Collega blogster KnutzEls van http://www.knutzels.nl/2018/10/11/landschap/ geeft de tip voor de volgende website
https://www.leestekensvanhetlandschap.nl/
Leuk om na een wandeling of fietstocht even te zoeken wat er voorbij kwam aan leestekens.
Toos woont bij mij buren. Zij is een volwassen Sint Bernhard hond. Haar leven is zeer regelmatig. In de ochtend gaat na 10.00 uur de deur naar de achtertuin open. Met haastige spoed draait zij een flinke poep. Al lijkt en ruikt het meer naar een flinke koeienvlaai. Daarna leegt zij haar blaas. Met enig ongeduld wordt zij dan weer binnen geroepen. Haar baasje kijkt naar de tv en bladert in zijn kranten. Toos kent haar plaats. Als een levend maar doodstil ornament zit of ligt zij naast haar baas.
Vroeg in de middag neemt de baas van Toos soms de hondenriem. Toos wordt dan buiten zinnen. Eindelijk mag zij bewegen. De reactie van haar baas is ook standaard. Blaffen, ronddraaien en/of springen wordt niet geaccepteerd. Dat Toos maar niet begrijpt dat zij vooral als ornament aanwezig is. Zo begrijp haar baas niet dat een flinke hond vooral veel lichaamsbeweging nodig heeft. Het rondje over de parkeerplaats is dan ook zo gemaakt. Toos en haar baas zitten snel weer voor de tv.
Later in de middag mag Toos in de voortuin liggen. Dat daar dan ook meteen door Toos een plas wordt gedaan ligt voor de hand. Het voorbij lopen van sommige buren, leveranciers en/of postbestellers wordt argwanend door Toos gevolgd. Niet omdat er een luchtje hangt rondom de voorbijgangers. Nee, Toos reageert waanzinnig en met beangstigend geblaf op alles dat een kleurtje heeft. Het hoe en waarom blijft onduidelijk.
Net voor sluitingstijd verdwijnt haar baasje naar de winkels en zijn vrienden. Toos kent haar plaats. Ze hoeft niet meer in de bench. Maar wel wordt er van haar verwacht dat zij de komende uren in huis opgesloten blijft.
Na middernacht zijn er twee mogelijkheden. Of de achterdeur gaat weer voor even open. Of zij mag samen met haar baas even over de parkeerplaats lopen.
Toos weet natuurlijk niet beter. Maar in mijn ogen heeft zij vooral een honds bestaan. Haar baas ontkent dit in alle toonaarden. Toos is zijn alles en hij heeft daarom ook alles voor haar over …..
In de veertiger en vijftiger jaren werd in Siberië onderzoek gedaan naar het ‘geheim’ waarom daar de bewoners in gebieden met zeer vervuilende industrieën en mijnbouw toch gezond bleven. Wat er ook werd onderzocht, de ingenieurs kwamen er niet achter. Totdat een van hen bij toeval een drankje van een oude oma kreeg aangeboden met een lekkere fris zurig smaak. Bij navraag bleek vrijwel iedereen dat zelfgebrouwen goedje te drinken. Al eeuwenlang. Uitgebreid onderzoek leverde tal van gezondheidsvoordelen op van deze theedrank, ‘theekwas’ of ‘zwamwijn’, die nu bekend is als kombucha en ook al in de schappen van de supermarkt staat.
Dat zou iets prachtigs zijn voor kameraad Stalin, die altijd overbezorgd was voor zijn gezondheid. Dus brachten de ingenieurs de kombucha mee naar Moskou. Meer jaloerse KGB-ers fluisterden Stalin in dat het weliswaar een lekker, maar zeer giftig drankje was en deze keer bedoeld om Stalin langzaam, ongemerkt, maar zeer beslist om zeep te helpen.
De ingenieurs werden gearresteerd en kregen een enkeltje naar de Siberische kou.
