Zigeunerwoorden

Mijn moeder sprak nooit positief over zigeuners. Bang voor diefstal liet ze vreemden nooit binnen. Voor ons huis lag altijd onze herder te slapen. Haar opmerking was altijd dat alleen het optillen van zijn linkeroor voldoende was om vreemden af te schrikken.

Apart om dan nu te ontdekken dat wij toch zigeunerwoorden gebruikten.

Zo spraken wij thuis over een joekel : een zigeunerwoord voor een groot voorwerp of groot persoon (ook wel joekert, tjoekel of sjoeker genoemd) – afkomstig van giuchél: hond en in elk geval sinds 1565 in de Nederlandse taal gebruikt en door jonkheer Johan van Ewsum, op zijn borg te Middelstum (prov. Groningen), opgetekend in het werkje Clene gypta sprake. Hij noteerde, in gesprek met enkele gasten uit ‘klein-Egypte’ (gypsies), 52 woorden waaronder ‘joekel’ (siiukel). De term joekel staat verder onder meer in de Rotterdamse roman Polletje Piekhaar van Willem van Ipendaal uit 1935, die schrijft: ‘een klein wit joekeltje. Net een dotje poesketoen, maar blaffe as de tering!’ Via de betekenis ‘hond’ is de term gebruikt voor ‘grote hond, van waaruit de betekenis ‘groot ding’ is ontstaan.

Ook gebruikten wij het woord bink: stoere kerel, forse man, lomperd – afkomstig van het zigeunerwoord béng, being, beinck: duivel. Onduidelijk is waarom bink later ‘stoere kerel’ is gaan betekenen. Het woord wordt in elk geval sinds 1500 in de Lage Landen gebruikt.

Meer zigeunerwoorden zijn te lezen in de volgende link:

https://historiek.net/zigeunerwoorden-nederlands-roma/76392/

Advertenties

In dit Vrolijk Voorjaar

In dit vrolijk voorjaar

tintelt de lucht

door ramen en haren

 

Danst lenig je hart

als een jonge hond

door luchtige straten

 

Gaat iets beginnen

vlak voor je voeten

 

Onweerstaanbaar

geen houden aan

 

Gedicht: Jos van Hest

Strange Fruit

Bitter fruit, vreemd fruit, wonderlijk fruit

Southern trees bear a strange fruit,

Blood on the leaves and blood at the root,

Black bodies swinging in the southern breeze,

Strange fruit hangin from the poplar trees.

 

Dinsdag 5 maart 2019 schreef Rudie Kagie een Cultuur bijdrage In Argus.  Het onderwerp is de geschiedenis van  het door Billie Holiday gezongen lied. Het gedicht is geschreven door Abel Meeropol in 1937. Billie Holiday zong het lied voor het eerst op 8 maart 1939.  Freek de Jonge maakte zijn versie n.a.v. het internetfimpje waarin het hoofd van Sylvana Simons op het lichaam van een opgehangen slaaf is te zien. De aanval van een groep jongeren in Urk laat zien dat racisme en discriminatie spijtig genoeg ook nu nog in Nederland voorkomt.

Morgen komt er weer een nieuwe Argus in mijn brievenbus. Ik kijk nu al uit naar deze verrassend scherpe kwaliteits krant.

https://www.argusvrienden.nl/

Dwars met een glimlach

Augustus 2016 werden de plannen gesmeed: een smakelijke opiniekrant, zo’n blad dat we zelf graag zouden lezen, ingaand op het nieuws, maar ook met al dan niet actuele grotere verhalen waar het schrijfplezier vanaf spat.
Begin maart 2107 verscheen het eerste nummer van Argus, een papieren krant, allicht, die knispert tussen de vingers, gemaakt door veelal oudere journalisten die nu eenmaal dol zijn op het tikken van ‘stukkies’. Met ruimte voor ironie, niet voor niets is het tweewekelijkse blad genoemd naar de nijvere verslaggever van de Rommeldamse Courant, het lijfblad van Ollie B. Bommel.
Geen gevestigde uitgeverij zou aan zo’n blad beginnen, dat was duidelijk. Alternatief: het zelf doen. Met een minimum aan kosten. Genereus betalen we drukker, verzender en administratie, maar redacteuren en medewerkers declareren zelfs hun kop koffie niet.
Ondertussen staan die niet graag voor de banken te kletsen. We hoeven geen tienduizenden lezers; we naderen nu de tweeduizend. Maar drieduizend, vijfduizend, dat zou toch wel mogelijk moeten zijn. Tweeënvijftig euro voor 24 nummers per jaar op de mat, het is bijna te geef.
Neemt u van ons aan: het is een prettig, verrassend blad geworden. Met geweldige medewerkers, zoals u elders op deze site kunt zien.
Vergezel ons op onze aangename zoektocht. De button waarmee u zich in een paar seconden kunt melden, wacht op u.

