Mijn huisarts omschrijft het mooi. Iemand met altijd een 5,5 voor het leven, een leven in een grauwe wereld. Maar de vijftig tinten grijs laat ik aan mij voorbij gaan. Elk voorjaar trek ik mij weer op aan alle soorten nieuw groen die de natuur ons weer geeft.
Of mijn dysthymie een familiekwaaltje is? Of dat ik de tegenslagen in mijn leven slecht verwerk? Ik weet het niet.
Yoga, Mindfulness, zen meditatie, lichttherapie, psychotherapie, anti-depressiva, ik heb het allemaal gedaan. Niet dat ik daarmee mijn leven weer een positieve draai heb kunnen geven. Maar ik accepteer de moeilijke periodes meer en beter. En ik weet soms makkelijk, soms met wat meer moeite mijn moeilijkere periodes af te sluiten. Men zegt dat je met dysthymie wel in staat bent om sociaal en maatschappelijk te functioneren, maar makkelijk is het niet. Mijn blogposts zijn meestal minder persoonlijk. Al geef ik in mijn reacties bij anderen soms wel iets persoonlijks bloot. Met deze blogpost geef ik wat meer bloot wat er in mijn leven omgaat.
Door een constant somber en neerslachtig gevoel probeer ik vooral niet te veel te klagen, humeurig en pessimistisch over te komen. Somber, zuur, humorloos wil ik niet zijn.
Blogger uit Amsterdam-ZuidOost 
Ik heb het even moeten opzoeken. Het lijkt me inderdaad niet makkelijk om mee te leven. Raad zal ik niet geven, da’s onmogelijk. Wel veel sterkte en hopelik beterschap hierbij.
LikeLike
Wikipedia zal veel werk hebben vandaag, door alle mensen die dit moeilijke woord gaan opzoeken (inclusief deze domme Belg).
Rob, man, eerlijk? Soms voel ik aan je schrijven en reacties dat een donkere wolk boven je hemel schuift, maar meestal blink je uit in acceptatie, optimisme, en vooral een hele scheut humor.
Laat gerust eens iets meer los als je iets dwars zit, het lucht op! Deed ik vroeger ook nooit, maar de ervaring wijst uit dat bij het ‘toch doen’ een last van je schouders valt.
Hou moed!
LikeGeliked door 2 people
ik zal als vervolg op mijn reaktie op Rob het proberen voorzichtig te zeggen: Thomas raadt aan: schrijf van je af, het lucht op. en nu komt het:
ook al doet niemand iets met je tekst, het lucht op, jij blijft weliswaar met jouw probleem zitten en ik met de mijne. een vorm van leven en laten leven. (voor een goed begrip: deze alinea is dus mijn interpretatie van de tekst van Thomas)
Kan het anders? Ik denk van wel: Je kunt ook als volgt reageren: Rob schrijf het van je af, je kunt het, schrijf er een boek over opdat niemand meer het woord hoeft op te zoeken in Wikipedia. Ik beloof dat ik op voorhand honderd exemplaren zal afnemen om onder mijn vrienden en kennissen te verspreiden.
Ferrara hieronder schrijft heel mooi op dat hij vindt dat hij met een gemakkelijke zin reageert, hij voelt de beperkte mogelijkheden van het liberaal humanisme goed aan.
LikeLike
@Thomas: Domme Belgen bestaan niet…😃 😉(Domme mensen helaas wel…..) mooie reactie
LikeGeliked door 1 persoon
Ook die van jou, Staartje 🙂 !!
Geniet van de mooie lentedag…
LikeGeliked door 1 persoon
Aangezien Belgen mensen zijn bestaan domme Belgen dus wel 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Heel sterk dat je een inkijk geeft in wat jou jou maakt! En dat je je er niet bij neerlegt maar op zoek bent gegaan naar een manier die voor jou werkt. 💪🏻🍀 liefs VerKlaproos
LikeGeliked door 1 persoon
Ook ik moest het opzoeken. Lastig, lijkt me. Ik hoop dat de lichtpuntjes in je leven sterker zijn dan de moeilijk(ere) periodes, en dat erover schrijven ook helpt. Sterkte!
LikeGeliked door 1 persoon
Moedig blog 💚⭐
LikeGeliked door 1 persoon
Zelfs in de donkerste nacht, is er de belofte van een nieuwe dag
Dank voor het delen Rob
LikeGeliked door 1 persoon
mogge Rob
ja de Belg had gelijk , ik moest het ook opzoeken hoor
nee raad geven is niet mogelijk , maar je gaf al het mooie groen zelf al aan
ik zoek rust en stilte in de natuur en geniet er van , ben op overgewicht na , niet ziek
maar misschien een ideetje voor je
fijn weekend groet
LikeGeliked door 1 persoon
ook voor mij een onbekend ziektebeeld. Kijkt me heel lastig voor je. Gezien je blogs en interesses lijk je er in ieder geval redelijk mee om te gaan. Sterkte!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan er mij iets bij voorstellen Rob, maar niet gedurende heel lange perioden. Dat lijkt me zo lastig. Als ik somber, dan verschuil ik me en zoek afleiding, wetende dat het morgen wel weer over is, bang om iemand anders ermee lastig te vallen. Als het echter twee jaar of langer kan duren, dan lijkt het me moeilijk om zo te denken. Sterkte Rob. Na regen komt zonneschijn. Helaas omgekeerd ook. Of dat hopen we tenminste in deze droge periode.
