Als kind leerde ik vooral goed mijn best te doen en spaarzaam te leven. Goed eten was vooral belangrijk voor groeien en gezond te zijn.
Genieten van mooie en leuke dingen heb ik vreemd genoeg nooit geleerd. Zonder altijd de juiste financiele keuzen te maken leid ik vooral een spaarzaam leven. Mijn tijd besteed ik vooral aan werken.
In Nederland ontmoette ik jaren terug een Thaise vrouw. Uiteindelijk is er een warme vriendschap tussen ons ontstaan. Zij heeft mij laten kennismaken met haar land en haar familie. De manier van leven heeft indruk op mij gemaakt. Door het ontbreken van een georganiseerd sociaal vangnet wordt er hard gewerkt in Thailand. Maar de de mooiste Buddha beelden die overal in het straatbeeld en in elk huis te zien zijn laten ook een andere kant van het leven zien. Door haar familie ben ik warm en hartelijk ontvangen.
Bij elke maaltijd bleek weer dat eten een feest is. En dat elk feest eten is. De warme gastvrijheid heeft mijn hart verwarmd.
Het bezoek aan een Tempel was indrukwekkend. Of zoals de Thai zeggen; Sabai, sabai. De uitdrukking voor iets dat bijzonder fraai en zeer aangenaam is. De betekenis van de rituelen ontgaat mij vooral. Al zag ik ook veel overeenkomsten met de Rooms Katholieke rituelen. Om mijn pols draag ik nu een geknoopt draadje.Een zegening door een familielid van mijn vriendin. Naast een klein Buddha beeldje in mijn woonkamer staat nu een klein potje met water uit de Tempel. En in die zelfde Buddha Tempel brandde een door mij aangestoken kaarsje en wierook naast een bosje orchideeen. Op het Buddha beeld van de Tempel heb ik 3 kleine stukjes bladgoud geplakt. Het hoe en wat van het Thaise Buddhisme zal ik waarschijnlijk nooit begrijpen.
Maar het gezamenlijk eten en het mooie feest van dat eten bewaar ik in mijn hart. Misschien is dat wel wat er gezegd wordt van het Sanuk van de Thai. Hoewel Sanuk meer is dan eten, plezier en vrolijkheid. Het is de levensvreugde die diep geworteld is in elke Thai.
Zoals ik de door mij gemaakt keuzen in mijn leven accepteer wellicht te vergelijken is met Mai pen rai? Wat gebeurd is, is gebeurd of geen zorgen, het komt wel weer goed. Een vrijheid van de Thai tegen de drukkende verantwoordelijkheid, tot een ontspannen gelatenheid.
De taal, het alfabet, de cultuur, de gewoonten en gebaren in Thailand blijven een leerschool voor mij. Voor mijn reis heb ik mij laten informeren en heb ik mij proberen in te lezen. Maar de subtiele gebaren en opmerkingen heb ik niet altijd begrepen. Gelukkig is mij dat niet kwalijk genomen.
Al voelde ik mij hierbij soms wel een onopgevoede hork …
Ik kijk terug naar een prachtige ervaring. Een combinatie van Sanuk en Sabai. De twee woorden die de Thai gebruiken bij het toppunt van welzijn.
