Op Linkedin plaatst Robert Bridgeman een verhaal. Lilian Dibbets brengt hetbonder mijn aandacht. En ik geef het weer graag door aan mijn lezers:
“Een leraar bracht ballonnen naar school en vroeg de kinderen om ze op te blazen en daarna hun naam erop te zetten. Ze gooiden de ballonnen de hal in terwijl de leraar ze husselde. Daarna gaf hij de kinderen vijf minuten om de ballon met hun naam erop te vinden. Ze renden rond en zochten uitzinnig. Maar toen de tijd op was, had niemand zijn eigen ballon gevonden.
Daarna moesten ze van de leraar dat de dichtsbijzijnde ballon oppakken en hem aan de persoon geven wiens naam erop stond. In minder dan twee minuten had iedereen zijn eigen ballon.
Tenslote zei de leraar, “Ballonnen zijn als geluk. Niemand vindt het als ze het enkel voor zichzelf zoeken. Maar als iedereen investeert in elkaars geluk, vinden ze hun eigen geluk het snelst.”
Bron: Syrella Johan
Wat een leuk idee 🙂
LikeGeliked door 2 people
Mooi en zo eenvoudig kan geluk zijn!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie vergelijking.
LikeGeliked door 1 persoon
toch vreemd hoe ons zoek kunsten zijn
en nadien alle ballonen bij de plastic afval gedaan 😁
LikeGeliked door 1 persoon
Een wijze les!
LikeGeliked door 2 people
Een mooi advies…
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een toffe leraar! Dat zullen die kinderen nooit vergeten.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig en helemaal waar!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie! PRACHTIG Ik deel em van de week even. Hier of op FB
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie en wijze les
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: Geluk is de ballon van een ander | apenstaartjeweblog
Wat een mooi voorbeeld, zo duidelijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Had dit al eens eerder gelezen maar ben opnieuw onder de indruk van de symboliek uit dit verhaal. Dank voor het delen.
LikeLike
Sharing is caring
LikeGeliked door 1 persoon