Maar er is ook een andere beweging gaande. Elke bewoner wordt met argusogen gevolgd en gecontroleerd. Elke activiteit en geldtransactie wordt gemonitord door de verschillende overheden. Wantrouwen en achterdocht hebben de overhand!

Dat de kiezers die zelfde overheid argwanende bekijkt heeft ook een reden. Op diverse onderwerpen zijn er schandalen en affaires. Waarbij de verontschuldigingen vaker moeilijk gegeven worden. Waarbij de oplossingen vaak nog langer op zich laten wachten.

Niet alleen krijgen de rijkere Nederlanders maar ook de grotere Nationale en Internationale bedrijven de gelegenheid om met allerlei brievenbus-constructies belastingvoordelen binnen te halen.

De overloop van bedrijfsleven naar politieke en bestuurlijke functies en weer terug is bij een aantal politieke partijen en sectoren heel erg groot.

Als ik dan naar de verkiezingsuitslagen van de verkiezingen in de afgelopen decennia kijk dan blijkt dat dit overwegend de keuze is van de Nederlandse kiezers. Veel heel veel geld naar grotere bedrijven en de rijke top 10 van Nederland en het uitmelken van de gewone belastingbetaler.

Het lijkt zowaar op het stockholmsyndroom. Dit is het psychologisch verschijnsel dat soms optreedt tijdens een gijzeling. Het verschijnsel houdt in dat de gegijzelde sympathie voor de gijzelnemer krijgt. Aangenomen wordt dat het stockholmsyndroom tot ontwikkeling kan komen in een omstandigheid waar de gijzelnemer absolute controle over de gegijzelden kan uitoefenen en binnen die absolute controle voorziet in de basisbehoeften van het slachtoffer, bijvoorbeeld door het geven van voedsel of beschutting. Voor buitenstaanders is dit een paradoxale situatie, omdat het ook bij de gegijzelde bekend is dat hij zich slechts in een afhankelijke situatie bevindt als gevolg van de acties van de gijzelnemer.

De formatie gaat nog wel even duren. En voor de eerstvolgende verkiezingen zie ik het somber in ..

Bezorgd? 666

Talloze bezorgdiensten maken mooie sier met hun duurzame, schone, kleinschalige bezorgen. Levensmiddelen, maaltijden, kleding, schoeisel, vermaak en ook dat ene kan thuis bezorgd worden. Of het nu om de keukenkasten, koelkast, het etensbord, het glas op tafel, de kledingkast, de schoenenplank, feestaankleding, het beddengoed of de tijdelijke slaappartner gaat het wordt bezorgd en geleverd. Dat er rokende scooters, stinkende dieselauto’s en bestelbusjes gebruikt worden is de overheersende praktijk. De snelservice binnen 10 minuten bezorgd leek het summun te zijn?

Maar een landelijke verder niet bij name te noemen politieke partij weet het nog mooier voor te doen. Ondernemers krijgen in Amsterdam alle voorrang en privileges toegestopt. In tegenspraak met gemaakte toezeggingen en bestemmingsplannen gaat de horeca onverdroten door met het uitbreiden van hotels, restaurants en terrassen.

Nu is ook de knijpende woningnood gevonden om bewoners in het nauw te duwen. Woningen waarin bespaard wordt op keukenoppervlakte kunnen sneller en goedkoper en meer gebouwd worden op de schaarse bouwlocaties. Openbare gaarkeukens zullen er niet komen voor deze woningen zonder keuken. Maar als het plan van de lijsttrekker annex horeca-ondernemer doorgaat zullen de bewoners nog afhankelijker zijn van bezorgdiensten en de roekeloze uitdijende horeca.

Tot nu toe ben ik zeer bevoorrecht. Mijn kleding en schoeisel kan ik even verderop laten repareren. Modieus hoef ik niet rond te lopen. Het winkelcentrum en de markt zorgen voor mijn eten en drinken. Waarbij ik vrolijke gebruik maak van de bakfiets van Jesse. Hij bezorgt wekelijks mijn verpakkingsvrije vegan produkten.