 

 

 

 

 

Uitleg wormenhotel Kantershof

Op de website Kantershofenzo staat de volgende tekst:

In de regen en met flinke windvlagen hebben de bewoners van Kantershof op 9 maart uitleg gekregen over hun nieuwe wormenhotel. Halverwege de uitleg moest er geschuild worden in een carport omdat het weer steeds slechter werd. Toos Tuin, de begeleider van de wormenhotels in Amsterdam, gaf uitleg en was beschikbaar voor aanvullende vragen. Natuurlijk waren de vijf initiatiefnemers aanwezig. Maar ook andere Kantershoffers en Geerdinkhoffers hebben op zaterdagmiddag de start gemaakt voor het maken van buurtcompost. Ook kinderen hebben gekeken en geluisterd naar de uitleg.

Jammer genoeg heeft het transportbedrijf het Wormenhotel nog niet kunnen plaatsen. Eerst heeft koude twee keer voor uitstel gezorgd. En nu was er een transportprobleem. Maar deze week wordt het Wormenhotel toch echt geplaatst. Een aantal mensen heeft zich al opgegeven bij de initiatiefnemers. Samen vormen zij een Whatsapp-groep om de gang van zaken rondom het Wormenhotel uit te wisselen.

Er is voor gekozen om het hotel te plaatsen op de stoep naast de kledingbak aan de Kantershofstraat.

Er moet rustig opgestart worden. De eerste week kunnen twee gezinnen hun keukenafval in het wormenhotel doen. Daarna kan er elke week een gezin extra het groene afval in het wormenhotel stoppen. Alleen rauw, ongekookte plantaardige afval kan er aan de compostwormen gevoerd worden. Gekookt en dierlijk afval kan niet gebruikt worden. Aardappelschillen en pindadoppen zijn chemisch behandeld, dat kan dus niet gebruikt worden. Bij het groenafval hebben de compostwormen ook papier en/of karton nodig. Kartonnen dozen van eieren zijn hier uitstekend geschikt voor.

Plastic en ook verteerbaar plastic mag er echt niet tussen zitten. Het aanleveren van groenmateriaal kan het beste in een papieren zak of in een oude krant gewikkeld.

Voor meer info:Kijk bijvoorbeeld eens op buurtcompost.nl of balkonton.nl of www.cocasa.nl of google le compostier. Ook voor advies over composteren of wormen in het algemeen kunt u terecht bij de mensen van buurtcompost.nl en het compostgilde.

Meer informatie over inzameling en scheiding van afval en de campagne Amsterdam maakt er wat van is te vinden op amsterdam.nl/afval, amsterdam.nl/maakterwatvan, enamsterdam.nl/wonen-leefomgeving/zelfbeheer/compost-maken-buurt

http://www.kantershofenzo.nl/uitleg-over-wormenhotel-kantershof

 

 

 

 

 

Een ingezonden brief

Ons Wormenhotel

Op 28 december 2018 krijg ik een uitnodiging voor een app groep. Rob heeft de groep ‘Ons Wormenhotel’ aangemaakt. Ja! Het is erdoor! Ons wormenhotel komt eraan!

