Ik herinner mij de reacties van mijn moeder bij de aanschaf van nieuwe schoenen. Bij wijze van spreken waren de nieuw gekochte kinderschoenen bij thuiskomst alweer te klein. Maar op te grote voet leven was er bij ons thuis niet bij. Mijn vader heeft eerst met hard studeren en daarna hard werken altijd een goed betaalde baan gehad. Terwijl mijn moeder in zuinigheid met vlijt ons huishouden en onze opvoeding verzorgde.
In onze straat maar ook op vakantieplekken ontdekte ik al snel dat nieuwe schoenen niet voor iedereen zijn weggelegd.
De bekende vakantielanden werden door ons bezocht. En later ben ik daar zelf op herhaling nog eens naar toe geweest. Duitsland, Belgie, Luxemburg, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Italie, Slovenie, Tjechie, Polen, Griekenland, Schotland en Engeland bezocht ik een of meerdere keren. Verder weg heb ik Bonaire en Thailand mogen ervaren. Rijkdom, maar vooral armoede, heb ik overal gezien.
In de Bijlmermeer hebben mijn buren mij een wereldburger gemaakt. Lesgevend aan diverse groepen heb ik leerlingen uit de hele wereld in mijn klas voorbij zien komen. Steeds meer ben ik mij er van bewust dat ik een bevoorrecht leven heb. En dat ik altijd in/op de juiste schoenen heb kunnen lopen.
Armoede ben ik overal tegen gekomen. Soms heb ik die armoede in mijn blogposts beschreven. De ene keer zag ik individuele armoede, een andere keer zag ik een patroon in die armoede. Dat brengt mij terug naar de titel van mijn blogpost. Te kleine schoenen, maar eigenlijk wil ik het hebben over een te grote voetafdruk. Steeds meer wordt duidelijk dat er talloze beschavingen op aarde hebben bestaan. Heersers levend op te grote voet en uiteindelijk de ondergang van de hele beschaving.
Bij onze Westerse beschaving zie ik iets vergelijkbaars. Uitbuiting van mensen, dieren, landen, werelddelen voor grondstoffen, producten, genotsmiddelen en plezier. Met de ontdekking cq. verovering van andere landen en werelddelen zijn eerst de West-Europese ziekten en plagen gebracht. Daarna zijn er mensen tot slaaf gemaakt, verhandeld, vervoerd en uitgebuit.
Wat wij gebruiken aan grondstoffen , producten, land, water, energie, lucht en energiebronnen kan gemeten worden. West Europa is op alle vlakken een groot verbruiker. De methode om dit te meten is een voetafdruk. Vandaar mijn beeldspraak van te kleine schoenen en/of op te grote voet leven. Arme mensen dragen vaak te kleine of helemaal geen schoenen. Rijke mensen hebben vooral een te grote voetafdruk. Doorgaan op deze huidige manier van leven zie ik 2 opties. Onze beschaving gaat verloren, of onze Aarde gaat verloren.
In mijn leven heb ik een aantal keuzes gemaakt. Kinderen heb ik niet. En toch wil ik mijn best doen om kinderen een leefbare aarde na te laten. Mijn meningen zijn geen feiten, maar zo goed als mogelijk maak ik wel gebruik van feiten uit wetenschappelijke publicaties.
https://voetafdruknederland.nl/over-de-voetafdruk/
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
Spijtig genoeg zal armoede altijd blijven bestaan 🙏
Aum Shanti
LikeLike
De grote verschillen zullen er altijd wel blijven.
Mooi streven van je 🙂
LikeLike
armoede was er is er en zal er helaas altijd zijn 😦
LikeLike
Mooi stukje Rob!
LikeGeliked door 1 persoon
Als we allemaal ons best zouden doen te delen, dan zou de armoede beslist minder zijn. Maar hier groen rijden en elders kinderen en volwassenen in slavernij de grondstoffen uit de aarde laten halen brengt beslist geen evenwicht.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vrees dat de mensheid zichzelf zal uitroeien.
LikeGeliked door 1 persoon
“onze beschaving gaat verloren, of onze Aarde gaat verloren” Ik wil graag twee optimistische opmerkingen maken: Ik denk dat ook jij vindt dat delen van onze beschaving best verloren mogen raken, sterker nog, daar werk jij aan (graag niet lezen als een woordspelletje). Ten tweede: onze Aarde kan wel bestaan zonder de mens
LikeGeliked door 1 persoon
Instemmende groet,
LikeLike
De wantoestanden die we vandaag zien zijn niet enkel veroorzaakt door de huidige generatie mensen. Sinds de vorige wereldoorlogen zijn mensen op een totaal andere manier gaan leven, werken,… zonder rekening te houden met milieu of de generaties die na ons komen. De huidige oorlog in Oekraïne zijn een goed voorbeeld van hoe nietig we zijn als satans als een Poetin het helemaal te bont maken.
LikeGeliked door 2 people
Wat een sombere, depressieve reacties hier. Er is altijd hoop.
Er zijn zoveel positieve mensen. Die maken uiteindelijk het verschil
LikeLike
Het is moeilijk. Na eeuwen van vallen en opstaan zijn we gekomen tot rijkdom.
Wie wil dat inleveren behalve met een magere toezegging als ‘oké, ik zet de cv lager, ik ga vegan, laat de auto af en toe taan…’ ?
LikeLike
Eens met de opmerking van Jankrosenbrink. We maken er een zooitje van, misschien overleven we het niet als mensheid, maar de natuur zal wel weer herstellen als wij er niet meer zijn.
Maar…… ik bespeur wel overal het gevoel dat er iets moet veranderen. Maar ja, wat? In ieder geval moet de buurman beginnen….
LikeGeliked door 1 persoon
Weer een prima blog. Je maakt altijd heel goed duidelijk hoe jij in de wereld staat, Rob. Ik heb een enorme bewondering voor jouw idealisme. Dat zal ook vaak pijn doen als er weer ergens een verkeerd besluit valt, mensen de omgeving vervuilen enz. Ik krijg het niet voor elkaar om optimistisch naar de toekomst te kijken. In de geschiedenis zien we toch, dat de mensheid voortdurend weer terugvalt in de oude fouten uit het verleden. Zelfs oorlog voeren is blijkbaar niet uit te roeien. (!)
LikeLike
Nieuwe schoenen waren voor mij ook niet weggelegd hoor, altijd afdankertjes van mijn oudere zus of andere en kreeg ik eens nieuwe omdat er niets voorradig was werden ze wel op de groei gekocht. ….. Gelukkig is mijn voetafdruk nu een maatje te klein in vergelijking met veel mensen en dat maakt het dan wel weer goed 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Iedereen is het met elkaar eens. Ik ook hoor. En we hoeven daar niet eens pessimistisch over te zijn. We weten gewoon dat het zo is. Maar net als de club van Rome het indertijd niet voor elkaar kreeg, vrees ik dat ook wij het niet voor elkaar krijgen. Het goede voorbeeld geven is onvoldoende. Het merendeel van de mensen zal zich aan de maatregelen onttrekken, een aantal zal er zelfs een slaatje uit slaan. Ik denk even aan de mondkapjesaffaire, maar dit terzijde.
Het water klotst tegen de dijken, armoede heerst, de aarde wordt warmer en armer. En wat doet de mensheid? Een minderheid steekt zijn nek uit. Een andere minderheid voert oorlog tegen de klippen op. En een enorme meerderheid kijkt er naar, blaat klagend op de sociale media en kruipt dan vergenoegd aan de beeldbuis.
LikeLike