Of er ook beknibbeld gaat worden op het sanitair in de nieuwbouw van woningen is wellicht een volgende stap. Vrij toegankelijke sanitair ontbreekt nog steeds in Amsterdam. Verplicht een versnapering moeten kopen voor het gebruik van een toilet zal nog dwingender worden. Zoals de laatste badhuizen van Amsterdam uitgebaat worden door horeca-ondernemers voorzie ik ook dat de wasgelegenheid in de nieuwbouw woningen wegbezuinigd gaan worden. Persoonlijke hygiëne zie ik hierbij toch ook met angst en beven tegemoet.

Ondernemers hebben vooral een winstoogmerk. Jammer genoeg vergeten teveel kiezers in het stemhokje dat een aantal politici en sommige politieke partijen vooral begaan zijn met het winstoogmerk van lokale, landelijke en/of internationale ondernemingen. De vermenging van eigen financiële  belangen en politieke ideeen en plannen is voor de oplettende mensen duidelijk zichtbaar. De politieke loopbaan wordt vaak vervolgd in een commerciële functie met de mogelijkheid om binnen het netwerk te lobbyen voor allerlei gewin. Dat het welbevinden van kiezers, bewoners en/of burgers van ondergeschikt belang is voor de eigen financiën heeft al vele schandalen opgeleverd ….

Roze Panters

Nee, ik wil het hier niet hebben over een tekenfilm. Wel wil ik het hebben over de intrieste geschiedenis van het jeugd- en jongerenwerk in Amsterdam-ZuidOost. En ja ik heb gezocht naar een komische punch line voor het einde van deze blogpost!

In deze blogpost probeer ik anderen terug te laten denken aan de Roze Panters. Grootouders en ouders van nu in de Bijlmermeer weten dan precies waar ik het over heb. Tussen 1980 en 19090 werden in de E, G, en Kbuurt de prachtigste jeugdactiviteiten georganiseerd. Op de woensdagmiddag, tijdens de weekenden en in de zomervakanties was er van alles te beleven. In een collectieve ruimte van de flat Grubbehoeve, in het groen naast de flats of met een busreis naar de prachtigste en leukste bestemmingen was er altijd iets moois te beleven voor de jeugd. De herinneringen van velen en de verhalen aan anderen zijn er nu nog het levendige bewijs van.

De veilige vindplaats voor de jeugd in kelderboxen van de Honingraatflats zijn verdwenen. Jeugd- en jongerenwerk en/of welzijnswerk leverden bestuurders en politici in het stadsdeel Amsterdam-ZuidOost. Bij elke verkiezingscampagne werd de jeugd de toekomst genoemd. De politici beloofden niet alleen gouden bergen. Maar telkens weer werd er ook geschermd en gesproken over de mooiste jongerencentra. Aan de Daalwijkdreef werd een parkeergarage omgebouwd tot jeugdhonk. U begrijpt het al, die parkeergarage is gesloopt. Naast Metrostation zou een Jongerencentrum met stedelijke allure komen. Het is No Limit, buurthuis en Cultureel Centrum geworden. Jazeker Jongeren zijn welkom. Maar het is geen stedelijk Jongerencentrum. Naast winkelcentrum Wisseloord zou een tweede Stedelijk Jongerencentrum komen. Diverse plannen en bouwtekeningen werden door de oudere politici bekeken en besproken.

De welzijnskoepels en jongerenorganisaties kwamen, verdwenen, werden opgericht, failliet verklaard, wegbezuinigd, beoordeeld en doorgelicht. Lokaal, uit anderen steden of zelfs landelijke organisaties hebben hun werkterrein in Amsterdam-Zuidoost gehad. Succesvolle jongerenwerkers werden gescout door politieke partijen. Directieleden en/of bestuursleden onderhielden nauwe banden met de politiek. Bestuurslid hier betekende vaak een wethouderspost daar of andersom.

Met veel, heel veel enthousiasme hebben jongeren het nu voor elkaar gekregen dat er een paar gestapelde containers staan op het bruisende markt- en evenementenplein van Kraaiennest.