Rob is een tijd geleden al in de weer geweest om handtekeningen te verzamelen en deze te overleggen aan de Gemeente Amsterdam. Er zijn 5 handtekeningen nodig en ik heb

mijn handtekening met veel plezier gezet. Ik woon nu zo’n 2,5 jaar op Kantershof met mijn dochter (nu 4 jaar oud). Nadat ik afgelopen jaar zonnepanelen op mijn dak heb laten

installeren en in de tuin een bijenhotel en een vlinderstruik rijker was, vind ik het tijd voor een volgend projectje. De vraag van Rob of ik mee wil doen met een wormenhotel komt

daarom als geroepen. Ik vind het belangrijk om mijn dochter mee te geven dat we goed voor onze Aarde moeten zorgen en dat het vanzelfsprekend zou moeten zijn dat we afval

scheiden, duurzame energie opwekken, vaker de auto laten staan en veel groen in de tuin hebben. Een wormenhotel sluit daar goed bij aan.

Via facebook ben ik ‘lid’ geworden van de groep http://www.facebook.com/groups/buurtcompost/ en zo kom ik langzaam meer te weten over het fenomeen wormenhotel.

Ook via http://www.amsterdam.nl/wonen-leefomgeving/zelfbeheer/compost-maken-buurt/ lees ik meer over het initiatief. Ik ben hier super enthousiast over!

Op 26 januari wordt ons wormenhotel geopend. Toos Tuin geeft ons dan bij het geplaatste wormenhotel een composteercursus en Rob brengt van te voren bewonersbrieven rond

om zoveel mogelijk buren uit te nodigen. Mijn dochter en ik kijken er naar uit en zijn al op zoek naar een mooi bakje waar we groente en fruit afval ik kunnen verzamelen. Via internet heb ik al een aardig idee wat er wel en niet in mag.

Helaas moeten we nog wat langer wachten. In januari is het te koud voor de tijgerwormen, dus de opening wordt uitgesteld.

Gelukkig krijgen we al snel bericht dat de opening op 16 februari is. Dat is al snel! We moeten een beetje haast gaan maken met het inwinnen van meer informatie en nu echt een

bakje gaan kopen. Maar helaas, we moeten weer wachten. Vanwege de ingevallen kou moet de opening van ons wormenhotel weer verschoven worden.

9 Maart wordt de nieuwe datum.

Het hotel wordt normaal gesproken een paar dagen voor de opening geplaatst, zodat de tijgerwormen kunnen acclimatiseren. In de dagen voorafgaand aan zaterdag 9 maart wordt er druk gegraven op de plek waar het wormenhotel moet komen. Eindelijk beweging in de tent! Wanneer mijn dochter en ik echter zaterdagochtend langs de plek komen, zien we de berg zand nog liggen en van een wormenhotel is geen sprake. Verontrust wordt er heen en weer geappt in de groep.

Om 15.00 u komen we door weer en wind bij elkaar op de plek waar het wormenhotel geopend wordt. Er zijn meer mensen dan de 5 van de handtekeningen, dus de opkomst is, ondanks het slechte weer, goed te noemen. Toos Tuin is aanwezig om ons de wormen te laten zien en uitleg te geven over wat er in de bak mag, hoe het allemaal werkt en om vragen te beantwoorden. We krijgen van Rob allemaal een stapel papieren zakken, waarin we ons afval kunnen verzamelen voor in het wormenhotel. Iedereen is erg enthousiast.

Maar….. het wormenhotel staat er nog steeds niet! Ons geduld wordt nu echt op de proef gesteld.

Op 12 maart krijg ik tijdens mijn werk het bericht dat het wormenhotel geplaatst is. Eindelijk! Ik wil het zien! Na mijn werk ga ik als een speer mijn dochter ophalen van de

buitenschoolse opvang. En naast de opvang staat hij dan. Daar staat Ons Wormenhotel! Ik vind hem mooi. Mijn dochter vindt hem ‘supermooi!’.

Hij staat naast de parkeerplaats bij de Buitenschoolse opvang en de gymzaal. Het begint een echte milieustraat te worden. Papier-, en glasbak, container voor plastic, een

kledingcontainer en nu dan eindelijk Ons Wormenhotel.

Het liefst gooit mijn dochter er meteen ons al verzamelde afval in, maar we zullen (weer) even geduld moeten hebben. De wormen moeten even bijkomen en dan kunnen we als buurt langzaam aan beginnen, beetje bij beetje.

In de tussentijd hebben zich al veel meer mensen aangemeld voor het wormenhotel. Wat is dit een goed initiatief! Over ongeveer een half jaar kunnen we voor de eerste keer oogsten.

