Even na Sinterklaas krijg ik de vraag of ik een dakloze vrouw een slaapplek wil geven. Mijn huis is te groot voor mij. En er staat al jaren een slaapkamer leeg. Een luchtbed wordt meegenomen. Al blijkt dat vooral heel erg koud te zijn. Elisa is in Nederland gewend om met Sandra en haar dochter in hetzelfde bed te slapen. Overgekomen uit een Tropisch land, met zomerse moderne, modieuze kleding, maar ook bloot gekleed is het acclimatiseren in Nederland natuurlijk koud, lastig en moeilijk. Op mijn oproep voor een warme matras en/of bed komen diverse reacties. Matrassen, bedden, dekens en dekbedden worden spontaan aangeboden. Geen slaapplek, werk of verblijfspapieren maakt het leven in Nederland moeilijk en lastig. Maar van alle kanten wordt er hulp aangeboden. Er komen ook praktische tips. Er worden diverse taalscholingen aangereikt. Verwijzingen naar juridische ondersteuning stromen binnen.
Prachtig hoe mensen niet oordelen of veroordelen maar vooral concrete hulp aanbieden. Met een rondje door het winkelcentrum laat ik Elisa een flinke boodschappentas vullen. De kreten van geluk en herkenning zijn mooi om te horen bij het bezoeken van de kleinere locale winkels. Met een ongekende handigheid worden met een mobiel geschreven teksten en uitgesproken zinnen vertaald. De vertaal apps en websites geven in de korte gesprekken ook hilariteit. Niet elke vertaling klopt. En soms komen er onverwacht en onbedoeld de meest schunnige woorden en opmerkingen.
Elisa vult mijn voorraadkasten en koelkast met haar inkopen. Sandra neem ik daarna op sleeptouw om voor haar en haar kleine dochter warme winterkleding en schoenen te kopen. En ook zij neemt een welgevulde boodschappentas met eten mee naar haar huis.
De voor mij vreemde taal, de andere cultuur en het voor mij onbekende klimaat blijven mij verbazen. Zet mij aan de andere kant van de wereld neer en ik kan mij op geen enkele manier redden. Sandra is hier al wat langer. Ondanks de Lockdown is zij in en rondom Amsterdam bij verschillende huishoudens de illegale en onderbetaalde poets- en wasvrouw. Elisa wil hier op een zelfde manier een bestaan opbouwen.
Sandra vertelt dat zij het begin van een universitaire studie bouwkunde heeft gevolgd. Of haar zwangerschap er voor heeft gezorgd dat zij haar studie heeft moeten beëindigen? Ik heb geen idee. Elisa is afgestudeerd accountant. Door onduidelijke redenen heeft dit haar alleen maar werk als kassabediende opgeleverd. En ook Elisa heeft een kindje. Beiden geven aan met hun werk geld naar hun ouders te sturen.
Wat er waar is van de gevolgde opleidingen? Waar de vaders van de kinderen zijn? Heb ik iets te maken met de ontbrekende papieren?
Wat ik wel zie is dat er veel meer mensen in bijvoorbeeld Amsterdam ongeschoold en illegaal werk verrichten. Waarbij een aantal Nederlanders schande spreken van dit gegeven. Maar dat er ook heel veel mensen ver onder het minimum loon deze ongedocumenteerden laten werken. Geen secundaire arbeidsvoorwaarden, geen vakantiegeld, geen dertiende maand, of tripjes naar exotische oorden of wintersportgebieden.Er zijn gratis taallessen aangeboden. De nieuwste taalboeken en de nieuwste taalcursus on line werden beschikbaar gesteld. Voor de kinderen zijn spelletjes, speeltjes, kleding en schoenen verzameld. Als een lopend vuurtje ging het door de buurt. En van alle kanten zijn de mooiste en liefste dingen voor Sandra, Elisa en hun kinderen aangeboden.
De schandalig hoge huren die door huisjesmelkers als Prins Bernhard junior, Wybren van Haga en consorten gevraagd worden voor kamers en woningen? De ongedocumenteerden betalen deze hoge huren grif. Beter hier hard werken en een beetje geld naar ouders en kinderen in het thuisland te sturen. Dan in nog slechtere omstandigheden elders te moeten leven.
De Kerstdagen, oud en nieuw zijn uitbundig gevierd. Met veel eten en muziek is nachtenlang de uitzichtloze situatie even weg geduwd. Maar de harde realiteit blijft altijd aanwezig.
Een bizarre jaarwisseling voor mij, maar ook voor Elisa en Sandra. Waarbij ik vooral de aangeboden hulp uit de meest onverwachte hoeken prachtig vind. Beide dames zijn intussen weer vertrokken. Samen met hun neef Herman en de kinderen hebben ze een woning in onderhuur in Rotterdam gevonden. De herinnering aan een bizarre jaarwisseling achter latend bij mij.
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 