In de Bijlmermeer wordt deze drank nu ook gemaakt. Een bewoner van de klusflat Kleiburg maakt Kombucha in meerdere smaken. Het is te koop met de naam Bims. Bims is straattaal voor de Bijlmermeer. Maar nu ook de naam van een legendarische drank. De produktie vindt nu niet meer plaats in de keuken maar is verhuisd naar een nabij gelegen indrustrieterrein. De naam van het bedrijf is de postcode van Kleiburg, 1104 Drinks BV.
Wormenhotels
Op steeds meer plaatsen wordt compost gemaakt. Compost blijft een mooie en gezonde manier om ons groene afval te verwerken. Het tuinafval of keukenafval krijgt zo een mooie bestemming. In tuinen en volkstuinen liggen vaak grote bergen afval te wachten. Maar met nieuwe systemen kan er zelfs in de keuken, op het balkon of op de stoep gecomposteerd worden.
De nieuwe manier gebeurt met speciale compostwormen. Deze wormen worden ook wel tijgerwormen genoemd. In tegenstelling tot de normale regenwormen zijn de compostwormen te herkennen aan hun streepjes. Daarom worden ze tijgerwormen genoemd.
Zoals er nu insectenhotels gebouwd worden, zo zijn er nu ook wormenhotels. De vertering / compostering van het groenafval gaat een stuk sneller dan in een ouderwetse composthoop. En er zijn meer voordelen. Stankoverlast is er niet meer. En ook trekt het geen vervelende insecten aan.
Ik ben er zelf erg enthousiast over. Via http://buurtcompost.nl/ is er meer informatie te vinden.
Via via vind ik een website met een paar leuke filmpjes.
De moeite waard om even te bekijken.
Veel kijkplezier.
Even terug krijg ik een boekrecensie onder ogen. De link staat onderaan. Tijdens mijn opleiding was plantenkennis een belangrijk onderdeel. Een van de docenten, Meneer Berendsen, wist veel. Maar het mooiste waren zijn verhalen. Geboeid door zijn stem werd er vooral geluisterd. Vragen stellen durfden wij bijna niet. Enerzijds om dat wij hem niet wilde onderbreken. Anderzijds uit angst voor een domme vraag te stellen. Toch stond hij open voor elke vraag.
Een klasgenoot nam ooit van een vakantier op de Canarische Eilanden wat takken mee. Met de opmerking; dit komt uit onze achtertuin, welk onkruid dit kon zijn. Waarop Oude Berendsen de Nederlandse en wetenschappelijke naam opnoemde en op welk Canarisch eiland deze plant voorkomt.
Onder elkaar maakten wij banalere grapjes. Wat is de meest dodelijke plant? Alleen door er een half uur onder te gaan zitten sterf je al. Onderaan geef ik het antwoord.
Een onderdeel van de Plantenkennis was de eetbaarheid of giftigheid. In een tuin voor jonge kinderen is dat een belangrijk gegeven. Al zullen sommige kinderen zich afvragen wat het nut van een nutstuin is als er geen Mars valt te scoren aan de planten …
https://www.knnvuitgeverij.nl/NL/webwinkel/planten%20en%20bomen/0/172769
ISBN: 9789050116640
Onder een Waterlelie is het lastig ademhalen. Afhankelijk van hoe lang je je adem kunt inhouden is het toch snel een dodelijke plek.
Via LinkedIn kom ik op de volgende link: http://www.stadsplanten.nl/2018/09/voedsel-op-de-kribben/
De kribben van de rivieren zijn dus een nieuwe groeiplek van onze voedselgewassen geworden. Of dit een aanvulling is op ons rivierenlandschap is zal de tijd moeten uitwijzen. Kribben als groeiplek lijkt een beetje op onze kademuren. Daar koesteren we vooral zeldzame planten. Al geven de wisselende waterhoogten bij onze rivieren weer een andere dynamiek.
Aan de Noordzeekust doen we nu ook ons best om de wisselende zeespiegel en het zoutgehalte weer terug te brengen.
De natuur blijft ons verbazen in haar veerkracht en veranderende dynamiek.
Ik kan er elke dag nog van genieten.