LikeGeliked door 1 persoon
De sombere perioden duren bij mij lang en herhalen zich.
Maar ook ik kijk uit naar verlossende en verfrissende regen.
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Reacties ? Welke dan ?
Fijn weekend
LikeLike
Rob, twee voorzichtige tips. Het boek WIE WIJ ZIJN van Frank Koerselman kan ik erg aanraden. Een tweede tip: je hebt het over de relatie individu en maatschappij. Je wilt niet als zeur overkomen en daarom ben je ook voorzichtig met maatschappijkritiek. Ik zou minder bang zijn voor maatschappijkritiek, en je medemens zonodig kritisch toespreken. Dat is niet gebruikelijk in de nederlandse liberaal humanistische cultuur. Daar heerst de houding: ik spreek je niet aan, opdat jij me ook niet aanspreekt. Leven en laten leven. Dat lijdt tot grote eenzaamheid, je mag geen solidariteit vragen onder het mom van de individuele vrijheid van een ieder. In plaats van het liberaal humanisme is daarom een kleine aanpassing nodig van deze, in principe asociale ideologie: het sociaal humanisme. Hierin wordt erkend dat de maatschappij, de groep bestaat en wil overleven, en dat dat effekten heeft op het individuele lid van de groep. Tegelijkertijd mag/moet het individu de groep aanspreken opdat de groep een sociale koers blijft houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank, het boek zoek ik op.
Stille groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Even eerst Rob steunen met het schrijven van dit logje. En dan ook even aangeven dat dit een heel odnerbouwde interessante reactie was. Het verschil tussen liberaal humanisme en sociaal humanisme geeft me plots een inzicht (in mezelf/mijn eigen denken).
LikeGeliked door 2 people
Een heel eerlijk en openhartig verhaal. Met belangstelling gelezen en geprobeerd het te begrijpen. Voor mij persoonlijk is het voortdurend zoeken naar uitdagingen en daaruit proberen een goed zelfbeeld te krijgen een oplossing. Ik wens jou sterkte toe Rob en geniet van de ook vele goede dagen.
LikeGeliked door 2 people
Dis soms goed om ’n bietjie stoom af te blaas. Sterkte.
LikeGeliked door 1 persoon
Dysthymie!
Bij mij was het (net) niet chronisch, maar leefde ik 4 lange jaren in een wat ik noem een soort van ‘hel’, een lange hevige depressie waaraan geen eind leek te komen. Uitzichtloos en onleefbaar.
Ben met Prozac eruit gekomen en slik dit middel nog steeds dagelijks, want wil voorkomen dat dit mij nogmaals overkomt; zou ik niet trekken ook! GELUKKIG al weer 15 jaar zonder dergelijke klachten!
Er zijn inderdaad mensen die echt alles hebben geprobeerd tot DeepBrainStimulation (UvA) toe.
Ik wens je heel veel sterkte, en ook plezier aan bijvoorbeeld dit blog! Genieten is een kunst. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor het delen. Heb het ook even moeten opzoeken. Sterkte!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat akelig Rob, ik weet wel dat bij het ouder worden sommige zaken beter gaan maar daar heb je jarenlang niets aan gehad.
Als ik het zeggen mag: helemaal verbaasd ben ik niet. Dingetjes die me deden denken aan een paar mensen in de familie. Kleinigheden, een enkele zin, soms. Ik dacht er niet lang genoeg over na.
Ik wens je sterkte, veel draagkracht.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar Rob. Same here. Sterkte. Het is niet makkelijk, maar je komt er uiteindelijk weer doorheen. Bij ons zit het in de familie. Dat scheelt. Daardoor hebben we veel steun aan elkaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ook ik heb het even op moeten zoeken
Wat een persoonlijk inkijkje in jouw leven.
Zo las ik je nog niet eerder.
LikeGeliked door 1 persoon
Lijkt me niet makkelijk om zo door het leven te gaan. Alhoewel ik ook makkelijk in een sombere periode raak, haalt mijn omgeving me daar wel iedere keer uit.
LikeGeliked door 1 persoon
Stil van. Dat dit achter de man zit die zo sociaal bewogen is. Ik begrijp nu dat dit functie heeft.
Ik wens je sterkte en alle goeds. Ik ben me bewust van het gemakkelijk zinnetje, maar het is oprecht gemeend.
LikeGeliked door 3 people
Je laatste zin bij je vorig blogje zette me aan het denken. Wel vervelend om zo door het leven te gaan. Ondanks dat toch altijd me plezier dat ik je blogjes lees waar toch ook vaak veel positiefs te lezen is over projecten. En een 5,5 als leraar zeg je dan net voldoende??? Hoop dat het ooit een 7 liefst 8 wordt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had de naam nog niet eerder gehoord. Het lijkt me moeilijk en lastig om mee om te gaan.