Dit betekend dat we de compost die de wormen gemaakt hebben, uit het hotel kunnen halen en kunnen gebruiken voor onze tuinen. Dit gaan we vieren met een heus Oogstfeest. We kijken hier nu al naar uit. Zo leren we ook onze duurzame buren kennen.

Een beter milieu begint bij jezelf, je buren en een handvol wormen.

Met milieubewuste groet,

Maaike en Lobke

​

Groen doen, samen doen

Klimaatverandering schijnt het thema te zijn van de komende verkiezingen. Het moet groener, schoner en duurzamer. De politici rollen over elkaar heen. Onzin, te laat, te duur, niet nodig, noodzakelijk zijn de standpunten die ik voorbij zie komen.

Tijdens een middag met een paar buren bespreken we het groen van onze buurt. Misschien vormen we wel een werkgroep.

Maar terwijl wij onze tuinen en de plantsoenen doornemen, komen er ook allerlei andere onderwerpen naar voren.

Meer groen en minder stenen om het regenwater beter vast te houden.

Stoppen met chemisch bestrijdingsmiddelen.

Meer aandacht voor bloeiende planten om de bijen te voeden.

Zonnepanelen op onze daken voor duurzame energie.

Composteren van groenafval en verdere gescheiden afvalinzameling.

Behoud van bomen.

 

Kortom laat de politici maar met elkaar bekvechten.

Mijn buren hebben al lang door dat het net gaat om praatjes maar dat het tijd is voor daden!

Klimaatmars

Vooropgesteld ben ik geen wetenschapper, dat ik een oppervlakkige kennis heb van geologische tijdschalen, wil ik toch iets schrijven over klimaatveranderingen.

IJstijden, glacialen en warmere tijden, interglacialen worden er onderscheiden in de geschiedenis van onze planeet. Perioden van ijskast naar broeikas hebben zich altijd op onze Aarde afgewisseld.

Door deze temperatuurwisselingen is eerst het leven op aarde ontstaan. Daarna heeft het dood en verderf veroorzaakt voor het leven op aarde. Maar is het ook weer de oorsprong van nieuw leven.

Het ontkennen van klimaatveranderingen vind ik dan ook een vreemde zaak.

Tijdens alle geologische tijdschalen is er een voedselpiramide geweest waarin in elkaar grijpende kringlopen plaatsvonden. Voedselketens en voedselpiramides bepalen de levende natuur maar ook eten en uitscheiden van grondstoffen.

Bij het gebruik van grondstoffen is de mens het eerste levende wezen op aarde dat de kringloop van grondstoffen doorbreekt. Veel grondstoffen worden op een eenmalige manier verbruikt. De gemaakt producten zijn verder niet of slecht bruikbaar in bestaande voedselketens en of voedselpiramiden.

Genetisch gemodificeerde planten en dieren verstoren de natuur. Door de mens geproduceerde kunststoffen verstoren het milieu en de levende natuur. Zeldzame mineralen veroorzaken oorlogen en gewapende conflicten.

Uranium voor kernwapens en/of kernwapens is bijna opgebruikt.

Colombo-tantaliet of coltan of tantalium en columbium ook wel niobium genoemd wordt gewonnen in het grensgebied van Oost-Congo. Deze delfstof is nodig bij kernreactorvaten, transportpijpen voor aardgas en in de elektronica.  Het delven veroorzaakt al heel lang gewapende conflicten, milieuschandalen en bloederige onderdrukking van de bevolking in dit gebied.

Als nu door de meeste wetenschappers wordt aangegeven dat de huidige klimaatverandering door de mens wordt veroorzaakt. Ook zeggen de meeste wetenschappers dat het uitsterven van planten dieren ook direct en indirect door de mens wordt veroorzaakt. Dan zijn dit voor mij allebei argumenten om ons leven te veranderen.

De hoeveelheid broeikasgassen of CO2 kan en moet omlaag.

En of dat te laat is of net op tijd doet daar weinig aan af.

Zullen we daarom samen de klimaatmars lopen?

En zullen we ook in ons eigen leven andere meer duurzame keuzen gaan maken?

Of je windmolens nu mooi of lelijk vindt?

Of je dak groot genoeg is voor zonnepanelen?

Zonder fossiele brandstoffen is er ook goed te leven!