Voor mij is het dan moeilijk om niet aan de Roze Panters te denken. En heel veel mensen weten dan precies waar ik het over heb.

https://bijlmermuseum.com/2014/04/23/de-kinderen-van-de-roze-panter/

https://robalberts.wordpress.com/2014/06/20/roze-panters-in-de-nachtegaal-grubbehoeve/

Ecodorp Boekel

Ten slotte in de serie ecodorpen: Ecodorp Boekel. Elders was al te lezen dat dit fantastische project met maar liefst 36 duurzame woningen zal krijgen. Innovatieve en circulaire systemen maken dat de bewoners zichzelf kunnen voorzien van voedsel, drinkwater en energie. Zo worden de woningen, kantoren en het buurthuis van verwarming en warm water voorzien door een duurzame batterij gemaakt van steen!

Inmiddels is een groot deel van de woningen opgeleverd. Op de website staat: er zijn nog enkele plekken beschikbaar! Het gaat om 6 sociale huurwoningen en 5 mantelzorgwoningen, volgens voorzitter Ad Vlems. Extra bijzonder: als je mantelzorg nodig hebt, kan de gemeenschap dat geven. Een prachtig voorbeeld van het sociale karakter van de wijk. Op de website kun je je inschrijven voor een (online) infomiddag (of je direct opgeven als belangstellende voor een woning).

https://www.ecodorpboekel.nl/

Op de volgende website is nog meer info te vinden over ecodorpen: http://ecodorpennetwerk.nl/

De Bijlmer in jaartallen

Voor de stormachtige levensloop van een ‘utopisch’ woonpark heeft Henno Eggenkamp een boek geschreven. Hij beschrijft de Bijlmer Geschiedenis in chronologische volgorde, van opbouw naar afbraak, sloop en eengezins. Hoe een polder in Weesperkarspel met een lekke bodem een verguisd stadsdeel wordt van Amsterdam. Het brakke kwelwater was een tegenvaller voor de koeboeren in de polder. Waar sommige tuinliefhebbers met zout pompwater nu ook nog over klagen. Blijft staan dat de enge verontreiniging in de Bijlmer, Amsterdam-Zuidoost uit de lucht komt. De A10, A9 en A2 zorgen samen met het vliegverkeer naar en van Schiphol voor een flinke luchtverontreiniging en bijbehorende ziekmakende neerslag van giftige deeltjes. Waarbij de gebieden NatuurNetwerkNederland in en rondom de Bijlmer en Amsterdam-ZuidOost juist voor een gezond en groen leefmilieu kunnen zorgen.

Het eerste jaartal is 1901: De zogenaamde woningwetwoning is het eerste onderwerp dat wordt beschreven. Het laatste jaartal is 2020; Het Masterplan ZuidOost 2021-2040 geeft de aftrap voor het vervolg van de Bijlmermeer, Amsterdam-ZuidOost.

Is Amsterdam-Zuidoost nog altijd de ‘achterbuurt’ van Amsterdam? Het boek “de Bijlmermeer in jaartallen” geeft een beknopte maar ook heldere opsomming van de geschiedenis van de Bijlmer.

Ook dit boek wil ik van harte aan bevelen!

Om een beeld te geven van de diverse architecten van de Bijlmermeer is er een bijna volledige lijst architecten van zowel de oude bijlmer (1968-1980) als de nieuwe bijlmer (1992-2020) als bijlage toegevoegd.

‘De Bijlmer in jaartallen ’ kunt u online bestellen bij Mijnbestseller.nl
‘De Bijlmer in jaartallen’ is ook te koop bij boekhandels en Bolcom, maar alleen bij ‘Mijn bestseller’ is de verdienste voor de uitgever en schrijver van betekenis.  
De prijs van het boek is 15 euro.
https://www.mijnbestseller.nl/site/?r=userwebsite/index&id=henno_eggenkamp

De verguisde stad

De verguisde stad is voor veel Bijlmerbelievers de naam voor hun geliefde woonplek. Als eerbetoon dragen velen trots een dichtregel van de verguisde stad op een t-shirt. (VERGUISD & GEKWETST Ik Vond Er Slechts Geluk En Jou). Natuurlijk is dit ook de oude slogan van het wereldberoemde Blij met de Bijlmer Festival. Maar nu is na lang wachten ‘de verguisde stad’ de titel van een door Henno Eggenkamp geschreven boek. De subtitel is: ‘de geschiedenis van de bijlmermeer’ verteld door een insider Henno Eggenkamp.