Moeilijke en sombere perioden heb ik de afgelopen jaren ook vaak gekend vanwege mijn gezondheidsproblemen. Erg lang duurt dat meestal niet, ik probeer altijd aan de somberheid te ontsnappen door maar weer voor de optimistische levenswijze te kiezen. Klagen en zeuren maakt het noch voor jezelf noch voor de mensen om je heen beter. Integendeel.
Ik wens je veel sterkte om er toch zo goed mogelijk mee om te gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
💪 Respect hoe je hier mee omgaat! Ik maak een diepe buiging. ( Hihihi ook ik heb het opgezocht 😀)
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor jullie mooie reacties
Stille groet,
LikeLike
Het lijkt mij een akelige aandoening. Ik hoop dat je het een plek weet te geven en er mee om kunt gaan. Zelf ben ik van de halfvolle glazen en kan me nauwelijks voorstellen dat een glas half leeg is. Ook al heb ik van nabij meegemaakt hoe iemand ineens een soortgelijke “kwaal’ ontwikkelde. Voor iemand als ik is daar moeilijk me om te gaan. Gelukkig houdt jij je vast aan de schoonheid van het groen en is je dat meer dan gegund. Niets gevoeligs is mij in dit kader vreemd. Sterkte!! En blijf (be)schrijven hoor…
LikeLike
No worries, friend Rob … you are not alone. And regarding those 3 trees … the city workers came out and cut the suffocating metal grid off them so those 3 trees now can live … smiles … Much love, c.
LikeLike
Wat goed van je dat je dit schrijft. Ik had er geen weet van en wens je het allerbeste toe!
LikeLike
Sterk van je om zo open te zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn blog is ondertussen gesloten, maar daardoor wist ik inderdaad zo ongeveer wat er speelde. Alleen het feit al dat jij de term dysthymie kende zei natuurlijk al genoeg. Het is zwaar. Echt heel zwaar. Ik ervaar de dysthymie eigenlijk als zwaarder dan de klinische depressie destijds. Die was heel heftig, maar ging weer voorbij. Die ellendige D. niet. Ik leef met je mee, Rob. Je bent niet alleen, voor zover dat ietsje pietsje steun kan bieden. ❤
LikeGeliked door 1 persoon
ik kan me er niet zo veel bij voorstellen en dat is misschien maar goed ook… ik proef soms melancholie in je reacties.
LikeGeliked door 1 persoon
Is het ook niet een absurde norm dat er verondersteld wordt dat je altijd maar gelukkig moet zijn? Ik moet altijd denken aan een boek van Astrid Lindgren: ‘Het leven is een tranendal, voor je het weet dan ga je al.’
LikeGeliked door 1 persoon
Aan je schrijven heb ik wel eens iets vermoed maar niet heel erg in deze richting.
Persoonlijk vind ik dat mensen niet klagen als ze vertellen wat ze “mankeren”. Het persoonlijke boeit me, het menselijke.
Soms zelfs helpt klagen om het voor jezelf te relativeren.
LikeGeliked door 1 persoon
Dapper dat je dit deelt, Rob, dank je wel. Ik weet niets anders te zeggen dan dat ik je heel veel voorjaarsgroen toewens. groetjes, Hanneke
LikeGeliked door 1 persoon
Ben hier nog eens komen lezen naar aanleiding van een opmerking op Instagram.
Blij dat de medicatie jou heeft geholpen. Ik las elders nog positieve reviews, net zoals ik er een heel aantal heel negatieve vond. Het brein van een mens is iets ondoorgrondelijks – echt niet makkelijk voor de medische wereld om het bij te sturen als dit nodig lijkt…
LikeGeliked door 1 persoon
Deze post had ik niet gezien destijds. Bij mij is ook dysthemie vastgesteld met af en toe een uitschieter zwaardere depressie na 3x postpartemdepressie. Goed om te weten van jou en mij maar ellendig om te hebben. Bemoedigende groet en bedankt voor je reactie op mijn blog. Daar wilde ik even niet reageren nu.
LikeGeliked door 1 persoon
Nu is bij mij de druk van het solliciteren weggehaald.
En binnenkort krijg ik mijn eerste pensioen.
Dat geeft mij heel veel rust.
Al had ik deze week weer een paar hele slecht dagen.
Vallen en weer opstaan? Zoiets???
Dank voor jouw reactie hier.
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
De praktijk is meestal goed voor jezelf zorgen en proberen houvast te vinden om weer op te krabbelen. Het innerlijk oordeel speelt ook mee. Als we van onszelf mogen zijn wie we zijn dan lukt het eerder. Veranderingen, hoe klein ook, zijn lastig en alles heeft meer kanten.
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: Mijn Dysthymie Demonen | Blogger uit Amsterdam-ZuidOost
blij dat ik je ken! en waardeer je stukjes hoop en leven!
LikeGeliked door 1 persoon