De lezers van dit boekwerk lezen in een helder geschreven verhaal feiten, anekdoten en ervaringen van Henno Eggenkamp. Al langer wordt er gesproken over dit boek. Al langer is aan Henno gevraagd om dit boek te schrijven. De missers, fouten en vergissingen tijdens de ontwikkeling, de bouw, de renovatie en de vernieuwing van de bijlmermeer zijn te lezen in dit boek. Voor- en tegenstanders van de bijlmermeer zullen in deze geschiedschrijving aanknopingspunten vinden. Hoofdrolspelers in deze geschiedenis zullen met het schaamrood op de kaken moeten toegeven dat hun activiteiten haarfijn worden beschreven.

Het uitgebreide archief van Henno en het Bijlmermuseum zorgen ervoor dat het boek een betrouwbare geschiedenis geeft van de Bijlmermeer. Niet alleen voor (oud-)bewoners van de bijlmermeer, gemeentelijke ambtenaren, politici en/of bestuurders is dit boek een aanrader. Demografen, volkshuisvesters, bouwers en woningcorporaties krijgen met dit boek een inkijkje waar lessen uit geleerd kunnen worden.

Voor het tweede boek “de stormachtige levensloop van een ‘utopisch’ woonpark”schrijf ik een aparte blogpost.

‘De Verguisde Stad’ kunt u online bestellen bij Mijnbestseller.nl
‘De Verguisde Stad’ is ook te koop bij boekhandels en Bolcom, maar alleen bij ‘Mijn bestseller’ is de verdienste voor de uitgever en schrijver van betekenis.  
De prijs van het boek is 25 euro.
https://www.mijnbestseller.nl/site/?r=userwebsite/index&id=henno_eggenkamp

Een kano op 2 wieltjes

Terwijl ik door de Bijlmerweide loop kom ik 2 buren tegen. Op 2 wieltjes trekken zij hun kano van de Gaasp naar het water in de Bijlmerweide. Trots vertellen zij dat ze peddelend van Amsterdam-Noord over het IJ naar Amsterdam-ZuidOost zijn gevaren. De overtocht tussen het drukke vaarverkeer op het IJ was even lastig. maar verder hebben zij genoten van een prachtige vaartocht.

Rond de vorige eeuwwisseling brachten de melkboeren hun melk op plat bodems naar Amsterdam. Ook zij voeren over het IJ. Er staat mij bij dat er het verhaal was dat er halverwege op het IJ wat extra water in de melkbussen werd geschept. Van eind vorig Millennium herinner ik mij het grootschalige waterproject in de Bijlmerweide. Alle grond zou afgegraven worden. Een groot zeilmeer was het plan. De bebouwing en verstening in Amsterdam-ZuidOost geeft gigantische waterproblemen. De nu te kleine poldergemalen kunnen bij regenval de neerslag net snel genoeg verwerken.Een grote overstortvijver zou de oplossing zijn. Met als bijkomend voordeel dat er een grote wateroppervlakte vrij komt voor alle vormen van watersporten.

De buren met hun kano op wieltjes kennen deze geschiedenis niet. Zij wonen net in een van de waterwoningen in Kantershof. Vanuit hun woning lopen zij hun tuin in. En vanuit de tuin staan zij op hun steiger om zo in hun kano te stappen. Even verderop heeft een architect een vergissing gemaakt. Achter de nieuwbouwwoningen is een waterterras gebouwd. Vreemd genoeg is het wateroppervlak zo’n 2 meter lager. En de aangrenzende brug is tegen alle afspraken in zo laag gebouwd dat daar geen kano onderdoor past.

Terug naar mijn buren, met hun kano op 2 wieltjes hebben zij geen last van zulke vreemdsoortige obstakels. De vijver achter hun huis is de uitvalsbasis voor veel verre kanotochten. Wel vertellen zij dat door de aanleg van de Gaasperdammertunnel de kanotocht rondom de Kbuurt niet meer mogelijk is. En dat vinden zij best wel jammer.